Σπύρος Γιαννιώτης: Είπε "αντίο" με τον ασημένιο Ολυμπιακό μετάλλιο - Δεν έγινε δεκτή η ένσταση

Στα 36 του χρόνια, στον τελευταίο αγώνα της καριέρας του, ο Σπύρος Γιαννιώτης πήρε το μοναδικό μετάλλιο που έλειπε από την τεράστια συλλογή του, χάνοντας τον τίτλο του χρυσού Ολυμπιονίκη για... μια ανάσα. Ο κορυφαίος σύγχρονος Έλληνας αθλητής πήρε τη δεύτερη θέση στα 10χλμ. κολύμβησης σε ανοιχτή θάλασσα στους Ολυμπιακούς του Ρίο, «έσβησε» την προσωπική του απογοήτευση για την τέταρτη θέση του Λονδίνου, πριν τέσσερα χρόνια, και ολοκλήρωσε με ιδανικό τρόπο την καριέρα του.

Να σημειωθεί ότι η ένσταση που κατέθεσαν οι εκπρόσωποι της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής δεν έγινε δεκτή από τους διοργανωτές.

Ή μάλλον σχεδόν ιδανικό, αφού ο Κερκυραίος πρωταθλητής ήταν πρώτος στα τελευταία μέτρα της κούρσας, όμως κυριολεκτικά στην τελευταία χεριά ο Ολλανδός πρωταθλητής Ευρώπης (και δεύτερος πέρυσι στο Καζάν) Φέρι Βέερτμαν τον έφτασε, εκμεταλλεύτηκε μία στιγμιαία αδράνειά του και πρόλαβε να χτυπήσει πρώτος την πλακέτα τερματισμού.

Οι δύο αθλητές τερμάτισαν με τον ίδιο χρόνο, 1 ώρα, 52 λεπτά και 59.8 δευτερόλεπτα, με το φώτο φίνις να δίνει τελικά νικητή τον Ολλανδό και δεύτερο τον Γιαννιώτη.

Την τριάδα του βάθρου συμπλήρωσε ο Γάλλος Μαρκ-Αντουάν Ολιβιέ, επίσης μετά από εξέταση του φώτο φίνις, αφού τον ίδιο χρόνο έκανε και ο Κινέζος Λιτζούν Ζου.

Αμέσως πιο πίσω (πέμπτος) τερμάτισε ο Αμερικανός παγκόσμιος πρωταθλητής του Καζάν, Τζόρνταν Ουιλιμόβσκι, ενώ ο Ολυμπιονίκης του Λονδίνου, ο Τυνήσιος Ουσάμα Μελούλι, έμεινε στη 12η θέση.

Ο αγώνας των 10χλμ. στο Ρίο ήταν ένας από τους συναρπαστικότερους που έχουν γίνει στην ιστορία του open water. Ξεκίνησε με τον σχετικά άγνωστο Αυστραλό Τζαρόντ Πουρτ να φεύγει πολύ μπροστά, αποκτώντας προβάδισμα ενός λεπτού (!) στα πρώτα 2,5 χλμ. Όπως ήταν φυσικό, κολυμπώντας μόνος του και σε τέτοιο ρυθμό μέσα στη θάλασσα, ο Αυστραλός δεν θα μπορούσε να αντέξει. Η διαφορά σταδιακά «ψαλιδίστηκε» και περίπου στα 8χλμ. εκμηδενίστηκε. Ένα γκρουπ αποτελούμενο από τον Βέερτμαν, τον Ουιλιμόβσκι, τον Μελούλι και τον Βρετανό Τζακ Μπέρνελ πέρασε μπροστά, με τον Γιαννιώτη να ακολουθεί λίγο πιο πίσω.

