Δεν θα κλάψουμε στον τάφο του ΠΑΣΟΚ

Η πολιτική δεν έχει καμία σχέση με τα μαθηματικά. Αποδείχθηκε όταν το κόμμα του 3% κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές του Γενάρη του ΄15. Αποδείχθηκε ξανά όταν από τον Σύριζα έφυγε το 1/3 των στελεχών του, λίγο πριν καταφέρει τον Σεπτέμβρη του ίδιου έτους να κερδίσει ξανά τις εκλογές, και κάποιοι νόμισαν ότι το ποσοστό αυτό θα εκφραστεί και εκλογικά. Και οι δύο εκλογικές επιτυχίες δεν θα είχαν συμβεί εάν ο Σύριζα δεν εξέφραζε τότε τις ανάγκες και τις επιθυμίες της κοινωνίας.

Το περιβάλλον μέσα στο οποίο ο Σύριζα πήρε τις εκλογές έχει ιδιαίτερη σημασία. Κι αυτό γιατί μπήκε στις εκλογές έχοντας να αντιμετωπίσει την επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού και της ακροδεξιάς και την συνεπαγόμενη ήττα της σοσιαλδημοκρατίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Και το έκανε χωρίς να προσπαθήσει να υποκαταστήσει ένα ΠΑΣΟΚ που ήταν συνυπεύθυνο για τη δεινή θέση στην οποία βρέθηκε η Ελλάδα. Αλλά, διατυπώνοντας ένα πρόγραμμα εξόδου από την κρίση, ένα πρόγραμμα που αναδείκνυε με ρεαλισμό, και διατηρώντας την κοινωνική συνοχή, αυτά που μπορούσε η μικρή και εξαρτώμενη χώρα μας να καταφέρει, χωρίς να μπει σε περιπέτειες πολιτικής και κοινωνικής αποσταθεροποίησης.

Θα έλεγα λοιπόν ότι η πολιτική μάλλον έχει περισσότερο σχέση με τη φιλοσοφία. Με το πρόβλημα της γενίκευσης. Με το πώς καταφέρνεις από το ειδικό να φτάσεις στο γενικό. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το ζητούμενο σήμερα δεν είναι να προσθέσεις τις ψήφους του ΚΙΝΑΛ σ΄ αυτές του Σύριζα ώστε να βγάλεις κυβέρνηση. Το ζητούμενο είναι να διατυπώσεις ένα φρέσκο πρόγραμμα που θα εκφράζει πλατιές κοινωνικές συμμαχίες και θα απαντάει στα σημερινά αιτήματα της κοινωνίας. Όχι σ΄ αυτά του ΄15.

Ας μην κάνουν το λάθος λοιπόν κάποιοι να ονειρεύονται την νεκρανάσταση του ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ πέθανε και δεν θα κλάψουμε στον τάφο του. Θα θυμόμαστε πιθανά όσα έκανε ή όσα δεν κατάφερε εν ζωή, αυτά που δημιούργησε κι αυτά που γκρέμισε, αλλά έτσι γίνεται συνήθως στις νεκρολογίες. Ο πεθαμένος δικαιούται τις τιμές. Όχι οι απόγονοί του.

Σήμερα αυτό που έχει σημασία είναι ο διάλογος που έχει ανοίξει στους χώρους της ΚεντροΑριστεράς με όρους ισοτιμίας και διαφάνειας. Ο σκοπός είναι να αναδείξουμε τα σύγχρονα πολιτικά επίδικα κουβαλώντας την εμπειρία των τελευταίων ετών αλλά και τις φιλοδοξίες για ένα μέλλον που δεν αποκλείει κανέναν και καμία.