Εμπορικά καταστήματα:Χθες - σήμερα - αύριο

Γυρίζοντας πίσω στης  δεκαετίες `70 και `80 πίσω , οι παλαιότεροι ίσως , θυμούνται το εμπόριο στην Πάτρα . Καταστήματα με ειδή νεοτερισμού , ειδή προικός , αντιπροσωπείες , εποχιακά ειδή στο λιανεμπόριο και  στο χονδρεμπόριο .Το εμπόριο απλωμένο σε διαφορές περιοχές  εκτός από το ιστορικό κέντρο της πόλης με μικρές τοπικές αγορές στην  Ιώνιας  , την άνω πόλη , την Άγιας Τριάδος  , Σολομού κ.α.

Χαρακτηριστικά μαγαζιά που γνώρισαν οι Πατρινοί ήταν τα πολυκαταστήματα Μουστακη , Τοξαβιδης , Κάπα Μαρούσης  , Μέγαρο Πανταζή  , στην οδός Μαιζωνος  . Σιδηροπωλεία στην Ερμού  , νεοτερισμοί στο κέντρο της πολης   , τεχνίτες στου Μαρκάτου   . Μέχρι και στην πλατεία  Ψηλών Αλωνιών  την Αθηναϊκή Αγορά με ενδύματα .

Υπήρχαν φυσικά παντοπωλεία ,μεγάλα  βιβλιοπωλεία όπως του Καγιάφα , μεγάλες καφετερίες Σκορπιός στην πλατεία  Όλγας , ο Βοσνιάκης  , ο Καραβίτης κ.α., ενώ αντίθετος σήμερα κάθε μαγαζί που κλείνει ανοίγει ένα καφέ η ένα τυροπιτάδικο χωρίς προοπτικές με ημερομηνία λήξης .

Εμφανιστήκαν  τα πρώτα Φαστ Φουντ Texas , Dragons , Hambo , Porto Bello , συνυπήρχαν μαζί με κλασσικά  εστιατόρια όπως του Νικολάρα ,το Αχίλλειον , το Ματζέστκ , του Τρικόγια ,   κ.α.

Φυσικά υπήρχαν πολλοί κινηματογράφοι όπως Ιντεάλ , Ελίτ , Rex , Ελπίς , Άστυ , Παλλάς κ.α. όπου κάτοικοι από της γύρο περιοχές κατέβαιναν για ψώνια συνδυάζοντας την αναψυχή .

Μπαίνοντας στης δεκαετίες του `90 και `00 τα μαγαζιά  ανακαινίζονται μέχρι αρτοποιεία   και φαρμακεία  γίνονται  πολυτελείας  , μπουτίκ , υπερπροσφορά προϊόντων και αγαθών .  Απρόσωπα  χάνεται το χαμόγελο και το ευχαριστώ από τους μαγαζάτορες  και τους πωλητές . Αρχίζει μια άναρχη εξάπλωση καταστημάτων παντού χωρίς παιδεία , χωρίς προδιαγραφές , χωρίς κανόνες μάρκετινγκ και τιμολογιακή πολιτική . Τα ενοίκια εκτοξευτήκαν ψηλά μαζί με των αέρα τον κοπανιστό , αμόκ τρέλας για θέσεις φιλέτα .

Προσπάθειες για εμπορικά κέντρα δεν επέτυχαν στην Πάτρα .  Μεγάλες αλυσίδες ανοίγουν , ξαφνικά πανικός στα μικρά καταστήματα φόβος κλεισίματος όπου τελικά επιβίωσαν ,  συγκρίνοντας το πολύ φθηνό  προϊόν με την φιλική στήριξη σχέσης μεταξύ έμπορου και πελάτη .

