ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΟΥΛΟΥΚΑΚΟΥ: "Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ, ΣΤΗΝ ΚΑΛΟΣΥΝΗ, ΣΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ..."

Γεννηθήκατε στην Αθήνα, αλλά η καταγωγή σας είναι από τη Μάνη. Ο Βρετανός συγγραφέας Πάτρικ Λη Φέρμορ περιηγήθηκε και έζησε πολλά χρόνια στη Μάνη, για την οποία συνέγραψε περιηγητικό βιβλίο με τίτλο "Μάνη - Ταξίδια στη νότια Πελοπόννησο" (1958). «Περαστικός βλέπεις τη Μάνη σε τρεις μέρες, περπατητής σε τρεις μήνες,  και για να δεις την ψυχή της θέλεις τρεις ζωές.  Μια για τη θάλασσα, μια για τα βουνά της και μια για τους ανθρώπους της». Εσείς τι έχετε ανακαλύψει από όλες τις παραπάνω ομορφιές ;

Πολύ ωραία τα περιγράφει ο Πάτρικ , ίσως και να γνώριζε τη Μάνη που έζησε καλύτερα από εμένα. Σίγουρα η μάτια ενός περιηγητή & ταξιδευτή είναι διαφορετική από τη ματιά μιας Μανιάτισσας. Ο τόπος αυτός εμένα μιλάει στη καρδιά μου και τρέχει στο αίμα μου, τα βουνά, η πέτρα, η θάλασσα και το φως της Μάνης είναι μοναδικά στοιχεία και χαρακτηριστικά που οι άνθρωποι της κουβαλούν. Που θέλω να καταλήξω, κάποιοι θα τις αποκαλέσουν ομορφιές τα παραπάνω που είπαμε, σε κάποιους θα αρέσουν πολύ σε άλλους λιγότερο, για εμένα είναι η πατρίδα μου & η κορώνα μου.

Θέλατε να σπουδάστε Νομική, στραφήκατε στις Πολιτικές Επιστήμες, έπειτα στο μόντελινγκ και μετά στην ηθοποιία. Ποιο είναι το αόρατο εκείνο νήμα, εάν υπάρχει που συνδέει όλες αυτές τις επιλογές σας ;

Δεν έγιναν ακριβώς έτσι, δεν ξεκίνησα από κάπου για να πάω έπειτα κάπου αλλού .. Ήταν μια ΡΟΗ πραγμάτων μια φυσική εξέλιξη της δίκης μου πορείας μέχρι σήμερα. Δεν σταμάτησα ποτέ κάτι για να ξεκινήσω κάτι άλλο με τρόπο κάθετο και απότομο. Είμαι περίεργη ανήσυχη και πνεύμα ελεύθερο. Αν θέλω κάτι να δοκιμάσω θα το δοκιμάσω χωρίς δεύτερες σκέψεις. Είμαι ευλογημένη μέχρι σήμερα, γιατί σε όλη τη πορεία του ταξιδιού μου εμπιστεύομαι το ένστικτο μου, ενώ είμαι ρομαντική είμαι και άνθρωπος της λογικής πολύ. Βέβαια έχω κάνει άπειρα λάθη και ίσως κάνω ακόμα.. αλλά είναι τα δικά μου λάθη που μαθαίνω μέσα απ’ αυτά και τουλάχιστον δεν επαναλαμβάνω τα ίδια. Έχω όμως τόσα πολλά να ζήσω όποτε αυτό που θα μπορούσα να πω ότι τα συνδέει είναι η αέναη αναζήτησή και επιθυμία για τη ζωή την ίδια, αυτή η λαχτάρα να ζω, να αγαπώ ότι κάνω και να απολαμβάνω όλα τα στάδια που περνώ.

