Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Αιγιάλεια Νάσος Νασόπουλος Ρούλα Πισπιρίγκου Βασιλιάς Κάρολος της Αγγλίας Κέιτ Μίντλετον
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

ΑΠΟΨΕΙΣ

/

Τιμή στην κάθε μάνα

Τιμή στην κάθε μάνα

της Κωνσταντίνας Κανταρτζοπούλου

Αφιερωμένο στις Μάνες όλου του κόσμου. Στην ιερή γεννήτρα της ζωής, που με την μητρότητα χαρίζει στην ανθρωπότητα την ζωή, με­ταγγίζοντας στο βρέφος τη ζωή και στο παιδί τις αξίες για να πορευτεί.

Στη μάνα που διδάσκει την αλήθεια, μεταλαμπαδεύει τη γνώση, εμπνέει την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, μέσα από την διαρκή προσφορά και την ανιδιοτελή αγάπη. Την ακέραιη, άδολη κι ατόφια, που μας συντροφεύει ως την τελευταία αναπνοή μας. Κάποιες θα λάβουν δώρα, άλλες θα απουσιάζουν, κάποιες θα καρτερούν κι άλλες θ’ αναρωτιούνται, ενώ λίγες θα ονειρεύονται! Κι όμως… όλες δίδαξαν την αλήθεια και το ήθος! Στις μάνες που αγωνίζονται να βρουν ψωμί για τα παιδιά τους. Στις μάνες που ξαγρυπνούν πάνω από το παιδί τους που ψυχορραγεί. Στη Μάνα της Περλ Μπακ, που μετουσιώνει το δάκρυ σε χαμόγελο στη μακρινή Κίνα. Στην μάνα του ‘36 που θρηνεί πάνω από το πεσμένο πτώμα του γιού της στην απεργία των καπνεργατών, όπου η αλόγιστη βαρβαρότητα της εξουσιαστικής βίας ισοπεδώνει ψυχές και ζωές, ενοχοποιώντας την ισότητα, την ίση ανταμοιβή στην εργασία, την προστασία της οικογένειας και του πολιτισμού, ακόμα και την επιβίωση του πλανήτη γη. Στη μάνα του Μαλάουι, που θάβει μονάχη το νεκρό παιδί της. Στη μάνα του Ιράν, που είδε το γιο της να πεθαίνει στην κρεμάλα. Στη μάνα, που έδωσε το νεφρό της στην κόρη της για να ζήσει. Στη μάνα του φυλακισμένου που λιώνει για μικρά πταίσματα στο κελί και με μεγάλη ποινή, επειδή αδυνατούσε να πληρώσει την υπεράσπισή του... και που την «καρτερεί», επειδή η αγάπη της μάνας δεν ξεθωριάζει με το χρόνο, δεν εξευτελίζεται από συμφέροντα, δεν κομματιάζεται, δεν τελεί ποτέ υπό αίρεση και αναστολή. Στη ανύπαντρη μάνα που παλεύει με τα κοινωνικά ταμπού, την κρατική αδιαφορία, την οικογενειακή κατακραυγή, την οικονομική ανέχεια, υπερασπιζόμενη την ίδια την ζωή και τη μάνα την πολύτεκνη, που ακριβοδίκαια μοιράζει την αγάπη της, απροστάτευτη από το ανάξιο πολιτικό-κοινωνικό σύστημα, δίνοντας μας ένα χαστούκι αξιοπρέπειας. Υπομένοντας ακούραστη και αδιαμαρτύρητα. Διπλά χρόνια πολλά και ολόθερμες ευχές αξίζουν στις μητέρες των παιδιών με ειδικές ανάγκες για την καθημερινή ακάματη προσφορά τους και οι οποίες σαν βαθιά φιλοσοφημένα άτομα, όχι μόνο δεν πτοούνται από τις καθημερινές βασανιστικές δοκι­μασίες, αλλά μας επιβεβαιώνουν ότι η αγάπη της μάνας δεν οριοθετείται, δεν παζαρεύεται, δεν ανταλλάσσεται, δεν αντικαθίσταται και δεν υποκαθίσταται. Στη μετανάστρια, που άφησε το παιδί της μίλια μακριά και εργάζεται σαν είλωτας, εσώκλειστη, προκειμένου να του στείλει χρήματα. Στην ελληνίδα μετανάστρια του ’60, που δούλευε στη φάμπρικα της Γερμανίας κι έκανε χρόνια να δει τα παιδιά της. Στη μάνα του νεκρού στρατιώτη της Αιγύπτου και στη μάνα του σκοτωμένου αντάρτη της Λιβύης. Στην Κύπρια μάνα που επί 36 χρόνια κρατά την φωτογραφία του