"Θα τραγουδήσουμε στο πιάνο όπως ο Αμβουργερ"
Ο γνωστός συμπολίτης σκηνοθέτης και ιδρυτικός νους του Λιθογραφείον, Φάνης Δίπλας, που έχουμε δει και σαν ηθοποιό σε παραγωγές του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, ανέλαβε τη σκηνοθεσία και τη θεατρική προσαρμογή του αγαπημένου, νοσταλγικού μυθιστορήματος "Πριμαρόλια". Το πολυδιαβασμένο βιβλίο της Αθηνάς Κακούρη για την Πάτρα της σταφίδας θα ζωντανέψει στο Δημοτικό Θέατρο για οκτώ παραστάσεις (4-11/4) από εξαμελή θίασο, οπότε σπεύσαμε να μάθουμε πώς ακριβώς θα συμβεί αυτό.
Οπερα, επίσημοι χοροί και επιβλητικά σαλόνια για τους άρχοντες της πολυπολιτισμικής Πάτρας και της γεμάτης αίγλη εποχής του "μαύρου χρυσού". Στον αντίποδα οι εργάτες, οι έμποροι και οι τοκογλύφοι... Ο Φάνης Δίπλας μας μίλησε για την προσέγγιση του έργου και την προσωπική του επαφή με τη βετεράνο συγγραφέα Αθηνά Κακούρη, η οποία και θα παραστεί στην επίσημη πρεμιέρα του σαββατόβραδου.
Τί σας κέντρισε περισσότερο στα "Πριμαρόλια" και πώς προέκυψε η εξέλιξη του βιβλίου σε παράσταση;
To είχα διαβάσει παλιότερα, λίγο μετά την πρώτη έκδοσή του. Ο τίτλος Πριμαρόλια -αφού μιλάμε για Πάτρα- αυτόματα ιντριγκάρει. Είναι ένα μεγάλο μυθιστόρημα με ωραία μυθοπλασία και μου είχε αρέσει πολύ η αποτύπωση των συνθηκών του ιστορικοκοινωνικού πλαισίου του 1890. Είναι το πιο αντιπροσωπευτικό έργο της Κακούρη και το δημοφιλέστερο, σίγουρα αποτελούν επίτευγμα τα 40000 αντίτυπα πωλήσεων για ένα βιβλίο 800 σελίδων. Το να γίνει παράσταση ήταν πρόταση του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Σταύρου Τσακίρη, ο οποίος αναδεικνύει σε ειδική ενότητα την πατρινοκεντρική λογοτεχνία.
Ποιά διάσταση της ιστορίας είναι εκείνη που έχει το περισσότερο ενδιαφέρον και θέλετε να αναδείξετε επί σκηνής;
Το ιστορικό στοιχείο είναι σίγουρα έντονο και αυτό γοητεύει πρωτίστως. Η συγγραφέας αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα και πραγματικά πρόσωπα. Η περιγραφή του μεγάρου του «Ερμή» στην οδό Ανεξαρτησίας, πριν δηλαδή μετονομαστεί ο δρόμος σε Γεροκωστοπούλου, την ίδια ώρα που ο ίδιος ο Γεροκωστόπουλος εκκλησιαζόταν στη Μητρόπολη, είναι ένα παράδειγμα. Από τα «Πριμαρόλια» δεν σου «μένουν» τόσο οι ήρωες, όπως ο Μαρκέτος και η Ελλη, αλλά το περιβάλλον τους, δηλαδή οι συνθήκες που ζουν, το πλαίσιο που συμβαίνουν τα πράγματα. Η συγγραφέας επειδή ανήκει και προέρχεται η ίδια από την τότε μεγαλοαστική κοινωνία θυμάται ακριβώς τα φιλανθρωπικά bazaar εκείνης της εποχής, τα έχει ζήσει σαν παιδί.
Πιστεύετε πως η συγγραφέας ως μέρος αυτής της μεγαλοαστικής κοινωνίας έχει αποτυπώσει την εποχή όπως ακριβώς ήταν;
Ο καλλιτέχνης οφείλει να έχει τις «κεραίες» να δει και τα άλλα πράγματα πέρα από τα βασικά γεγονότα, όσα δηλαδή διαδραματίζονται από πίσω. Ο «μύθος» της αλλοτινής, αρχοντικής Πάτρας, τον οποίο επικαλούμαστε ακόμα, έκρυβε την ανάγκη για επίδειξη και πλουτισμό. Το θέατρο «Απόλλων» δεν φτιάχτηκε για την πόλη αλλά για να διασκεδάζει μια συγκεκριμένη κοινωνική τάξη. Την ίδια στιγμή- κάτι το οποίο αναφέρεται στο βιβλίο- στα σκαλιά των νεοκλασικών σπιτιών ολοένα αυξάνονταν οι ζητιάνοι και ξεκινούσε το πρώτο μεταναστευτικό κύμα.