Ο Κώστας Λογαράς στο βιβλίο του «Πάτρα: Μια πόλη στη λογοτεχνία» έγραψε : Εδώ περιηγήθηκε ο Κωνσταντίνος Π. Καβάφης, εδώ το φεγγάρι μπλέχτηκε σαν γάντζος στα σχοινιά των καραβιών (όπως έγραψε ο Κοσμάς Πολίτης, που με το Γυρί του γύρισε και περιτριγύρισε κυκλωτικά ετούτα τα μέρη)…». Επίσης εδώ γεννήθηκε ο Κωστής Παλαμάς που έγραψε την Τρισεύγενη, την οποία και ενσαρκώνετε. Τι θα έχετε στο μυαλό, στην ψυχή και στην καρδιά σας, φεύγοντας από την πόλη μετά το τέλος των παραστάσεων ;

Μια θλίψη για λίγο σαν μια σχέση που έπρεπε να τελειώσει και όπως όλες οι σχέσεις τελειώνουν όχι γιατί σταματά η αγάπη, αλλά γιατί ένας κύκλος ολοκληρώνεται. Σαν πρώτο κεφάλαιο ενός βιβλίου. Δε ξέρω να σας πω… ίσως θα ήθελα να ακολουθήσουν και άλλα κεφάλαια της Τρισεύγενης μετά τη Πάτρα έτσι ώστε να την κρατήσω για λίγο ακόμα… αυτό δεν εύχονται όλοι που δε θέλουν να χωρίσουν, το λίγο ακόμα. 

Ο Κάρολος Κουν είχε δηλώσει, «Το θέατρο ως μορφή Τέχνης, δίνει τη δυνατότητα να συνδεθούμε, να συγκινηθούμε, ν' αγγίξουμε ο ένας τον άλλον, να νοιώσουμε μαζί μια αλήθεια. Να γιατί διαλέξαμε το θέατρο σα μορφή εκδήλωσης του ψυχικού μας κόσμου». Ερμηνεύοντας την Τρισεύγενη πόσο κοντά ήρθατε στη συγκίνηση, στην αλήθεια και τι είναι αυτό που σας πρόσφερε η ηρωίδα του Παλαμά ;

Μη ξεχνάμε ότι δε παύει να είναι ένας ρόλος. Τώρα όλοι οι ρόλοι για κάθε ηθοποιό γίνονται για λίγο διάστημα σπίτι του. Βασική προϋπόθεση σ’ ένα κάστινγκ είναι και η εξωτερική εμφάνιση, αλλά αυτή είναι και η μοναδική «ταύτιση» με τον ήρωα. Γιατί τα υπόλοιπα δε σημαίνει πως τα έχει ο χαρακτήρας σου, γι’ αυτό λέγεσαι ηθοποιός καλείσαι να τα δημιουργήσεις μέσα από τις συνθήκες του ρόλου και όχι να τα αναπαραγάγεις από βιώματα προσωπικά και αναμνήσεις. Αυτό που μου προσέφερε η Τρισεύγενη είναι ένα πολύ σημαντικό ρόλο στο βιογραφικό μου. Μια εμπειρία μοναδική που με έκανε πιο πλούσια και έτοιμη για τον επόμενο μου ρόλο.

Στην κινηματογραφική ταινία «Νιότη» του Πάολο Σορεντίνο – με τον οποίο και έχετε συνεργαστεί –  παρουσιάζονται τα Νιάτα & τα γεράματα, η Ομορφιά & η ασχήμια, η Ευφυΐα & η ανοησία,  η Δημιουργία & η απραξία, όλες οι αντιθέσεις που χρωματίζουν τη ζωή. Για εσάς που βρίσκεται κρυμμένη η ομορφιά στο σήμερα και σε αυτό τον κόσμο που ζούμε ;

Στο αυθεντικό, στην ειλικρίνεια, στη καλοσύνη, στην ευγένεια, στην ελευθερία και στο χαμόγελο πάνω απ’ όλα. Αλλά πάλι δε μπορούμε να βάζουμε στην ίδια εξίσωση μια ταινία, τη Νιότη ειδικά του Πάολο Σορεντίνο με την πραγματικότητα στο κόσμο του σήμερα! Έχει πολλά ρεαλιστικά στοιχεία αλλά και πολλά αλληγορικά και πάντα είναι σε ένα τεντωμένο σκοινί ανάμεσα στη πραγματικότητα και στη μυθοπλασία. Ο κόσμος στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στη Τουρκία, γιατί αυτός είναι ο δικός μου κόσμος μικρόκοσμος θα έλεγα.. κινούμαι συνεχώς τα τελευταία χρόνια ανάμεσα σε αυτές τις χώρες. Οπότε ναι αυτά που ανέφερα, εκφράζουν και τους 3 αυτούς κόσμους τόσο διαφορετικούς, τους δικούς μου. Αλλά φαντάζομαι εκεί έξω θα υπάρχει μια άλλη πραγματική ομορφιά, η ομορφιά της ελευθερίας στη φύση στο δάσος του Αμαζόνιου και στους Πάγους της Ανταρκτικής. Κάποια στιγμή εύχομαι να ταξιδέψω πέρα από τα επαγγελματικά μου όρια και να έχω την ευλογία να γνωρίσω την αληθινή ομορφιά του κόσμου. 

