Οι καθολικοί της Πάτρας γιόρτασαν τα 175 χρόνια από τα εγκαίνια του Καθολικού Ιερού Ναού του Αγίου Ανδρέα - Δείτε τις όμορφες εικόνες - ΒΙΝΤΕΟ - ΦΩΤΟ

Η παρουσία των Καθολικών στην πόλη των Πατρών και γενικότερα στον ευρύτερο χώρο της Πελοποννήσου χρονολογείται από τις αρχές του 13ου αιώνα, την εποχή των Φράγκων. Ωστόσο, η συγκροτημένη παρουσία τους αρχίζει μετά από την απελευθέρωση της Ελλάδας και οι πρώτοι ενορίτες ήταν ξένοι διπλωμάτες, αλλοδαποί έμποροι, Ιταλοί ψαράδες και Μαλτέζοι, με ή χωρίς τις οικογένειες τους.

(Στα «άδυτα» του Καθολικού ναού της Πάτρας –Η ιστορία της εκκλησίας των Καθολικών μετρά 175 χρόνια)

Οι πρώτες εκκλησίες της Πάτρας άρχισαν να κτίζονται μετά από την επανάσταση (οι παλαιότεροι ναοί είχαν καταστραφεί ολοσχερώς ή μερικώς από τους Τούρκους και τους καταστρεπτικούς σεισμούς του 1714, του 1785 και του 1804), διότι οι Τούρκοι δεν επέτρεπαν την ανέγερση νέων ναών ή την επισκευή των παλαιών. Εκείνη, λοιπόν, την περίοδο έκανε την εμφάνιση του και ο Καθολικός Ναός, ο οποίος δεν κτίσθηκε στη θέση του παλαιού, που πιθανολογείται, ότι βρισκόταν στην περιοχή του φρουρίου.

Η πρώτη σημαντική Καθολική κοινότητα της Πάτρας, άρχισε να δημιουργείται μετά το 1860 με την αθρόα έλευση, κυρίως Ιταλών, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν σε διάφορα σημεία της πόλης μας. Με το πέρασμα του χρόνου, τα μέλη της αυξάνονταν και σταδιακά ενσωματώθηκαν με τον ντόπιο πληθυσμό, συμβάλλοντας σε μεγάλο βαθμό και στην ανάπτυξη της πόλης. Για τις ανάγκες της κοινότητας, αλλά και για την ίδια την πόλη, δημιουργήθηκαν με την στήριξη της Καθολικής εκκλησίας, αξιόλογα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, με υψηλό δείκτη εκπαίδευσης, όπως, το ενοριακό σχολείο αρρένων & θηλέων, η σχολή καλογραιών, η Ιταλική σχολή Santorre Santarosa,η Ελληνογαλλική & Εμπορική σχολή και τελευταία το Δημοτικό σχολείο«Απόστολος Ανδρέας».

Στον καλλιτεχνικό τομέα, η Καθολική κοινότητα ανέδειξε σημαντικούς μουσικούς συνθέτες και δασκάλους, οι οποίοι εκτός των άλλων ανέπτυξαν σχέσεις δημιουργίας με την χορωδία του Ναού. Το 1894, ιδρύεται η Φιλαρμονική των Καθολικών από τον εφημέριο Πέτρο Βιτάλη. Πνευματικά, τα μέλη της κοινότητας εξυπηρετούντο κυρίως από τον ναό του Αγίου Ανδρέα, τους περιφερειακούς του Αγίου Αντωνίου των Φραγκισκανών, του Α' νεκροταφείου και τα παρεκκλήσια που ευρίσκοντο στα Καθολικά σχολεία. Ο πληθυσμός της κοινότητας έφθασε στο απόγειό του πριν την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά δυστυχώς μετά τον πόλεμο και κυρίως μετά την αναγκαστική εκδίωξή του, άρχισε να συρρικνώνεται.

Από τα αρχεία της Καθολικής Αρχιεπισκοπής Αθηνών προκύπτει, ότι την εποχή του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια (1928-1931) οι Καθολικοί των Πατρών έλαβαν από το Ελληνικό κράτος κατόπιν ενεργειών του Γάλλου Προξένου BERTINI ένα οικόπεδο 1000 τ. πχ. (η σημερινή θέση του Ναού), όπου στην αρχή ανήγειραν ένα μικρό πρόχειρο ξύλινο Ναό.