Η Γερμανία απαιτεί να κλείσουν τα ελληνικά σύνορα για τους πρόσφυγες

Ρίχνει καινούριο λάδι στη φωτιά. Ο γερμανός υπουργός Εσωτερικών Χανς Πέτερ Φρίντριχ ζήτησε χθες από την Ελλάδα να βάλει μεγαλύτερα εμπόδια στην παράνομη είσοδο μεταναστών στη χώρα. Διαφορετικά, πρόσθεσε, η Γερμανία θα πάρει αντίμετρα. «Αν η Ελλάδα δεν κατορθώσει να ελέγξει τα εξωτερικά της σύνορα, θα ελέγξουμε εμείς τα εσωτερικά μας στην περιοχή ισχύος της συνθήκης του Σένγκεν» είπε.

Η αντίδραση στην Γερμανία ήταν άμεση. Οι δηλώσεις του κ.Φρίντριχ είναι «καθαρά δημαγωγικές» και «συκοφαντεί τους καταδιωγμένους ξένους ως λαθρομετανάστες» απάντησε σήμερα ο εκπρόσωπος της ανθρωπιστικής οργάνωσης Pro Asyl Γκούντερ Μπούρκχαρτ. Η Ελλάδα, πρόσθεσε, «δεν αποτυγχάνει στη φύλαξη των συνόρων, αλλά στην προστασία των προσφύγων».

Αντί να θωρακίζουν ακόμη περισσότερο το «φρούριο Ευρώπη», συνέχισε, τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να δημιουργήσουν από κοινού ένα σύστημα προστασίας των προσφύγων και να «μοιρασθούν με αλληλέγγυο τρόπο την ευθύνη για την παραμονή τους». Ο Φρίντριχ, πρόσθεσε, κάνει το αντίθετο: Επικαλούμενος την «Συνθήκη 2 του Δουβλίνου», η οποία «φορτώνει» την ευθύνη της παραμονής των προσφύγων στα κράτη της Νότιας Ευρώπης, συμβάλει στη σύλληψη και την εξαθλίωση των αιτούντων άσυλο. «Εκείνος που αποτυγχάνει έτσι δεν είναι η Ελλάδα, αλλά η Γερμανία» κατέληξε.

Επικριτική ήταν και η γερμανική αντιπολίτευση σχετικά με το ενδεχόμενο άρσης της συνθήκης του Σένγκεν. «Ο Φρίντριχ ονειρεύεται την επιστροφή της φύλαξης των συνόρων με μπάρες» δήλωσε ο εκπρόσωπος των Πράσινων Φόλκερ Μπεκ. «Αντί να διαδίδει φόβους για την παράνομη μετανάστευση, θα έπρεπε να βελτιώσει αμέσως την κατάσταση των προσφύγων».

Η «Συνθήκη 2 του Δουβλίνου» και οι επιπτώσεις της αποτελεί κόκκινο πανί και για πολλά μέσα ενημέρωσης. Η συνθήκη αυτή, υπενθυμίζουμε, καθορίζει, ότι ένας ξένος μπορεί να ζητήσει άσυλο μόνο στη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που πρωτομπήκε - και αυτή βρίσκεται κατά κανόνα στη Νότια Ευρώπη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα γι αυτό είναι σημερινό ρεπορτάζ της βαυαρικής ραδιοφωνίας, που μεταξύ άλλων, ανάφερε τα εξής:

«Κανείς δεν μπορεί πλέον να παραβλέψει τα προβλήματα που δημιουργούνται εξαιτίας αυτής της Συνθήκης. Προπάντων σε χώρες, που φέρουν το μεγαλύτερο βάρος, ήτοι τα κράτη με εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, όπως η Ελλάδα, η Ιταλία και η Μάλτα, καταφτάνουν χιλιάδες πρόσφυγες σε μία γι’ αυτούς αδιέξοδη κατάσταση. Καταλήγουν είτε στη φυλακή είτε μένουν άστεγοι, δεν μπορούν να καταθέσουν αίτηση χορήγησης ασύλου και διάγουν μία ζωή χωρίς αξιοπρέπεια και προοπτική.

Είναι σκανδαλώδης η μεταχείριση των αιτούντων άσυλο στην Ευρώπη. Με τη Συνθήκη του Δουβλίνου αποκόβονται από θεμελιώδη δικαιώματά τους. Η κατάσταση αυτή παραβιάζει βασικές αρχές του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, αλλά τα κράτη - μέλη της ΕΕ δεν έχουν κατορθώσει να συμφωνήσουν σε μία κοινή πολιτική σε θέματα ασύλου.

Για το λόγο αυτό η ΕΕ βρίσκεται και διεθνώς με την πλάτη στον τοίχο: Η Ελλάδα και η Ουγγαρία έχουν δεχθεί δριμείες επικρίσεις από την Υπηρεσία Προσφύγων του ΟΗΕ εξαιτίας της παράνομης και αναξιοπρεπούς μεταχείρισης των προσφύγων. Δεν τηρούνται καν τα ελάχιστα κριτήρια. Σην περίπτωση της Ιταλίας η αξιολόγηση της κατάστασης είναι κάπως καλύτερη, αλλά και εδώ διαπιστώνονται σημαντικές ελλείψεις στη διαδικασία χορήγησης ασύλου και στην προστασία των προσφύγων.

Η Συνθήκη του Δουβλίνου είναι μία σαφώς απάνθρωπη Συνθήκη, επειδή προκαλεί έναν γραφειοκρατικό αυτοματισμό, από την οποία είναι σχεδόν αδύνατο να ξεφύγει κανείς. Οι πρόσφυγες δεν έχουν καν τη δυνατότητα να καταγγείλουν την απέλασή τους. Η κατάσταση φαίνεται πάντως να αλλάζει σταδιακά, καθώς δικαστήρια επιλέγουν να μην την εφαρμόσουν, όταν υπάρχει σοβαρός λόγος.

Ανθρωπιστικές οργανώσεις αγωνίζονται επί σειρά ετών κατά των απελάσεων στην Ελλάδα. Πρόσφυγες φυλακίζονταν εκεί ως παράνομοι μετανάστες και δεν είχαν τη δυνατότητα να καταθέσουν αίτηση για χορήγηση ασύλου ή να λάβουν νομική βοήθεια. Το ποσοστό χορηγήσεων ασύλου παραμένει μέχρι και σήμερα τραγικά χαμηλό, μόλις 1%. Ουσιαστικά δεν υπάρχει επομένως καμία προστασία για τους πρόσφυγες».

Οι προσπάθειες της Ελλάδας, αλλά και της Επιτροπής των Βρυξελλών, κατάληξε το ρεπορτάζ, προσέκρουσαν μέχρι τώρα στην αντίσταση του γερμανικού υπουργείου Εσωτερικών.

Αντίσταση, που δεν θα καμφθεί προφανώς σύντομα. Και αυτό προμηνύει, λόγω της αυξανόμενης γερμανικής πίεσης, και εντονότερη καταδίωξη των μεταναστών στην Ελλάδα.