«Οι γυναίκες κάνουν τα ρούχα, όχι τα ρούχα τις γυναίκες», είχε πει η Coco Chanel. Στην ταινία «Πρόγευμα στο Τίφανυς» το μικρό μαύρο φόρεμα του οίκου Givenchy που φορέθηκε από την Όντρεϊ Χέμπορν θεωρείται ως ένα από τα πιο εικονικά αντικείμενά ρουχισμού στην ιστορία του 20ου αιώνα και ίσως το διασημότερο μικρό μαύρο φόρεμα όλων των εποχών. Πιστεύετε ότι ήταν ο συνδυασμός στυλ, κομψότητας και προσωπικότητας της πρωταγωνίστριας ;

Ήταν όλα αυτά, ήταν και θέμα αισθητικής γενικότερα της ταινίας.  Η αισθητική είναι που μας καθορίζει καθώς και ξεχωρίζει. Μόνο να σκεφτούμε το εξής, ποσό διαφορετική θα ήταν η διαδρομή που χάραξε η ταινία και η ιστορία που έχει αφήσει αν αντί της Όντρεϊ βλέπαμε την Μέριλυν. Ναι ο Τρούμαν Καπότε ήθελε Μέριλυν, τώρα τι έγινε μη με ρωτήσετε δε θυμάμαι, μάλλον δε το γνωρίζω, θα τους ρωτήσω όταν τους «συναντήσω» .

Θα ήθελα να σας ταξιδέψω στο παρελθόν και συγκεκριμένα στο βιβλίο φαντασίας “Το θαυμαστό ταξίδι του Νιλς Χόλγκερσον” της Σουηδέζας συγγραφέα ΣέλμαΑποθήκευση Λάγκερλεφ. Τι ήταν αυτό που σας έμαθε αυτό το ταξίδι πάνω από χιονισμένα βουνά, θάλασσες, λίμνες, ποτάμια, δάση και πεδιάδες ;

Ήταν ο παιδικός μου ήρωας, τότε εννοείται πως δε καταλάβαινα το γιατί. Αλλά όλα αυτά τα χρόνια έχω μια κλίση προς τον φαινομενικά αδύναμο, ή το λεγόμενο outsider και στον άνθρωπο που δεν είναι έτσι από επιλογή κακότροπος αλλά επειδή απλά δεν ξέρει κάτι άλλο. Επίσης πιστεύω πως η επαφή με τα ζώα μας κάνει καλύτερους. Με φοβίζει ο άνθρωπος που δεν τα αγαπάει. Μ’ αρέσει η υπέρβαση του εαυτού μας και ειδικά σε αυτό που πιστεύουν οι άλλοι για εσένα, γιατί εσύ για να πετάς ψηλά το έχεις πιστέψει πρώτος. Είναι ίσως η πρώτη μου επαφή υποσυνείδητα με το κάνε όνειρα όλα είναι δυνατά. Επίσης είναι από τα βιβλία παραμύθια που μας διάβαζε η μητέρα μου εμένα και του αδερφού μου, έπειτα έβλεπα το τηλεοπτικό παιδικό, μετέπειτα ταινία, σειρά πλέον. Είναι από τα αγαπημένα μου.

