"Εμείς παίζουμε με όλους ράγκμπι"

Οι αθλητές της ομάδας Patras Rugby, Ελευθερία Κριθύμου, Τόνυ Μίρρα και Κώστας Γεωργογαλάς βρέθηκαν στο ΙΕΚ Ακμή Δυτικής Ελλάδας και μίλησαν στους σπουδαστές αθλητικογραφίας Θεώνη Αναστασοπούλου και Άκη Καραπαναγιώτη για τη μεγάλη τους αγάπη, το ράγκμπι.

Οι τρεις αθλητές μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους και τους στόχους τους τόσο σε αθλητικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Μίλησαν για την ομάδα τους, Patras Rugby, το άθλημα που τόσο αγαπούν, το πρωτάθλημα, την Εθνική ενώ έδωσαν τη δική τους απάντηση για τη σχέση τους με τις άλλες ομάδες.

Αναλυτικά η συνέντευξη:

Πώς ξεκινήσατε την ενασχόλησή σας με το ράγκμπι;

Ελευθερία Κριθύμου: Είχαν ξεκινήσει κάποιες φίλες μου και πήγα κι εγώ από περιέργεια. Είναι κάτι πολύ καινούριο που ήθελα να δω και μετά κόλλησα.

Κώστας Γεωργογαλάς: Εγώ έκανα ελληνορωμαϊκή πάλη στην Αθήνα και όταν ήρθα στην Πάτρα δεν βρήκα κάτι που να με ενδιαφέρει εξίσου. Μία ημέρα έπαιζα μπάσκετ στο ΤΕΙ, ήρθε ένα παλικάρι από την ομάδα και μου μίλησε για το ράγκμπι. Το είδα, το δοκίμασα και μου άρεσε. Είχε την επαφή και μου άρεσε πάρα πολύ όλο αυτό.

Τόνυ: Εμένα με παρότρυνε ο αδερφός μου, ο οποίος ήταν στην ομάδα. Μου είπε να το δοκιμάσω κι έτσι ξεκίνησα. μου αρέσει πολύ το στοιχείο που έχει την επαφή μέσα. Το άλλο που με έλκυσε πολύ ήταν πως στις προπονήσεις υπήρχε σοβαρότητα και αφοσίωση και αυτό μου άρεσε.

Ελευθερία, ως γυναίκα δεν φοβήθηκες να ασχοληθείς με το ράγκμπι;

Μας ρωτάνε συνέχεια. Δεν νομίζω πως μάς απασχολεί ή πώς μάς νοιάζει. Όταν είμαστε στην προπόνηση δεν μας απασχολούν τα μαλλιά μας ή τα ρούχα μας ή αν χτυπήσουμε. Εντάξει και να χτυπήσουμε... Μπορεί να βάλουμε ένα μακρύ κολάν, ή να κόψουμε τα νύχια μας ή να αλλάξουμε λουκ στα μαλλιά μας.

Ποιοι είναι οι στόχοι σας;

Ελευθερία: Το Μάιο οι γυναίκες έχουμε το πανελλήνιο πρωτάθλημα 7's. Και η Εθνική φυσικά που είναι στόχος κάθε αθλητή.

Κώστας: Παίρνουμε μέρος και στο Union και στο 7's και αυτό που θέλουμε είναι να είμαστε κάθε χρόνο καλύτεροι και ατομικά εγώ στοχεύω να είμαι και στην Εθνική. Στις αγωνιστικές μας υποχρεώσεις τώρα, το Union είναι στα τέλη του και τον Μάιο θα ξεκινήσουμε το 7's. Στο Union είμαστε τρίτοι στο 7's πιστεύω πώς θα τα πάμε καλύτερα. Έχουμε γρήγορη ομάδα, γρήγορα παιδιά, αθλητικά που προσπαθούν για το καλύτερο και νομίζω ότι μπορούμε να τα πάμε καλύτερα.

Τόνυ: Για τους στόχους της ομάδας με έχουν καλύψει τα παιδιά. Όσον αφορά στους προσωπικούς, η ομορφιά του Union είναι πως παίζουν 15 άτομα σε κάθε ομάδα και κάθε θέση έχει ένα διαφορετικό ρόλο. Προσωπικά, επειδή το παιχνίδι έχει πολύ επαφή θέλω να βελτιωθώ στα τάκλιν και στο παιχνίδι της άμυνας και όσον αφορά στην ομάδα να πηγαίνουμε συνεχώς καλύτερα.