γιού της σαν φυλαχτό και που αδίστακτη με θερμοκρασίες υπό το μηδέν τον αναζητά στις Τουρκικές και Αγγλικές εξουσίες. Στη μάνα, που γεννά μέσα στα χωράφια. Στη μάνα, που μας έδωσε ζωή απ’ τη ζωή της, την μισότρελη, που μέσα στον ορυμαγδό του πολέμου κλαίει πάνω στα παράσημα του σκοτωμένου γιου της. Στις γυναίκες-μάνες που μαζεύουν τα κομμάτια τους κάθε φορά που τα σκορπάει ο πόλεμος! Στην κρατούμενη μάνα των γυναικείων φυλακών Ελαιώνα Θηβών, που εκτίει την ποινή της μαζί με το μικρό παιδί της. Στη μάνα της Χιροσίμα και της Αϊτής. Στη μάνα της σεισμόπληκτης Ιαπωνίας. Του Ναγκασάκι όπου έβλεπε να ξεσαρκώνεται το σώμα του παιδιού της στις φλόγες, ανήμπορη να το υπερασπιστεί και πανικόβλητη έτρεχε καιγόμενη, βιώνοντας μια άδικη, απρόσμενη, παράλογη βία καταστροφής και πολέμου. Στη μάνα της Σρεμπρένιτσα. Στη μάνα του Χριστού. Στη πικροκυματούσα μάνα του ληστή, του βιαστή, της συμμορίας, του εμπόρου των ναρκωτικών, του εκμεταλλευτή και του φονιά. Στην μάνα που βρέθηκε ανάμεσα στους εμπόρους ναρκωτικών για να σώσει το παιδί της! Στη μάνα της κατοχής, όπου όλου του κόσμου τα παιδιά ήταν δικά της και αγωνιζόταν, προσφέροντας ζεστασιά και μητρική αγάπη, πλέκοντας. Στην μάνα την αλληλέγγυα, την γλυκοφιλούσα! Στην μάνα την Εβραία, την Πολωνέζα, την Ουγγαρέζα, που την αποχώριζαν από τα παιδιά της βίαια, στοιβαγμένη από τους Ναζί στα βαγόνια της ανθρώπινης παρακμής, αφού την λήστευαν, την κούρευαν, αφαιρώντας της την αξιοπρέπεια και την «εξάγνιζαν» στα γνωστά λουτρά των αερίων, χρησιμοποιώντας την σκόνη τους για σαπούνι! Κι όλοι οι εκτελεστές ήσαν της «λευκής» φυλής, καθώς και οι άδικα σκοτωμένοι! Όλες οι μάνες του κόσμου δίδαξαν την αγάπη και την αλήθεια. Μόνο που κάποιες έδωσαν περισσότερη αγάπη στο βλαστάρι τους από όση χρειαζόταν! Καμία δεν απέτυχε! Όλες μάχονται και αγωνιούν για το καλό, την δικαιοσύνη, την ειρήνη και το δίκαιο! Πικραίνονται και μας συγχωρούν! Όλες οραματίζονται ελεύθερους ανθρώ­πους σ’ ένα κόσμο ειρηνικό χωρίς βία, πολέμους, χωρίς τις αόρατες δυνάμεις του ολέθρου, της καταστροφής, της πείνας, της ορφάνιας που κατασπαράζουν τα παι­διά τους, τα σπλάχνα τους. Μητέρες που αντιστάθηκαν σε ένα ανδροκρατούμενο καθεστώς, γράφοντας ιστορίες παράλογης τόλμης, θράσους και αυθάδειας απέναντι στο κάθε κατεστημένο. Μάνες που πάλεψαν για την ελευθερία στα βουνά, στις εξορίες, στις φυλακές, επειδή η διαμαρτυρία στον φασισμό είναι ο δρόμος στην ελευθερία και ο στόχος κάθε κοινωνικού αγώνα. Στην ηρωίδα της Πίνδου, της Ηπείρου, της Λακωνίας και της Σπάρτης. Στην Σουλιώτισσα και την ηρωίδα μάνα του έπους του 1940 που διέθετε τα 9 παιδιά της στον πόλεμο για την πατρίδα, αν η πολιτεία θα τα χρειαζόταν… μετά από τον θάνατο του ενός εξ αυτών και η προτομή της οποίας υπάρχει στην Κυπαρισσία, το δε γράμμα της στον τότε Πρωθυπουργό υπάρχει σε κάθε στρατολογικό χώρο. Στην κακοποιημένη και εκμεταλλευόμενη μετανάστρια σεξουαλικά από τους ευγενείς του πολιτισμένου κόσμου, κλειδωμένη στα υπόγεια της αναξιοπρέπειας και αποκλεισμένη στα σπίτια της ντροπής. Στην μάνα που δίνει το νεφρό ή το μάτι της έναντι ασήμαντου ποσού, προσπαθώντας να ζήσουν ακόμα