Η Βραζιλία και το Ρίο μέσα από τα μάτια μιας Πρωταθλήτριας- Η Νόρα Δράκου μας...ταξιδεύει στις ημέρες των Ολυμπιακών Αγώνων-ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ

Πώς έζησε το μαγικό 15νθημερο των αγώνων η Πατρινή Κολυμβήτρια

Με το πρώτο άγγιγμα του αεροπλάνου στον αεροδιάδρομο του Ριο ντε Tζανέιρο, χάθηκε κάθε ανησυχία για την κατάσταση που, σύμφωνα με τις πληροφορίες, θα βρίσκαμε στη Βραζιλία.Για εμένα το ταξίδι μόλις άρχιζε.Την απόσταση μέχρι το Ολυμπιακό χωριό την καλύψαμε σε μία περίπου ώρα. Δεν είχαμε και πολλά να δούμε στα καλά κρυμμένα μυστικά των Βραζιλιάνων.Τα ψηλά τείχη και οι γιγαντοαφίσες στους δρόμους, μόλις που άφηναν να ξεμυτήσουν οι φτωχές στέγες των σπιτιών από λαμαρίνες, ξύλα και βρώμικα κεραμίδια.Ωστόσο, με διακατείχε ένα συναίσθημα ελευθερίας που όλο και μεγάλωνε όσο έβλεπα παντού το Ολυμπιακό σύμβολο και μια επιθυμία, μια δύναμη να αγωνιστώ!

Έτσι μπήκα στο λιτό φρεσκοβαμμένο δωμάτιο του Ολυμπιακού χωριού.Από το μπαλκόνι του διαμερίσματός μου μπορούσα να δω το χωριό, σχεδόν σε όλη του την έκταση.Πράσινο παντού, πισίνες, γήπεδα 5χ5, τένις, πεντακάθαροι δρόμοι, όλα αρμονικάδεμένα έτσι ακριβώς όπως έπρεπε να είναι , έτσι ακριβώς όπως θέλαμε να είναι. Έβαλα τα πράγματα μου στην πλαστική ντουλάπα και οι είκοσι μέρες άρχισαν να μετρούν αντίστροφα! Πρωί απόγευμα προπόνηση αλλά και κάποια απογεύματα να μας βρίσκουν μπροστά στα αξιοθέατα της πόλης που μας φιλοξενούσε.

Το άγαλμα του Ιησού, ένα από τα επτά θαύματα του σύγχρονου κόσμου! Από εκεί βλέπεις με τα μάτια του Ιησού. Ένα εκπληκτικό θέαμα σαν να γυρίζει γύρω σου το Ρίο ντε Τζανέιρο.Κάποιοι μας είπαν ανεβαίνοντας να προσέχουμε τις μαϊμούδες του δάσους γιατί «κλέβουν προσωπικά είδη» αλλά μπα, τίποτα … εμείς πήγαμε και κλέψαμε αληθινή μαγεία! Το «Etnias» είναι το μεγαλύτερο γκράφιτι του κόσμου. Έργο του Eduardo Kobra που απεικονίζει πέντε πρόσωπα από τις πέντε ηπείρους, με διαπεραστικά ζωντανά βλέμματα, και έντονα χρώματα.Η πολύχρωμη σκάλα (τα βήματα του Σελαρόν) που ενώνει δυο γειτονιές κι εμάς όλους να θαυμάζουμε τα 2500 χρωματιστά πλακάκια σε ένα γιγάντιο έργο μήκους 125 μέτρων! Μοναδικό! Στην Κόπα Καμπάνα πήγαμε χειμώνα, αλλά πολύ εύκολα μπορέσαμε να αφουγκραστούμε το έντονο βουητό της κοσμοπλημμύρας του καλοκαιριού!Από την άλλη πλευρά εντυπωσιακό ήταν το Φουτουριστικό μουσείο που αιωρείται πάνω από διάφανη πισίνα σαν μισοτελειωμένη γέφυρα. Μας εξέπληξε ο καθεδρικός ναός σε σχήμα πυραμίδας και ο «ναός» «Έστάντιο ντο Μαρακανά»!!!

Ξημερώματα (λίγο πριν την λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων) έδεσα τη ζώνη στο κάθισμα του αεροπλάνου της επιστροφής.Κλείνω τα μάτια λίγα μόλις πόδια πάνω από τη γη, να δω εικόνες από μια Ολυμπιάδα που τελείωσε σε μια μαγική χώρα! Έστω κι αν ο τρόπος που τελείωσε, για μένα, δεν είχε τη μαγεία που είχα ονειρευτεί!