Η Πάτρα στηρίζει την ομάδα σας;

Ελευθερία: Όσοι το ξέρουν και το γνωρίζουν σαν άθλημα, μάς στηρίζουν. Μάς βλέπουν στους αγώνες, ρωτούν και μαθαίνουν. Υπάρχει ενδιαφέρον και γνωρίζουν κάποια πράγματα.

Κώστας: Υπάρχει ενδιαφέρον από τον κόσμο να ρωτήσει, να μάθει. Αρέσει στον κόσμο, αν είχαμε τη βοήθεια της διαφήμισης να το δει λίγο παραέξω ο κόσμος, γιατί δεν το γνωρίζει.

Τόνυ: Είναι ένα καινούριο άθλημα στην Ελλάδα. Θα μπορούσαμε να μαζευόμαστε περισσότερα άτομα στις προπονήσεις, να ασχολούνται και περισσότερες ομάδες για να παίζουμε μεταξύ μας.

Έχετε μπει στη διαδικασία να πάτε σε σχολεία και να τους μιλήσετε για το ράγκμπι, προκειμένου να διαφημιστείτε και να τραβήξετε νέα παιδιά;

Ελευθερία: Προς το παρών η διαφήμιση θέλουμε να γίνει από αυτά που κάνουμε εμείς από την ανδρική και τη γυναικεία ομάδα. Δεν έχουμε τα κατάλληλα μέσα και τον χρόνο να ασχοληθούμε αυτή τη στιγμή με την ακαδημία γιατί υπάρχουν άλλες υποχρεώσεις.

Τι έχετε να πείτε στους γονείς που φοβούνται να φέρουν τα παιδιά τους στο ράγκμπι;

Ελευθερία: Έχεις ακούσει αυτό που λένε στην Αφρική ότι τα παιδάκια πεινάνε; Ε, εμείς τους λέμε ότι τα παιδάκια στην Αγγλία παίζουν ράγκμπι από πολύ μικρά. Οι γονείς δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν. Υπάρχουν τεχνικές και είναι ασφαλές άθλημα αν προσέξεις και εάν το κάνεις σωστά.

Κώστας: Σε οποιοδήποτε άθλημα μπορείς να χτυπήσεις. Είναι θέμα προσοχής και τεχνικής. Ακόμα και στο ράγκμπι, όταν κάνεις τάκλιν ή όταν το δέχεσαι δεν θα τραυματιστείς, εάν ξέρεις την τεχνική.

Οι δικοί σας γονείς σάς λένε κάτι για το άθλημα που επιλέξατε;

Κώστας: Γονείς είναι, λογικό είναι να λένε. Μπορεί να υπάρχει επαφή, το παιχνίδι είναι έντονο αλλά αυτό κρατά μόνο μες στο παιχνίδι. Μετά θα δώσεις το χέρι στον αντίπαλο, θα βγούμε έξω μετά το παιχνίδι, είτε πάμε Θεσσαλονίκη είτε εδώ.

Τι ικανότητες πρέπει να έχει ένας αθλητής ράγκμπι;

Τόνυ: Από σωματικής άποψης, δεν υπάρχουν ιδιαίτερες προϋποθέσεις. Κάθε θέση έχει τα δικά της κριτήρια και τους δικούς της ρόλους και δέχεται γενικά όλα τα είδη των σωματότυπων αλλά από εκεί και πέρα θέλει σίγουρα πειθαρχεία και θέληση να λειτουργείς ομαδικά. Είναι πιο ομαδικό άθλημα από το ποδόσφαιρο, αυτό έχω καταλάβει μέχρι στιγμής και η συνεργασία είναι πιο ουσιαστική.

Οι σχέσεις σας με τις άλλες ομάδες είναι καλές;

Κώστας: Με τις ομάδες εντός του πρωταθλήματος γιατί έχουμε επαφές με κάθε ομάδα, τα πάμε πολύ καλά. Όχι ότι έχουμε με άλλους θέματα αλλά με αυτούς που έχουμε επαφές είμαστε πολύ καλά.

Τόνυ: Υπάρχει επικοινωνία με τους αντίπαλους παίκτες και μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλον.

Στην Πάτρα ξέρουμε ότι υπάρχει μία ακόμα ομάδα. Ποιες είναι οι σχέσεις σας;

Κώστας: Ομάδες στην Πάτρα υπάρχουν πολλές, δεν είναι μόνο δύο. Με τα παιδιά της ομάδας που δεν είναι στο πρωτάθλημα δεν έχουμε επαφές.

