Η ομηρεία της Πάτρας και η υποτίμηση της νοημοσύνης μας

Η Πάτρα γεμίζει σκουπίδια και αν σύντομα δεν μαζευτούν, τις επόμενες ημέρες η κατάσταση θα γίνει αφόρητη. Όποιος συνεχίζει να υποστηρίζει ότι τα σκουπίδια δεν μαζεύονται επειδή η Δημοτική Αρχή δεν βάζει λεωφορείο για να πηγαίνει τους εργαζόμενους στην Ξερόλακκα, παίζει με τη νοημοσύνη μας.

Τόσο καιρό δηλαδή που δεν υπήρχε το λεωφορείο, πώς πήγαιναν οι εργαζόμενοι στην Ξερόλακκα;

Και αφού αυτό είναι το βασικό αίτημα των σωματείων, γιατί δεν το είχαν διατυπώσει μέχρι σήμερα, αλλά το έθεσαν όταν η Δημοτική Αρχή τους ζήτησε να δουλεύουν το κανονικό τους ωράριο;

Είναι προφανές τι συμβαίνει.

Μέχρι σήμερα η Υπηρεσία Αποκομιδής των Απορριμμάτων λειτουργούσε με το μοντέλο της αποκοπής. Δηλαδή, κάθε εργαζόμενος είχε αναλάβει να μαζεύει τα σκουπίδια από έναν συγκεκριμένο αριθμό κάδων. Μόλις τα μάζευε, τελείωνε το ωράριό του. Ο μέσος όρος απασχόλησης των εργαζομένων σύμφωνα με αυτό το καθεστώς, ήταν 3-4 ώρες ημερησίως.

Συνέβαινε όμως και το εξής: Για να είναι καθαρή η πόλη σκουπίδια πρέπει να μαζεύονται και τα Σάββατα, και τις Κυριακές. Ο νόμος όμως αναφέρει ότι ο εργαζόμενος πρέπει να εργάζεται πενθήμερο, αλλά δίνει στον εργοδότη το δικαίωμα να κατανέμει τις πέντε ημέρες εργασίας όπως απαιτεί η λειτουργία της υπηρεσίας και όποιος εργαζόμενος δούλευε Σάββατο έπρεπε να πάρει ρεπό και όποιος δούλευε Κυριακή έπρεπε να πάρει ρεπό και τη νόμιμη προσαύξηση. Στην Υπηρεσία Καθαριότητας δούλευαν οι εργαζόμενοι Σάββατα και Κυριακές, αλλά αντί να παίρνουν ρεπό, έπαιρναν υπερωρίες και εξαιρέσιμα. Με αυτό τον τρόπο αύξαναν τον μισθό τους, δουλεύοντας καθημερινά 3 ώρες την ημέρα.

Η Δημοτική Αρχή επέλεξε να οργανώσει σε νέες βάσεις την υπηρεσία καθαριότητας, ζητώντας από τους εργαζόμενους να δουλεύουν όχι με το σύστημα της αποκοπής, αλλά σύμφωνα με το ωράριό τους που είναι 6 ώρες και 20 λεπτά. Τους ζήτησε ακόμα, αντί για υπερωρίες, όσοι δουλεύουν Σάββατο να παίρνουν ρεπό και όσοι δουλεύουν Κυριακή να παίρνουν ρεπό και την επιπλέον νόμιμη προσαύξηση. Γιατί το έκανε αυτό;. Για να περιορίσει τις δημοτικές δαπάνες, οι οποίες πρέπει να σημειωθεί ότι καταβάλλονται απευθείας από τους πολίτες που πληρώνουν δημοτικά τέλη.

Και όταν η Δημοτική Αρχή ανακοίνωσε αυτή την απόφασή της, τότε τα σωματεία εργαζομένων θυμήθηκαν ότι δεν έχουν λεωφορείο να πάνε στην Ξερόλακκα.

Καλώς έκανε η Δημοτική Αρχή που αποφάσισε να αλλάξει τον τρόπο λειτουργίας της Υπηρεσίας Καθαριότητας;

Κατ’ εμέ ναι.

