Ορέστης Σκαλτσάς: «Λαμπρός άνθρωπος μέχρι το τέλος»- Ο επιστήθιος φίλος του Λάκης Υφαντής, μιλάει στο thebest.gr για τη ζωή και τη διαδρομή του

Με σημαντική πολιτική διαδρομή και καθοριστική συμβολή στον πολιτιστικό χαρακτήρα της Πάτρας, ο Ορέστης Σκαλτσάς αφήνει πίσω του μια βαριά παρακαταθήκη ήθους, προσφοράς και δημιουργίας.

Από τη δράση του στη Νεολαία Λαμπράκη, την εξορία στη δικτατορία, την ΕΔΑ μέχρι την προσφορά του στο Δήμο Πατρέων και το Πατρινό Καρναβάλι, υπήρξε ένας άνθρωπος με διορατικότητα, αρχές και ουσιαστικό αποτύπωμα.

Ποιος ήταν ο Ορέστης Σκαλτσας; Ο επιστήθιος φίλος του για 52 χρόνια Λάκης Υφαντής, περιγράφει, εμφανώς συγκινημένος στο thebest.gr:  «Ο Ορέστης υπήρξε ουσιαστικός σε όλα τα πράγματα στη ζωή του. Σε ηλικία 15 ετών ήταν γραμματέας της Νεολαίας Λαμπράκη, στην περιοχή μας και μάλιστα από τα ιδρυτικά στελέχη. Όταν έφυγε για την Αθήνα, για να σπουδάσει στη Νομική, ήταν στην γραμματεία την πανελλαδική, με πολλή μεγάλη δράση. Τα πρώτα χρόνια της Νομικής, ήταν πολύ δραστήριος, σε μια εποχή όπως του 1965, με τον θάνατο του Σωτήρη Πέτρουλα. Σε όλα εκείνα τα γεγονότα είχε πρωταγωνιστική παρουσία. Την ημέρα της δικτατορίας, στις 21 Απριλίου του 1967 εξορίστηκε και έμεινε στην εξορία για τέσσερα χρόνια, αντιμετωπίζοντας όλο αυτό με αξιοπρέπεια, με μεγάλη καρτερία και πολιτική ευθυκρισία. Στην αρχή ήταν εξορισμένος στο ίδιο στρατόπεδο μαζί με τη μητέρα του, τη Νίκη, αλλά μετά χώρισαν τις γυναίκες και χώρισαν και αυτούς.  Μετά τη μεταπολίτευση, όταν η αριστερά πήγε σε τρία κόμματα, στο ΚΚΕ, στο ΚΚΕ Εσωτερικού και στην ΕΔΑ, ο Ορέστης εντάχθηκε στην ΕΔΑ, του Ηλία Ηλίου, του Μανώλη Γλέζου, του Ανδρέα Λεντάκη. Έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια διορατική και με ενόραση προσπάθεια για μια αριστερά δημοκρατική, χωρίς τις αγκυλώσεις του παρελθόντος και βλέποντας το μέλλον της χώρας με μεγάλη δυνατότητα προβλεπτικότητας. Ο Ορέστης ήταν το δεξί χέρι του Ηλίου, μέλος της εκτελεστικής επιτροπής, της διοικούσας επιτροπής και στο γραφείο τύπου της ΕΔΑ. Όλα αυτά, μέχρι το θάνατο του Ηλία Ηλιού, όταν η ΕΔΑ άρχισε να διαλύεται. Σε αυτή τη χρονική στιγμή, ο Ορέστης αποσύρθηκε από την κεντρική πολιτική σκηνή. Το σημαντικό, σε όλη αυτή τη διαδρομή, είναι ότι ο Ορέστης, δεν ζήτησε ποτέ τίποτα και από κανέναν, αντιθέτως, λόγω της αξιοσύνης έδινε πολλά σε πολλούς. Στη συνέχεια, γυρίζοντας στην Πάτρα, ασχολήθηκε με το Δήμο, εκλέχθηκε αντιδήμαρχος, πήρε το Καρναβάλι και τον πολιτισμό γενικότερα και τον αναβάθμισε όσο μπορούσε. Έβαλε στο Καρναβάλι, τη συμμετοχή του λαϊκού παράγοντα, χωρίς όμως χαθούν τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά και η αισθητική του. Ένας διαρκής αγώνας, να συγκεραστεί το ποσοτικό με την ποιοτική δουλειά. Είχε κάνει μέχρι και άρθρα για τον θρησκευτικό τουρισμό στην πόλης μας, με την αξιοποίηση του Αγίου Ανδρέα, της εκκλησίας που είναι ένα παγκόσμιο σύμβολο και φέρνει επισκέπτες απ’ όλο τον κόσμο. Ο Ορέστης ήταν ένας άνθρωπος με πολύ μυαλό, ορθολογισμό και ταυτόχρονα χωρίς όρια μπορούσε να βλέπει μπροστά και μακριά και χωρίς αγκυλώσεις».