Τόνυ: Εμείς επιδιώκουμε ουσιαστικά να ασχολούμαστε με τους αγώνες που γίνονται μέσω της Ομοσπονδίας.

Για την Ομοσπονδία τι άποψη έχετε, μιας και έχουν ακουστεί διάφορα κατά καιρούς, υπάρχει οικονομική βοήθεια;

Κώστας: Να σου πω την αλήθεια εγώ προσωπικά δεν κοιτάω πολύ το οικονομικό. Ότι θα γίνουν ταξίδια και θα πάρουμε κάποια χρήματα, είναι ένα μικρό πρόβλημα, όχι τόσο μεγάλο. Εξάλλου δεν παίζουμε για τα λεφτά ή οτιδήποτε. Παίζουμε επειδή μας αρέσει, το ευχαριστιόμαστε, μπορεί να χτυπήσουμε, θα συνεχίσουμε.

Έχετε δηλαδή τη δυνατότητα να βάλετε χρήματα από την τσέπη σας για να κάνετε αυτό που σας αρέσει;

Κώστας: Εάν δεν έχει κάποιο άτομο, δόξα τω θεώ είμαστε καλά μες στην ομάδα και βοηθάει ο ένας τον άλλον.

Έχουν ακουστεί διάφορα για την Ομοσπονδία του ράγκμπι, το ζήτημα έχει προχωρήσει νομικά. Θα θέλατε να πείτε την άποψή σας;

Κώστας : Όχι, δεν θέλουμε να πάρουμε θέση.

Πώς βιώνετε εσείς ως αθλητές τον τρόπο διεξαγωγής του πρωταθλήματος;

Κώστας: Κάθε χρόνο το πρωτάθλημα πάει και καλύτερα. Φέτος μπήκε το Union και κάθε χρόνο υπάρχει βελτίωση.

Στο πρωτάθλημα πόσες ομάδες είστε;

Τόνυ: Στο Union είμαστε τέσσερις ομάδες και στο 7's θα 'ναι περισσότερες, περίπου οκτώ, ίσως και άλλες.

Ελευθερία: Οκτώ υποθέτω, όσες και οι ανδρικές.

Σε προηγούμενη συνέντευξη στο ΙΕΚ ο προπονητής και παίκτης του Αιόλου Πατρών, ο Γιώργος Παπαγιαβής είχε πει ότι έχει κάνει πολλές φορές νύξη στην ομάδα σας να παίξετε φιλικά μεταξύ σας αλλά έχει φάει… πόρτα. Εσείς θα παίζατε φιλικό με την ομάδα του Αιόλου;

Κώστας: Όσο δεν υπάρχει μια επίσημη πρόταση, αυτό δεν μπορεί να γίνει. Εμείς σαν αθλητές και βέβαια θα παίζαμε, ποιος δεν θέλει να παίξει είτε φιλικό είτε πρωτάθλημα.

Αυτό θα βοηθούσε το πατραϊκό ράγκμπι να αναπτυχθεί, έτσι;

Κώστας : Όχι μόνο το πατραϊκό, γενικά το ράγκμπι.

Εσείς δηλαδή δεν είστε αρνητικοί να παίξετε κάποιο φιλικό με τον Αίολο;

Κώστας : Όχι, γιατί να είμαστε αρνητικοί; Πρέπει να υπάρχουν προϋποθέσεις δηλαδή όταν παίζουμε στο πρωτάθλημα, υπάρχουν γιατροί, τα παιδιά έχουν όλοι δελτία. Δεν μπορούμε να παίξουμε έτσι. Εφόσον υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις και τηρούνται μπορούμε να παίξουμε. Δεν μπορούμε να παίξουμε έτσι. Και το θέλουμε.

Έχτε παρακολουθήσει καθόλου τις ομάδες του GRASS; Το επίπεδο των δύο πρωταθλημάτων διαφέρει;

Κώστας: Εγώ δεν έχω παρακολουθήσει και δεν ξέρω, οπότε δεν μπορώ να έχω άποψη.

Ελευθερία: Εγώ δεν έχω παρακολουθήσει όχι επειδή δεν με ενδιαφέρει αλλά επειδή δεν έτυχε. Δεν έχει ακουστεί κιόλας κάπου, στο δικό μου τον κύκλο τουλάχιστον.

