Πάτρα: Συναντήσαμε τους Αυστριακούς που έχουν ως σκοπό της ζωής τους να απαλύνουν τον πόνο των Ελλήνων –«Δεν είστε μόνοι…»

Τον συναντήσαμε πριν λίγες ημέρες κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Πάτρα. Στο μυαλό του ήταν ακόμα καρφωμένο το πρόβλημα για το οποίο είχε ενημερωθεί ότι αντιμετωπίζει το Νοσοκομείο του Αιγίου με ένα υπέρηχο. Κίνησε γη και ουρανό για να βρει μια χορηγία από εκείνες που συνήθως πετυχαίνει σε αντίστοιχες περιπτώσεις.

Το επείγον όμως της κατάστασης δεν του επέτρεπε να περιμένει 5 με 6 εβδομάδες μέχρι να καταστεί κάτι τέτοιο δυνατόν. Τελικά μαζί με τον Γκέρχαρντ, τον Χένριχ και την Άσφιλντ, που τον συνόδευαν, αποφάσισαν να βάλουν εκείνοι τα χρήματα για την αγορά του μηχανήματος προκειμένου να έρθει από το εξωτερικό στο Αίγιο μέσα στις δύο επόμενες εβδομάδες.

«Είναι στο Σάλτζμπουρκ μια εταιρεία που πουλάει μεταχειρισμένα ιατρικά μηχανήματα. Θα το αγοράσουμε από εκεί με δικά μας χρήματα για να το προσφέρουμε στο Νοσοκομείο. Συνήθως όταν υπάρχει χρόνος στέλνουμε ένα ενημερωτικό, μέσω των email ή των social media, για την ανάγκη που έχει προκύψει και κάποιος βρίσκεται για να το χορηγήσει.

Αυτή η διαδικασία παίρνει 5-6 εβδομάδες, επειδή όμως η περίπτωση του Αιγίου είναι επείγουσα και προκειμένου να φθάσει σε μικρό χρονικό διάστημα να το αγοράσουμε μόνοι μας», μας λέει εμφανώς ικανοποιημένος που βρήκε την απάντηση στο θέμα που τον προβλημάτιζε.

Η ομάδα του Έρβιν και των συνεργατών του δεν έχει σταματήσει από το 2012 να προσφέρει βοήθεια στους Έλληνες. Σχεδόν κάθε μήνα έρχονται στην πατρίδα μας αφού πρώτα έχουν συγκεντρώσει τα υλικά που θα μεταφέρουν. Τα φορτώνουν σε μια νταλίκα με την οποία έρχονται από την Αυστρία, ξεφορτώνουν τα είδη στις αποθήκες που διατηρούν στην Αττική και στην συνέχεια με τα 4 βαν τους ξεχύνονται για να τα μοιράσουν.

Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λέσβος, Κρήτη είναι μόνο μερικοί από τους προορισμούς τους. Τα είδη που συγκεντρώνουν κυρίως είναι προϊόντα χορηγιών (φάρμακα, ιατρικά μηχανήματα, γάζες, βελόνες κ.α.), όμως δεν είναι λίγες που βοηθούν οικονομικά μεμονωμένα άτομα ή οικογένειες που έχουν μεγάλη ανάγκη.

Ο κ. Κώστας Καρισαρης, ο συμπολίτης που βρίσκεται στο πλευρό της ομάδας του Έρβιν μας περιγράφει ένα πρόσφατο περιστατικό που συνέβη στα γραφεία της οργάνωσης «Φωτεινό Αστέρι» της Πάτρας. «Πριν περίπου ένα μήνα είχαμε επισκεφθεί το Φωτεινό Αστέρι. Υπήρχαν κάποιες οικογένειες που είχαν έντονο οικονομικό πρόβλημα. Εκεί βρισκόταν μια κυρία που είχε 4 παιδιά, άνεργη η ίδια και ο σύζυγός της. Ο Έρβιν, μόλις άκουσε την ιστορία της, προσέφερε κάποια χρήματα για να πληρώσουν το ρεύμα που τους είχε κόψει η ΔΕΗ. Η κυρία μας κατασυγκίνησε όλους διότι έβαλε τα κλάματα. Όταν βλέπετε μια γυναίκα να αγκαλιάζει ένα ξένο άνθρωπο και να βάζει τα κλάματα καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό. Τον ευχαριστούσε συνεχώς, γιατί προφανώς δεν προσέφερε κάποιος άλλο συνάνθρωπος αυτή τη βοήθεια», μας εξιστορεί ο κ. Κώστας.

«Είναι κούραση αυτό που κάνουμε. Κάθε χρόνο γίνεται και πιο κουραστικό, όμως οπωσδήποτε αξίζει τον κόπο. Δεν έχω πλέον προσωπική ζωή, όπου και να βρίσκομαι ασχολούμαι με αυτή την υπόθεση. Αλλά όταν βλέπεις πόσο χαίρεται ο κόσμος και πόσο η βοήθειά σου είναι ευπρόσδεκτη, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι όλα γίνονται σωστά και το τι κάνω εγώ με την προσωπική μου ζωή δεν είναι και τόσο σημαντικό.