Αλλά επ’ αυτού ο καθείς δικαιούται να έχει την άποψή του και να κρίνει την επιλογή της Δημοτικής Αρχής. Δικαιούται κάποιος να υποστηρίξει ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να δουλεύουν 3 και 4 ώρες την ημέρα, ίσως και 2 και καμία.

Όμως για να είμαστε ειλικρινείς αυτό είναι το ζήτημα που προκάλεσε την αντίδραση των σωματείων και όχι η έλλειψη λεωφορείου. Αλλά εδώ από την πλευρά των σωματείων παίζεται ένα επικοινωνιακό παιχνίδι. Επειδή αν βγούν και πουν ότι αντιδρούν στο νέο σύστημα εργασίας, κινδυνεύουν να βρεθούν αντιμέτωποι με την κοινωνία και με το πλήθος των πολιτών που είτε βρίσκεται στην ανεργία, είτε εργάζεται 8 και 10 ώρες την ημέρα για 400 και 500 ευρώ το μήνα, προτάσσουν ως αίτημα την έλλειψη λεωφορείου.

Χθες Τετάρτη ζήσαμε δύο περιστατικά. Το πρώτο εξελίχθηκε μπροστά στο Δημαρχείο όπου 120-150 εργαζόμενοι διαδήλωναν υπέρ του… λεωφορείου και το δεύτερο στην Ξερόλακκα όπου 50-60 κάτοικοι της περιοχής είχαν αποκλείσει την Ξερόλακκα.

Κατ’ αρχήν, η χρονική σύμπτωση των δύο κινητοποιήσεων δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη, αλλά δεν είναι της παρούσης να το αναλύσουμε, απλώς το επισημαίνουμε.

Επίσης, δεν υποστηρίζω ότι οι κοινωνικές μειοψηφίες, δεν έχουν το δικαίωμα να διαμαρτύρονται και να διεκδικούν. Απεναντίας, έχουν απεριόριστο το δικαίωμα αυτό και καλά κάνουν. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ότι χθες δεν λειτούργησε η αποκομιδή των απορριμμάτων εξαιτίας της κινητοποίησης 200 ανθρώπων.

Νομίζω λοιπόν ότι αυτές οι δύο κοινωνικές ομάδες, πέραν των διεκδικήσεών τους, πρέπει να εξετάσουν και ένα ακόμα ζήτημα: ποιο είναι το κοινωνικό πρόβλημα που προκαλούν. Και με πνιγμένη την πόλη στο σκουπίδι, το κοινωνικό πρόβλημα είναι τεράστιο.

Είναι προφανές ότι η πόλη βρίσκεται σε ομηρεία. Και την κρατούν όμηρο δύο κοινωνικές ομάδες πουν έχουν αιτήματα και διεκδικούν, ασχέτως αν κάποιος θεωρεί τα αιτήματα δίκαια ή άδικα.

Για να υπάρξει κοινωνική συναίνεση στις κινητοποιήσεις αυτών των δύο ομάδων πρέπει τα μεν σωματεία της καθαριότητας να μας πείσουν ότι αγωνίζονται για κάτι περισσότερο από ένα λεωφορείο, οι δε σύλλογοι που έχουν αποκλείσει την Ξερόλακκα, ότι το πρόβλημα απασχολεί πολύ περισσότερους από 50-60 ανθρώπους.

Γιατί, ούτε ένα λεωφορείο, ούτε η δίκαιη έστω διεκδίκηση 50-60 ανθρώπων, μπορούν να οδηγούν σε ομηρεία μια πόλη ολόκληρη. Ας βρουν άλλον τρόπο να διαδηλώσουν τα αιτήματά τους αυτές οι κοινωνικές ομάδες. Γιατί ιερό το δικαίωμα των μειοψηφιών, εξίσου ιερό όμως και το δικαίωμα των πλειοψηφιών. Και με τον τρόπο που χειρίζονται τα πράγματα οι δύο αυτές κοινωνικές ομάδες, μην είναι σίγουρες ότι εξασφαλίζουν την υποστήριξη ή έστω την ανοχή της κοινωνική πλειοψηφίας.