κάποιες μέρες τα παιδιά της. (Το παχυλό ποσό το εισπράττει η μαφία των μεσαζόντων!) Στην ανασφάλιστη μετανάστρια, την «δούλα» που εργάζεται σε καθεστώς τρομοκρατίας και βίας στα σπίτια των μορφωμένων, στα χωράφια των γαιοκτημόνων, στις βιοτεχνίες των νεόπλουτων, με πολύωρη απασχόληση και ελάχιστη αμοιβή, στα μπαρ της αστικής απόλαυσης των Κυρίων, εγκλωβισμένη στην βία της σαπισμένης κοινωνίας μας. Στην μάνα της Μικράς Ασίας που μες στα πλοιάρια πάλευε ανάμεσα στα κύματα και στον πνιγμό, βλέποντας την πόλη και την περιουσία της να καίγεται, οδηγούμενη στο άγνωστο! Πατώντας ο ένας πάνω στον άλλον, στριμωγμένη σαν σε κούτα από τσιγάρα η κάθε ανθρώπινη ψυχή, έχανε τα μέλη της οικογένειάς της, καταλήγοντας στα πρόχειρα καταλύματα (εργοστάσια παγερά, όπου ο τύφος, η χολέρα και η φυματίωση οργίαζε). Ώρα καλή σαν σήμερα! Οι σημερινές εικόνες, μας είναι γνώριμες! Και δεν μιλάμε για μουσουλμάνους! Μιλάμε για Έλληνες και γνωρίζουμε τους υπαιτίους! Μάνες που γνώρισαν την οικογενειακή βία, την καταπίεση, τον εξευτελισμό, το βιασμό, τις δολοφονίες από τους συζύγους τους, τους πατεράδες, τους γιους και τους στρατιώτες της αντίπαλης φυλής. Στην γυναίκα, την μάνα, των στρατοπέδων συγκεντρώσεως μαζικού βιασμού, όπου Σέρβοι στρατιώτες διάλεγαν κάθε βράδυ 10 Μουσουλμάνες Βόσνιες, κι αυτές ζούσαν τη φρίκη του βιασμού σε δημόσια θέα. (Το 1990 σ’ ένα αθλητικό κέντρο στο Σαράγιεβο). Ένα παιχνίδι στα χέρια των στρατηγών κάθε στρατού στις φυλετικές διαμάχες της Αφρικής και της Ασίας. Εθνικό ξεκαθάρισμα ή εθνική εξυγίανση; Οι Ριχάρδοι, οι Λεοντόκαρδοι και οι Πιλάτοι της ιστορίας και της καθημερινότητας, δοξάζονται χωρίς να απασχολούνται με τα όσα συμβαίνουν! Στις γυναίκες, τις κόρες, τις μητέρες, τις γιαγιάδες, τις νύφες. Σε όλες ανεξαιρέτως! Στην μάνα την αποκομμένη από τα εγγόνια της, και που μάταια περιμένει ένα τηλεφώνημα, ώστε να συμπαρασταθεί με τον τρόπο της. Λαχταράει, όπως όταν κουλουριαζόταν στην αγκαλιά της το παιδί της, χωρίς να του αρνιέται ότι της ζητούσε, ξεπερνώντας τις δυνάμεις της! Αλλοπρόσαλλη έτρεχε στις δυσκολίες, ικανοποιώντας τις απαιτήσεις του, για να μην τις διαισθανθεί και πληγωθεί. Υπερπροστατευτική, συμβιβαστική, παρηγορητική με απόθεμα αγάπης, αισθάνεται ανολοκλήρωτη χωρίς να φροντίζει το κακομαθημένο και αχάριστο βλαστάρι της και που τώρα της καταλογίζει τα ακαταλόγιστα! Στην μαμά, την γιαγιά του γηροκομείου που καρτερεί φυλακισμένη και καυχιέται για τις σπουδές, το χρήμα, την επαγγελματική και κοινωνική αποκατάσταση και την ομορφιά των παιδιών της. Ανιδιοτελής και περήφανη για το καμάρι της να παραμιλά νοσταλγικά, ανακαλώντας τις ευτυχισμένες μνήμες της με λαχτάρα, μη μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυα. Κάποιες είναι λιγότερο «τυχερές», αν διαμένουν στην τρίτη θέση του γηροκομείου, όπου δεν υπάρχει ούτε ένα πλυντήριο, ώστε να υποχρεώνονται οι γερόντισσες να πλένουν τα ρούχα τους στο χέρι. Η αξιοπρεπής διαβίωση του ηλικιωμένου διαβαθμίζεται ανάλογα με το οικονομικό εύρος και το κοινωνικό τους status. Ο άνθρωπος αξιολογείται από την οικονομική του ευμάρεια, από όπου εξαρτιέται και η υγεία του. Οι μάνες