Προετοιμάζοντας την παράσταση συνεργαστήκατε ή συμβουλευτήκατε την ίδια την κ. Κακούρη;
Συνομίλησα πολύ μαζί της και είναι μια εξαιρετικά ευγενική προσωπικότητα. Της ζήτησα μάλιστα να παίξει και δέχθηκε με χαρά, αλλά αργότερα ο γιατρός της το απαγόρευσε. Της είπε πως δεν θα ανταπεξέλθει στα 91 της χρόνια οκτώ βραδιές στη σκηνή, συν τις ημέρες των προβών. Ετσι, εγώ θα παρουσιάσω συμβολικά την πολυθρόνα και τα βιβλία της αλλά και ηχογραφημένα λόγια της. Θα παρακολουθήσει πάντως την παράσταση στην επίσημη πρεμιέρα του Σαββάτου.
Ποιές ήταν οι δυσκολίες της δραματοποίησης αυτού του πυκνού λογοτεχνικού κειμένου; Θα δούμε κάποια σκηνική καινοτομία στο "πλησίασμα" του;
Δεν ήταν για μένα πρόβλημα το να ανέβει λογοτεχνικό έργο στη σκηνή, ακόμα κι αν σήμερα που μιλάμε, λίγο πριν την έναρξη των παραστάσεων, προσθέτω σκηνή. Περάσαμε μεγάλο διάστημα δακτυλογραφώντας υλικό και βάζοντας τίτλους, αφαιρώντας και προσθέτοντας σκηνές. Μου αρέσει αυτή η σκηνοθεσία της δραματουργίας, είναι μια δημιουργική πρόκληση. Αφηγούμαστε σκηνικά το κείμενο στο κοινό, τηρώντας το βασικό κορμό και υπάρχουν διάλογοι ακόμα και σε τρίτο πρόσωπο. Οι ηθοποιοί, που είναι απόφοιτοι του ΔΗΠΕΘΕ, εγώ και στενοί συνεργάτες μου υποδυόμαστε ρόλους και αφηγούμαστε παράλληλα. Η αισθητική όσο αφορά στα κοστούμια δεν είναι εκείνης της εποχής, δεν με ενδιέφερε καθόλου αυτό. Αυτό που επιχείρησα κυρίως είναι μια αναπαράσταση των συνθηκών στο φυσικό τους τόπο. Αφαίρεσα θέσεις από την πλατεία του Δημοτικού Θεάτρου και την μετέτρεψα σε παλιό αστικό σαλόνι. Όπως ακριβώς είχε συμβεί όταν στο ίδιο σημείο ο Αμβουργερ είχε μεταφέρει το πιάνο του για να τραγουδήσει. Θα είμαστε κι εμείς εκεί, με πιάνο και θα τραγουδήσουμε όπως εκείνος. Η ιστορία θα εκτυλίσσεται επίσης στη σκηνή του «Απόλλων» και σε ένα τρίτο σημείο που θα αντιπροσωπεύει το αγροτικό στοιχείο του κόσμου της σταφίδας. Τα πλοία που έφευγαν με τη σταφίδα από την Πάτρα επέστρεφαν γεμάτα λεφτά. Όμως το προιόν γεννιόταν στην ύπαιθρο της Ηλείας, του Αιγίου, της Καλαμάτας εκεί που ήταν τα αμπέλια και οι άνθρωποι που δούλευαν.
*Σκηνοθεσία: Φάνης Δίπλας- Δραματουργία: Έλενα Αλεξανδράκη- Βοηθός Σκηνοθεσίας: Γεωργία Καλογεράτου
Εικαστικό Περιβάλλον: Θοδωρής Λιβαθινός- Φωτισμοί: Ευσταθία Δρακονταειδή- Διεύθυνση παραγωγής: Τίνα Γιοβάνη
Παίζουν οι Γιώργος Μάρκου, Λίνα Ζαχαροπούλου, Νικόλας Τσίχλας, Έλενα Αλεξανδράκη, Γεωργία Καλογεράτου, Φάνης Δίπλας.
Δημοτικό Θέατρο Απόλλων –Κρατήσεις 2610273613 και www.ticketservices.gr Γενική Είσοδος 8 ευρώ
4, 5 και 6 Απριλίου στις 21:00
7 Απριλίου στις 19:00
8 , 9, 10 και 11 Απριλίου στις 21:00.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