Στην ουσία όλοι οι εθελοντές έχουν τη δουλειά τους και όλος ο ελεύθερος τους χρόνος είναι η Οργάνωση. Θέλει πολύ χρόνο από την προσωπική σου ζωή. Αλλά σου επιστρέφεται, σε ανταμείβει το αποτέλεσμα και η ανταπόκριση του κόσμου», μας εξηγεί ο Έρβιν.

Το πρώτο μέλημα του ίδιου και των συνεργατών του είναι, όπως μας εκμυστηρεύεται, να καταλάβουν οι Έλληνες ότι δεν τους έχει ξεχάσει ο υπόλοιπος κόσμος και ότι οι άνθρωποι στην Βόρεια Ευρώπη βλέπουν τι συμβαίνει εδώ και θέλουν να βοηθήσουν. Αν ήταν η Ελλάδα αδιάφορη για τους ανθρώπους στην υπόλοιπη Ευρώπη δεν θα υπήρχε η Οργάνωσή τους, σημειώνει με νόημα. Όλα αυτά τα χρόνια έχουν γνωρίσει εκατοντάδες Έλληνες, απλούς πολίτες αλλά και υπευθύνους νοσοκομείων, ιδρυμάτων και άλλων ανθρωπιστικών οργανώσεων.

«Εκείνο που μας λένε είναι ότι η χώρα έχει καταρρεύσει. Αυτός που είναι αρμόδιος για τα ακίνητα λέει δεν μπορούμε να επισκευάσουμε το Νοσοκομείο γιατί δεν έχουμε λεφτά. Αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τα μηχανήματα λένε ότι δεν έχουν τους πόρους για να πάρουν καινούργια ή να φτιάξουμε τα υπάρχοντα. Παντού τα ίδια», σημεώνει ο Έρβιν.

Η Griechenlandhilfe στηρίζεται στην καλή της οργάνωση και τον σχεδιασμό των δράσεων της ώστε ν’ ανταποκρίνεται στα δεκάδες αιτήματα που δέχεται όλον αυτόν τον καιρό. Όμως δεν λείπουν και οι απρογραμμάτιστες-αυθόρμητες εξορμήσεις όπου προκύπτει έκτακτη ανάγκη.

Έτσι ενήργησαν και πέρυσι όταν προέκυψαν οι καταστροφικές πλημμύρες την Μάνδρα της Αττικής. Οι Αυστριακοί εθελοντές έτυχε να βρίσκονται στην Αθήνα εκείνη την περίοδο. Χωρίς να το πολυσκεφθούν έσπευσαν στην Μάνδρα και ήταν μάλιστα από τους πρώτους που βοήθησαν στην ρυμούλκηση οχημάτων. Πρόσφεραν ταυτόχρονα ότι υλική βοήθεια μπορούσαν στους πληγέντες.

Με τον ίδιο τρόπο λειτούργησαν και στον πρόσφατο μεγάλο σεισμό της Λέσβου. Έσπευσαν στην Βρύσα να συνδράμουν, πρόσφεραν στους κατοίκους, φαγητό, νερά καφέδες και ότι άλλο χρειάζονταν. «Το χωριό ήταν παντελώς κατεστραμμένο, χωρίς καμία βοήθεια. Οι κάτοικοι ήταν μόνοι τους σε αυτή τη δυσκολία που περνούσαν. Αυτό μου έκανε πολλή μεγάλη εντύπωση», θυμάται.

Ο ενθουσιασμός όλων για την «αποστολή» που έχουν αναλάβει μεγάλος. «Δεν έχει ημερομηνία λήξης η προσπάθειά μας, όσο υπάρχει κρίση στην Ελλάδα, όσο υπάρχουν άνθρωποι που μας χρειάζονται εμείς θα συνεχίζουμε μου», είπαν. Σε όποιον και να τους συναντήσει αφήνουν τις καλύτερες εντυπώσεις με τον αυθορμητισμό, το πάθος και την αποφασιστικότητά τους να συμβάλλουν, να απαλύνουν τον πόνο ενός λαού «ξένου» προς εκείνους μέχρι πριν από λίγα χρόνια.

Ο Έρβιν πάντα σκεπτικός, πάντα σαν κάτι να τον προβληματίζει. Ποιος ξέρει ίσως το μυαλό του να τρέχει συνεχώς σ’ εκείνο το μοιραίο ταξίδι του Norman Atlantic. Τότε που ο ίδιος κατάφερε να σωθεί από το πλοίο που βυθίστηκε στην Αδριατική παίρνοντας μαζί τόσες αθώες ψυχές…

*Ευχαριστούμε θερμά την συμπολίτισσα δικηγόρο Christina Auf Dem Graben για την μετάφραση αλλά και την γενικότερη βοήθεια που μας προσέφερε.