Άνεργοι οι μισοί σχεδόν νέοι δικηγόροι

Μαστίζει η ανεργία τους νέους δικηγόρους της πρωτεύουσας σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας. Βάσει των στοιχείων του ΔΣΑ η ανεργία για τους νέους δικηγόρους, οι οποίοι αποτελούν το 30,15% της συνολικής δύναμης των μελών του ΔΣΑ που είναι 21.550 δικηγόροι, έφθασε στο 44,92%  το πρώτο επτάμηνο του 2013.

Σύμφωνα  με στοιχεία του διευθυντή πληροφορικών συστημάτων του ΔΣΑ Βασίλη Μανιού, από τους 6.487 νέους δικηγόρους  του ΔΣΑ που έχουν δικηγορία μέχρι επτά χρόνια το πρώτο επτάμηνο του 2013 δεν είχαν ούτε μια παράσταση οι 2.914, ενώ από 1-2 παραστάσεις είχαν 1.005, από 3-4 παραστάσεις οι 759, από 5-10 παραστάσεις οι 676, από 11-12 παραστάσεις οι  590, από 21-50 παραστάσεις οι 405 και πάνω από 50 παραστάσεις 138.

Πολλοί είναι εκείνοι που εγκαταλείπουν την Ελλάδα αναζητώντας μία καλύτερη τύχη, κάποιοι άλλοι αλλάζουν επάγγελμα, ενώ δεν είναι λίγοι κι εκείνοι που εργάζονται σε δικηγορικές εταιρείες και γραφεία με πενιχρό μισθό με 12ώρη απασχόληση, είτε συστεγάζονται τρεις - τέσσερις προκειμένου να μπορούν να αντεπεξέλθουν στο ενοίκιο, τα κοινόχρηστα, τη ΔΕΗ και τις άλλες δαπάνες που απαιτούνται για τη συντήρηση ενός γραφείου.

Ο αριθμός των δικηγόρων  που έχουν μέχρι 7 χρόνια δικηγορία ανέρχεται στους 6.487, ενώ από 8-15 χρόνια δικηγορίας έχουν 5.438, από 16-25 χρόνια 5.122, από 26-35 χρόνια 2.918 και από 36 χρόνια και πάνω 1.585 δικηγόροι, ενώ σύμφωνα με τα στατιστικά  στοιχεία, την τελευταία πενταετία, οι παραστάσεις των δικηγόρων της Αθήνας (ανεξαρτήτως ηλικίας και ετών) κυμάνθηκαν σε χαμηλά επίπεδα.

Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Ένωσης Ασκουμένων και Νέων δικηγόρων της Αθήνας Γιώργο Κώτσηρα, η αμοιβή ενός νέου επιστήμονα που εργάζεται 12-14 ώρες την ημέρα δεν του αρκεί ούτε για τις βασικές ανάγκες του. Όπως υπογραμμίζει η ΕΑΝΔΑ έχει καταθέσει επίσημες προτάσεις στα υπουργεία Δικαιοσύνης κι Εργασίας αλλά και στη Βουλή, έτσι ώστε να υπάρξει κινητροδότηση μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ και μέσω φορολογικών και ασφαλιστικών κινήτρων για τα πρώτα έτη άσκησης του επαγγέλματος.

«Είναι χρέος της ελληνικής Πολιτείας να δεχθεί ότι με την αφαίμαξη των νέων ανθρώπων δεν έχει τίποτα να κερδίσει. Ούτε εισπράττει, ούτε κρατάει το πιο ενεργό κομμάτι της κοινωνίας αξιοπρεπές και ενεργό. Η φωνή αγωνίας των νέων δικηγόρων δεν είναι συντεχνιακού περιεχομένου, αλλά είναι απλά η φωνή των νέων ανθρώπων, οι οποίοι θα κληθούν να συνδιαχειριστούν ως συνλειτουργοί τις τύχες της πολύπαθης ελληνικής Δικαιοσύνης και να συνδράμουν την κοινωνία στα δύσκολα», επισημαίνει.