Πανηλειακός: Πέφτουν οι τίτλοι τέλους...

Οι τίτλοι τέλους για τον Πανηλειακό αναμένεται να πέσουν και τυπικά στο παιχνίδι με τον Φωστήρα. Ουσιαστικά όμως έπεσαν την περασμένη Κυριακή το απόγευμα μετά το τέλος του αγώνα με τα Χανιά. Η ήττα αυτή κατά τη γνώμη μου έδειξε δύο πράγματα.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ

Η διοίκηση του σωματείου δεν μπόρεσε να διασφαλίσει την αντικειμενική αντιμετώπιση της ομάδας από τη διοργανώτρια αρχή. Επίσης –όπως φάνηκε– δεν μπόρεσε να δημιουργήσει το ανάλογο σε σχέση με τη σημασία του αγώνα ψυχολογικό κλίμα στους ποδοσφαιριστές και τους φιλάθλους. Έτσι, με δεδομένη τη χαμηλή αξία των περισσότερων ποδοσφαιριστών της, η ομάδα δεν κατάφερε να «υπερβάλει εαυτόν» για να πάρει τη νίκη ή έστω την ισοπαλία.

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

Ο Πύργος, ως πόλη, ως κοινωνία, απεδείχθη ότι δεν ενδιαφέρθηκε για τον Πανηλειακό. Όχι μόνο στο προχθεσινό παιχνίδι αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Ούτε σε επίπεδο φορέων ούτε σε επίπεδο προσώπων έγινε η παραμικρή κίνηση που θα προκαλούσε έναν γενικότερο ενθουσιασμό ή καλή ψυχολογία ή θα επέτρεπε την συγκρότηση μιας καλύτερης διοίκησης. Μας έμεινε μόνον η φιέστα παρουσίασης της φανέλας το περασμένο καλοκαίρι.

Δυστυχώς έχουμε μάθει (ή μας έχουν μάθει) να μας απασχολεί μόνον αν θα χάσουμε τον νοικάρη φοιτητή.  Οι έννοιες της συνεργασίας, του κοινού οφέλους είναι «άγνωστες» για τους πολλούς. Ακόμα και σ’ εκείνους που είναι οικονομικά ευκατάστατοι και δεν έχουν ανάγκη από το ενοίκιο του φοιτητή.

Τώρα πλέον ο Πανηλειακός οδηγείται στη διάλυση. Του χρόνου αν καταφέρει θα αγωνίζεται στη Γ’ Εθνική, η οποία θα είναι σαν την παλιά «Εθνική ερασιτεχνική» κατηγορία δηλαδή στην ανυποληψία. Και θα ψάχνει η διοίκηση (αν υπάρχει) να βρει 300-400 ευρώ για το λεωφορείο που θα μεταφέρει την ομάδα.