δεν χρειάζονται δώρα! Το χαμόγελο των παιδιών τους είναι η επιτυχία τους! Στις κακοτράχαλες ανηφοριές της ζωής, νοσταλγούμε την ασφάλειά της, σαν τότε, που μας τύλιγε με τα χέρια της, αφήνοντας το κακό απ’ έξω. Στα παιδιά η μάνα, είναι ότι ο Θεός για τους μεγάλους. Στις μάνες που σημάδεψαν τον χάρτη της ανθρωπότητας, ανοίγοντας ένα δρόμο η κάθε μια με το δικό της τρόπο. Στις διάσημες προσωπικότητες και στις αφανείς ηρωίδες του κάθε αγώνα! Στη μάνα του μετανάστη που είχε την ατυχία να περάσει από το απαγορευμένο «λευκό» σημείο υπεροχής, ανυποψίαστος για τα γεγονότα της εξαπολυόμενης «άριας» βίας. Εγκλωβισμένος στην «Δημοκρατική» Ελλάδα, τιμωρείται με θάνατο από τους Δυτικούς χριστιανούς, οι οποίοι ούτε τι σημαίνει «αλληλεγγύη» γνωρίζουν! Το μόνο που ξέρουν, που κρατούν στην μνήμη και που χρησιμοποιούν είναι το… «Σταύρωσον!!!» Απόδειξη το μνημόνιο, τα νέα μέτρα και η μη «αλληλέγγυα» πολιτική συμπαράστασης μιας Ενωμένης Χριστιανικής Ευρώπης, η οποία δημιουργήθηκε, δήθεν στα πλαίσια της αλληλεγγύης! Η λίστα είναι ατέλειωτη, γι’ αυτό είμαι σίγουρη πως αφήνω πολλά πίσω! Ιστορίες βαμμένες με αίμα που ενώνουν το παρελθόν και το μέλλον. Για τις μάνες της Ιαπωνίας, που στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, πηγαίνοντας στη δουλειά, συναντήθηκαν με τις ατομικές βόμβες! Μάνες-θυσία! Στην πολύτεκνη 65χρονη ηρωίδα μάνα των έξι παιδιών που εκλιπαρεί για την έκδοση άδειας του καστανά. Θαρραλέα τα μεγαλώνει ολομόναχη, δίχως ασφάλεια και σύνταξη και με ένα νεφρό, κάνοντας ινσουλίνη, μετά από έξι χειρουργεία και με έξι λάμες στο πόδι της, έχοντας σπασμένο ισχίο. Στην ηρωίδα μάνα που με κίνδυνο της ζωής της γέννησε δύο δίδυμα αγγελούδια ρισκάροντας τη δική της και που τα τέσσερα παιδιά της κινδυνεύουν να την χάσουν, αφού χρειάζεται μεταμόσχευση ήπατος. Στην μάνα στηρίζεται το ανθρώπινο οικοδόμημα. Τιμείστε τις μάνες που σας κοιτάζουν με τα μεγάλα τους μάτια μέσα από τις οθόνες σας και σας εκλιπαρούν, φωνάζοντας ντροπή!!!, έλεος!!!, λυπάμαι!!!, όταν παρακολουθείτε ρεπορτάζ ή ντοκιμαντέρ για την πείνα, την φτώχια, την ανέχεια, την καταστροφή, την βία, τον σαδισμό, την σωματεμπορία και τον πόλεμο. Που σας ικετεύουν να κάνετε αυτοκριτική και να αλλάξετε πορεία, διεκδικώντας ανθρωπιά και καθαρότητα! Που θυσιάζονται παντού στον πλανήτη, σε όλα τα μέτωπα, πολεμώντας ακούραστα, μπροστάρισσες σε κάθε ηθικό και δίκαιο αίτημα. Στην μάνα του άρρωστου παιδιού, που κρατιέται και παλεύει επίμονα για να το σώσει, δίνοντας και την ζωή της, σε έναν άνευ τέλους αγώνα για την επιβίωση του σπλάχνου της. Στην αφανή μάνα, την καθημερινή, με τους πολλαπλούς ρόλους που καλείται να φέρει σε πέρας. Τη Μάνα που δημιουργεί την ίδια τη ζωή. Η μάνα είναι το αιώνιο ανεξόφλητο χρέος όλων των ανθρώπων του κόσμου, είναι η παροχή χωρίς όρια, η προσφορά χωρίς απαιτήσεις, η αστείρευτη αναβλύζουσα αγάπη! Είναι η φλόγα που δεν καίει αλλά συντηρεί τη ζεστασιά. Χρόνια Πολλά!

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

* Τα κείμενα που φιλοξενούνται στη στήλη «Απόψεις» του thebest.gr απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του portal.

Απόψεις