Πόσους αγώνες έχετε δώσει μέχρι στιγμής. Είστε ικανοποιημένοι από την αγωνιστική σας παρουσία;

Κώστας : Στο Union έχουμε δώσει δύο φιλικά και τρία επίσημα. Έχουμε να δώσουμε ένα ακόμα παιχνίδι για να τελειώσει το union. Καλά τα πήγαμε, αν σκεφτείς ότι είναι η πρώτη μας φορά στο Union. Σίγουρα μπορούσαμε και καλύτερα. Όσο υπάρχουν κενά και αδυναμίες, θα δουλέψουμε για να τα καλύψουμε και από του χρόνου θα παλέψουμε να είμαστε καλύτεροι. Το 7's θα ξεκινήσουμε τον Μάιο. Δεν ξέρουμε ακόμα πόσα παιχνίδια θα κάνουμε, εξαρτάται από τις ομάδες.

Ελευθερία: Εμείς ακολουθούμε τα αγόρια στα επίσημα παιχνίδια τους, παίζουμε φιλικούς προς το παρών. Είμαστε ικανοποιημένοι αλλά μόνο να ανεβαίνουμε θέλουμε.

Πιστεύετε ότι θα βρίσκεστε στις κλήσεις της Εθνικής ομάδας;

Ελευθερία: Έχουν γίνει κάποιες προσκλήσεις. Λογικά αρκετές από την ομάδα μας θα πάνε.

Ελευθερία, έχεις υπάρξει στην Εθνική;

Ελευθερία: Ναι, παίζουμε με επαγγελματίες. Και μόνο να είσαι εκεί, σε βοηθά πάρα πολύ. Να βλέπεις πώς κινούνται, παίζουν και προπονούνται οι άλλες ομάδες είναι τρομερό σχολείο.

Από την ανδρική ομάδα, έχουν κληθεί ποτέ κάποιοι;

Κώστας: Ναι, ο Παναγιώτης Κατσουλάρης και ο Γεράσιμος Βάρσος. Θα γίνουν ωστόσο κάποια trials και ευελπιστούμε να είμαστε όλοι εκεί, είτε σαν παίκτες είτε σαν θεατές. Είναι μία μεγάλη φιλοδοξία και είναι καλό να το έχει ένας αθλητή.

Η Εθνική Ελλάδας σε ποιο επίπεδο βρίσκεται με σχέση τις ομάδες του εξωτερικού;

Κώστας: Από όσο γνωρίζω χαμηλά αλλά πιστεύω ότι θα ανεβούμε και θα πάμε καλά φέτος.

Υπάρχει κάποια αγωνιστική εμπειρία που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;

Ελευθερία: Είχαμε πάει κανονικά οι παίκτριες στη Θεσσαλονίκη. Υπήρξαν κάποιοι τραυματισμοί και στα μέσα του αγώνα βρεθήκαμε να αγωνιζόμαστε με τέσσερις αθλήτριες. Συνεχίσαμε τον αγώνα, είχε πάρα πολύ ζέστη. Δεν τα παρατήσατε, δεν τα βάλαμε κάτω. Οι άλλες συνέχισαν να αγωνίζονται κανονικά, ή έξι ή επτά δεν θυμάμαι. Το γεγονός ότι τελειώσαμε το παιχνίδι και όταν βγήκαμε έξω αγκαλιαστήκαμε όλοι μαζί άνδρες και γυναίκες, για μένα ήταν η κορυφαία στιγμή. Θυμάμαι ότι κλαίγαμε από ανακούφιση και κερδίσαμε τον αγώνα. Το σημαντικό είναι ότι ήμασταν τέσσερις και δεν τα παρατήσαμε.

Κώστας: Για μένα το πιο σημαντικό ήταν το πρώτο μου παιχνίδι, το πρώτο τάκλιν, το πρώτο try, αυτό που θα θυμάσαι για πάντα.

Τόνυ: Κι εμένα μου έχει μείνει ο πρώτος αγώνας που παίξαμε φέτος union, που για πολλούς ήταν γενικά ο πρώτος αγώνας union αφού ήμασταν πολλά νέα παιδιά απέναντι σε μια έμπειρη ομάδα. Για μένα ήταν πολύ ωραία εμπειρία. Επίσης, ένα σημαντικό κομμάτι για μένα ήταν τα scrum, εκεί όπου οι forwards συγκρούονται για να διεκδικήσουν τη μπάλα. Στο πρώτο μας ματς αυτό ήταν από τα αδύνατά μας σημεία, στο δεύτερο παιχνίδι ήταν από τα δυνατά μας σημεία και αυτό για εμένα ήταν κατόρθωμα και έμεινα ευχαριστημένος και από τους συμπαίκτες.