Το όφελος για την Πόλη  από τα μεγάλα πολυκατάστημα εκτός από θέσης εργασίας  ( μικρά εργοστάσια υπηρεσιών διότι τα εργοστάσια έκλεισαν ) δημιουργήθηκε ένας νέος γεωπολιτικός χάρτης εμπορίου της Δυτικής Ελλάδος ώστε η Πάτρα να έχει τα ηνία της αγοράς , κίνησης  χρημάτων και λογού της γεφύρας Ρίου – Αντιρρίου δίνοντας στον επισκέπτη την δυνατότητα να ψωνίσει , να φαί , να διασκεδάσει ακόμα και αυθημερόν .

Η σπάταλη του δανεικού χρήματος και του ψεύτικου lifestyle δημιούργησε πολλές και άχρηστες ανάγκες όπου οδηγηθήκαμε σήμερα σε αδιέξοδο .

Δύστυχος οι εμπορικοί σύλλογοι όπως και γενικότερα ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα τελικά ποτέ δεν ωφελούσε ποτέ στον ιδιωτικό τομέα , μονό  κοκορομαχίες για την καρεκλά .

Δεν υπήρχε ποτέ σταθερή οικονομική φορολογική πολιτική ώστε να προγραμματίσει κάποιος μια επένδυση , επίσης διάφορα κοινοτικά προγράμματα  επιδότησης πάντα ήταν για λίγους .

Ας μην ξεχνάμε μπήκαμε στην εποχή του ιντερνέτ , άρα πρέπει να είμαστε ενήμεροι και οργανωμένοι  στης τάσεις της αγοράς και σε οτιδήποτε απαίτησης και ανάγκες έχει ο καταναλωτής .

Δημιουργήθηκαν οι πεζόδρομοι χωρίς  πράσινο και υποδομή για παρκινγκ .

Φτάσαμε σήμερα καθημερινά να κλείνουν ατομικές , μικρομεσαίες επιχειρήσεις καθώς και μεγάλες αλυσίδες  . Αρχίζουμε και γυρίζουμε δεκαετίας πίσω , ελπίζω να μην χρειαστεί να καίμε μια λάμπα για οικονομία , όπως στης παλαιές ελληνικές ταινίες .

Ποτέ δεν επιβραβεύτηκε ο συνεπείς έμπορος αλλά ο κακοπληρωτής πάντα .

Ας ελπίσουμε να γίνει μια νέα αρχή με τάξη , να εκδίδονται άδειες λειτουργίας με βάση της πραγματικές ανάγκες κάθε περιοχής . Να προστατεύονται οι επαγγελματίες από το παραεμπόριο . Ανάρτηση στην επιχείρηση  την άδεια λειτουργίας μαζί με  πιστοποιητικό καλής λειτουργίας  τύπου ISO .

Το επιμελητήριο θα μπορούσε να υποχρεώνει τους επιχειρηματίες να πέρανε υποχρεωτικά από σεμινάρια ενημερώσεις γύρο από το εμπόριο ( νομικά , εργατικά , φορολογικά , μάρκετινγκ , προγράμματα κ.α. ).

Θα μπορούσε να καθιερωθή μια Κυριακή του μηνά ένα παζάρι τύπου Μοναστηράκι στην Αλάμπρα στα Ψηλά Αλώνια η ακόμα στον ξεχασμένο πεζόδρομο της Ηφαίστου .

Μέσα τα πορταλ του Δήμου , του Επιμελητήριου θα μπορούσαν να φιλόξενου προσφορές του μηνά από τοπικές επιχείρησης .Παράλληλα θα μπορούσε μια επιχείρηση να διαφημίσει άλλη επιχείρηση με διαφήμιση ( Shop and View  ) .

Μερικά λίγα από τα παραπάνω είναι τονωτικές ενέσεις για τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε .

Ενώνοντας όλες της δυνάμεις σε κλαδικό και  ομαδικό επίπεδο μπορούμε να τονώσουμε την τοπική αγορά .

Για άλλη μια φορά όλοι έχουμε μερίδιο εύθηνης .

Το εμπόριο υπήρχε από τους αρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα και πάντα θα υπάρχει .