Κι ενώ ο Πουρτ «καταποντιζόταν» (κατετάγη 20ος), ο Έλληνας πρωταθλητής μαζί με τους Ολιβιέ και Ζου ανέβηκαν στις πρώτες θέσεις. Στην τελική ευθεία, έξι κολυμβητές πήραν θέση σε μία γραμμή, με τα σπρωξίματα να βρίσκονται στην... ημερήσια διάταξη. Ο Γιαννιώτης ήταν αυτός που «άλλαξε ταχύτητα» και μπήκε μπροστά, καθώς οι αθλητές πλησίαζαν στον τερματισμό, με τον Βέερτμαν να «ξεκολλάει» από τους υπόλοιπους και να ακολουθεί. 
Ο Κερκυραίος ήταν μπροστά, έδειχνε να «καλπάζει» προς τη νίκη, όμως στην τελευταία χεριά σαν να... κόλλησε και ο Ολλανδός χτύπησε πρώτος την πλακέτα τερματισμού, χαρίζοντας στη χώρα του το «νταμπλ» χρυσών μεταλλίων στην κολύμβηση ανοιχτής θάλασσας, μετά τη χθεσινή νίκη της Σάρον Φαν Ρούβεντααλ στις γυναίκες.

Στην τρίτη θέση έπεσαν μαζί ο Ολιβιέ, ο Ζου και ο Μπέρνελ, όμως ο Βρετανός ήταν αυτός που «πλήρωσε» τα σπρωξίματα στην τελική ευθεία, καθώς ακυρώθηκε. Το φώτο φίνις έδωσε τρίτο τον Γάλλο, ενώ ο Κινέζος με τον ίδιο χρόνο έμεινε εκτός βάθρου.

Το βιογραφικό του Γιαννιώτη:

Ημερ. Γέννησης  19/2/1980

Σωματείο    Ολυμπιακός ΣΦΠ

Αγώνισμα  10χλμ. σε ανοιχτή θάλασσα

Ολυμπιακές συμμετοχές   2000, 2004, 2008, 2012, 2016

Διακρίσεις    2ος 10χλμ. Ολυμπιακοί 2016
4ος 10χλμ. Ολυμπιακοί 2012
5ος 1.500μ. ελεύθερο Ολυμπιακοί 2004
7ος 400μ. ελεύθερο Ολυμπιακοί 2004
1ος 10χλμ. Παγκόσμιο 2011
1ος 10χλμ. Παγκόσμιο 2013
2ος 5χλμ. Παγκόσμιο 2009
2ος 5χλμ. Παγκόσμιο 2011
2ος ομαδικό 5χλμ. Παγκόσμιο 2013
3ος 5χλμ. Παγκόσμιο 2007
3ος 10χλμ. Παγκόσμιο 2015
5ος 5χλμ. Παγκόσμιο ανοιχτής θάλασσας 2010
6ος 10χλμ. Παγκόσμιο 2009
6ος ομαδικό 5χλμ. Παγκόσμιο 2011
6ος 25χλμ. Παγκόσμιο 2013
7ος 400μ. ελεύθερο Παγκόσμιο 2001
8ος ομαδικό 5χλμ. Παγκόσμιο 2015
1ος 5χλμ. Ευρωπαϊκό 2008
1ος ομαδικό 5χλμ. Ευρωπαϊκό 2010
2ος ομαδικό 5χλμ. Ευρωπαϊκό 2014
3ος 4Χ200μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2002
3ος 5χλμ. Ευρωπαϊκό 2010
4ος 1.500μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2004
4ος ομαδικό 5χλμ. Ευρωπαϊκό 2008
4ος 4Χ200μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2004
5ος 1.500μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2008
5ος 10χλμ. Ευρωπαϊκό 2016
6ος 10χλμ. Ευρωπαϊκό 2008
7ος 10χλμ. Ευρωπαϊκό 2010
8ος 400μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2006
8ος 10χλμ. Ευρωπαϊκό 2014
5ος 400μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2001 (25μ.)
6ος 1.500μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2001 (25μ.)
7ος 1.500μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2000 (25μ.)
7ος 1.500μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2002 (25μ.)
8ος 400μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2002 (25μ.)
8ος 1.500μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2004 (25μ.)
1ος Παγκόσμιο Κύπελλο 10χλμ. 2012 (γενική κατάταξη)

