Κώστας Σπηλιόπουλος: "Η κριτική στον προϋπολογισμό είναi εύκολη δουλειά"

Ο Βουλευτής Αχαΐας του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Σπηλιόπουλος, μιλώντας χθες (20/12/10) στη Βουλή για τον προϋπολογισμό του 2011, μεταξύ άλλων, τόνισε τα εξής: "Ο προϋπολογισμός του 2011 δεν είναι ένας απλός συνηθισμένος προϋπολογισμός. Δεν είναι ένας προϋπολογισμός που θα φέρει βελτιώσεις στη ζωή  των Ελλήνων πολιτών. Είναι ένας προϋπολογισμός δύσκολος, ένα δύσκολο  μονοπάτι, είναι όμως το αναγκαίο για  την σωτηρία και την ανόρθωση της χώρας.

Η κριτική στον προϋπολογισμό του 2011 είνα εύκολη δουλειά. Ας συνειδητοποιήσουμε όμως όλοι μας ότι η καταγγελία και ο λαϊκισμός δεν πείθουν  πια τους πολίτες. Οι πολίτες ζητούν αυτοκριτική, ζητούν τιμωρία  των υπευθύνων για τα δεινά του τόπου, ζητούν σχέδιο και πρόγραμμα εξόδου από την κρίση, ζητούν αποτέλεσμα και δίκαιη κατανομή βαρών. Ζητούν προτάσεις και ρεαλιστικές ιδέες.

Και βεβαίως, ζητούν την ελπίδα και το όραμα  για μια νέα πορεία απαλλαγμένη από τα βάρη του παρελθόντος. Είναι πλέον σαφές. Η χώρα μας και οι πολίτες  πληρώνουν τον εκτροχιασμό που είχε τα τελευταία χρόνια η οικονομία μας αλλά και η χώρα γενικότερα.

Δυστυχώς, από την έλλειψη υπεύθυνης πολιτικής ηγεσίας, από το πελατειακό κράτος, τον νεοπλουτισμό και την σπατάλη.

Σ’ αυτή τη δύσκολη καμπή η χώρα μας χρειάζεται αφύπνιση ολόκληρης της  πολιτικής ηγεσίας του τόπου και υπεύθυνη στάση με γνώμονα το εθνικό συμφέρον. Δεν φθάνει όμως μόνο αυτό.

Η πνευματική ηγεσία και γενικότερα οι άνθρωποι  του πνεύματος πρέπει να φωτίσουν την προσπάθεια της χώρας μακριά από τον λαϊκισμό και την εύκολη καταγγελία. Επίσης, η επιχειρηματική ηγεσία και η επιχειρηματική κοινότητα να μην βλέπουν την κρίση σαν ευκαιρία για αύξηση του πλουτισμού τους ή για την  κατάκτηση θέσεων και ρυθμίσεων εις βάρος των εργαζομένων.

Σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι πολίτες  είναι απαισιόδοξοι, τα εισοδήματά τους μειώνονται, η ανεργία αποτελεί νάρκη στα θεμέλια της κοινωνίας. Οι οικογένειες τα βγάζουν δύσκολα πέρα. Οι νέοι απογοητεύονται και αποστασιοποιούνται. Και δυστυχώς μένει ανεκμετάλλευτη αυτή η ελπίδα του Έθνους.

Χρειαζόμαστε επειγόντως μια νέα ελπίδα, ένα νέο όραμα να σώσουμε τη χώρα και  να χτίσουμε μια υγιή και στέρεη πορεία για το μέλλον. Με τον Προϋπολογισμό  κάνουμε ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Χρειαζόμαστε αντοχή της πολιτικής ηγεσίας και την ικανότητα για την υλοποίηση αυτών που σχεδιάζουμε.

Επιτυχία, όμως, χωρίς την ανάπτυξη δεν θα υπάρξει. Πρέπει το συντομότερο δυνατόν να επανέλθουμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Ασφαλώς αυτό δεν γίνεται με το πάτημα ενός κουμπιού. Χρειάζεται σχέδιο με στόχους, ρεαλισμό, με αξιοποίηση των εθνικών πλεονεκτημάτων και με κινητοποίηση όλων των δυνάμεων.

Το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων επίσης είναι ένα χρήσιμο εργαλείο και η μείωσή του είναι λάθος γιατί είναι κρίσιμο για την ανάπτυξη της χώρας. Ελπίζουμε αυτή τη χρονιά τα 8,5 δισεκατομμύρια που έχουν προϋπολογιστεί να μην έχουν περικοπές και να χρησιμοποιηθούν κυρίως για να εισρεύσουν οι πόροι των συγχρηματοδοτούμενων έργων από την Ευρωπαϊκή Ένωση και να προχωρήσουν γρηγορότερα τα έργα, να υπάρξουν απαλλοτριώσεις στα συγχρηματοδοτούμενα και στις συμβάσεις παραχώρησης που σήμερα καθυστερούν.

Πρόσφατα το ΙΟΒΕ ανακοίνωσε στην Επιτροπή Έρευνας και Τεχνολογίας ότι ο καλύτερος πολλαπλασιαστής της ανάπτυξης είναι το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Σύμφωνα με το ΙΟΒΕ μία μονάδα αύξησης του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων αυξάνει μεσοπρόθεσμα πέντε μονάδες το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν. Άρα λοιπόν φαίνεται η σημασία του, η συμβολή του στην ανάπτυξη και στην ανόρθωση της χώρας.

Σήμερα η χώρα χρειάζεται μια συμφωνία ανάπτυξης «ένα μνημόνιο ανάπτυξης» και όπως το κάθε υπουργείο έχει το δικό του κομμάτι στο μνημόνιο να εφαρμόσει, έτσι θα πρέπει να έχει και το δικό του μνημόνιο ανάπτυξης με στόχους, χρονοδιαγράμματα και αυστηρή εφαρμογή.

Υπάρχουν υγιείς τομείς στη χώρα μας που  μπορούν πραγματικά να κινητοποιήσουν την ανάπτυξη όπως τα τρόφιμα, ο τουρισμός, η ενέργεια, η ναυτιλία, οι κατασκευές και η οικοδομή που μπορούμε να τους αξιοποιήσουμε.

Υπάρχει ένα ερώτημα στο λαό και τους πολίτες. Υπάρχει ελπίδα; Ναι, υπάρχει ελπίδα και το λέμε με βεβαιότητα. Όμως χρειάζεται όλοι μαζί να κατανοήσουμε ότι έχουμε έναν μακρύ δρόμο και χρειαζόμαστε αντοχή. Γι αυτό, όλες οι πλευρές, όλοι οι πολίτες και κυρίως η πολιτική ηγεσία του τόπου, πρέπει να το κατανοήσει αυτό".