Από τα δάκρυα απογοήτευσης για την τέταρτη θέση του Λονδίνου, στα δάκρυα χαράς για το ασημένιο μετάλλιο στο Ρίο. Εμφανώς συγκινημένος μετά την τελευταία κούρσα και τη μεγαλύτερη διάκριση της τεράστιας καριέρας του, ο Σπύρος Γιαννιώτης δεν έδειξε καθόλου στενοχωρημένος από την απώλεια του χρυσού μεταλλίου στο φώτο φίνις. Σε μία επίδειξη "ευ αγωνίζεσθαι", μάλιστα, παραδέχθηκε ότι η νίκη του Φέρι Βέερτμαν ήταν δίκαιη, εξηγώντας ότι "έχασε" την τελευταία χεριά.

Για τον 36χρονο πρωταθλητή μας, η κούραση ήταν ο μεγάλος αντίπαλος. «Στα τελεταία μέτρα, είπα στον εαυτό μου, "Σπύρο, δώσε αυτό που δεν μπορείς να φανταστείς, παραπάνω και από την τελευταία ικμάδα δυνάμεων. Ολα για όλα, είναι η τελευταία σου ευκαιρία"», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Γιαννιώτης. «Ηταν πολύ δύσκολα τα τελευταία χρόνια, αλλά οι κόποι μου δικαιώθηκαν 110%. Τόσα χρόνια έχω κουραστεί πάρα πολύ. Ημουν σε καλή κατάσταση, αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου στο βάθρο, το ονειρεύτηκα μόνο στα τελευταία 100μ. Στα τελευταία μέτρα είχα θολώσει, προσπάθησα για το καλύτερο και νομίζω ότι ήταν το καλύτερο. Δεν μπορούσα να έχω καλύτερο φινάλε, έστω κι αν δεν "βγήκε" η χεριά», συνέχισε, εξηγώντας για το συγκλονιστικό φινάλε της κούρσας ότι «.. επειδή δεν ήμουν στην αναπνοή του Ολλανδού, είχα κλείσει τα μάτια από τον πόνο, δεν μου βγήκε η τελευταία χεριά. Κέρδισε δίκαιο ο Ολλανδός, για μένα η δεύτερη θέση είναι σαν πρώτη...».

Ο Σπύρος Γιαννιώτης χρειάστηκε να περιμένει 16 χρόνια και να συμμετάσχει πέντε φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αριθμός αδιανόητος για κολυμβητή, ώστε να φτάσει στη μεγάλη διάκριση. «Ξεκινώντας από το 2000 στο Σίδνεϊ και βλέποντας τη μαγεία των Ολυμπιακών Αγώνων, το όνειρό μου ήταν αυτό. Μετά από πέντε Ολυμπιακούς Αγώνες τα κατάφερα και δεν μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματά μου.

Μετά τη νίκη μου το 2013 στο Παγκόσμιο της Βαρκελόνης, είπα στον εαυτό μου ότι θα κυνηγήσω το Ρίο. Οταν προκρίθηκα πέρυσι (σ.σ. με την τρίτη θέση στο Παγκόσμιο του Καζάν) και ήξερα ότι θα κολυμπήσω στη θάλασσα, όπου ειμαι καλύτερος, αυτό ήταν το σπρώξιμο για να κυνηγήσω κάτι πολύ όμορφο. Είχαμε πει με το Νίκο (σ.σ. Γέμελο, τον προπονητή του) να μη φτάσουμε στα τελευταία 100μ. μαζί με όλους, κι όμως κατάφερα να ξεφύγω. Αυτό που ήρθα να κάνω το έκανα», κατέληξε ο ασημένιος Ολυμπιονίκης, ο οποίος αφιέρωσε πολύ συγκινημένος την επιτυχία του στον προπονητή του, την οικογένειά του και ιδιαίτερα τη γυναίκα του, αλλά και φίλους και γνωστούς που του έδωσαν κουράγιο να φτάσει ως εδώ.

* Να σημειωθεί ότι η ελληνική αποστολή έχει καταθέσει ένσταση για την επανεξέταση του φώτο φίνις, αν και λογικά αυτό δύσκολα θα αλλάξει το τελικό αποτέλεσμα.

Πηγή