Διαβάζοντας για την περίοδο της Αναγέννησης καθώς και την άνθηση που επέφερε στις τέχνες, ποιο είναι εκείνο το έργο που σας συγκινεί  μέσα από τη ζωγραφική, αρχιτεκτονική, γλυπτική και μουσική εκείνη της περιόδου και γιατί;

Micheangelo & Leonardo Da Vinci είναι ξεκάθαρο γιατί. Τις προάλλες ήμουν Ρώμη, στο Βατικανό για πολλοστή φορά περιήγηση στη Cappella Sistina οπότε κλείνω λίγο ίσως περισσότερο στο Michelangelo. Με μαγεύουν όλες αυτές οι κρυμμένες ιστορίες πίσω από τα έργα του καθώς και ότι κάθε φορά ανακαλύπτω και μια λεπτομέρεια ακόμα. Μπορώ να τις κοιτώ με ώρες. Επίσης μια φορά ήμουν στο bar della pace όταν ήταν ακόμα σε λειτουργία, δυστυχώς έκλεισε, στέκι διανοουμένων και καλλιτεχνών, ανέλυαν τη σχέση μεταξύ των δυο, την αντιπάθεια που έτρεφαν ο ένας για τον άλλον καθώς και την επιβράβευση του Michelangelo, ουσιαστικά την υπεροχή του ως καλλιτέχνη που οδήγησε και στην «φυγή» του Leonardo στη Γαλλία παίρνοντας μαζί του και τη Mona Lisa. Νομίζω ότι ο Michelangelo δίνει ζωή σε κάθε μυ του έργου του, όλα είναι τόσο ζωντανά, ενώ ο Leonardo έχει μια επιμονή στα χείλη, εξ’ ου και το χαμόγελο της Mona Lisa.

Η Γουόρις με τη βοήθεια της Μέριλιν και του διάσημου φωτογράφου Τέρι θα αλλάξει η ζωή της για πάντα και θα πει, "Παρόλο που ως παιδί έκανα πολλά όνειρα, ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι μια μέρα θα έβλεπα τη ζωή μου στη μεγάλη οθόνη", είναι από την ταινία «Το Λουλούδι της Ερήμου». Η φιλία και τα όνειρα μπορούν να σε πάρουν "Από την έρημο της Σομαλίας και να σε φέρουν στις πιο λαμπερές πασαρέλες του κόσμου.", ποσό σημαντικές είναι αυτές οι δύο λέξεις στη ζωή σας ;

Φιλία, όνειρα και έρωτας αν μου επιτρέπεται να προσθέσω είναι η ζωή μου όλη. Αλλά επειδή μιλήσατε για ένα τυχερό κορίτσι που είναι σταγόνα ενός ωκεανού, ανάμεσα σε κορίτσια που μέχρι και σήμερα όχι αυτή τη τύχη δεν είχαν αλλά πεθαίνουν καθημερινά, για λόγους που σε εμένα από την άνεση του ζεστού μου σπιτιού φανταζόμουν απίστευτους στο 21^ο αιώνα. Θα ήθελα να μας αφορά περισσότερο αυτό που γίνεται δίπλα μας έξω από το μικρόκοσμο μας και να είμαστε Άνθρωποι, μόνοι μας ερχόμαστε σε αυτή τη ζωή και μόνοι μας θα φύγουμε, ας φροντίσουμε σε αυτή τη διαδρομή όση είναι να αξίζει κάθε μέρα της και λεπτό που αναπνέουμε.

Χορός, μουσική, τραγούδι, ουρανός, αέρας, φωτιές, πιάνο, όλα αυτά στο βιντεοκλίπ για το τραγούδι «Per Sempre» για πάντα του Adriano Gelentano που  πρωταγωνιστήσατε. Η ζωή είναι στιγμές και «ταξίδια» σαν και αυτό που ζήσατε σε αυτήν τη δουλειά ;

Αυτό το ταξίδι μου ήταν από τα πιο σημαντικά από εκεί που ξεκίνησαν όλα. Τα στοιχεία αυτά υπάρχουν στη ζωή μου εκτός από το πιάνο… είναι στα άμεσα σχέδια μου όμως να μάθω. Επειδή για εμένα η λέξη για πάντα έχει μια άλλη σημασία, πολύ σημαντική, σαν έννοια, δυστυχώς δε μπορώ να σας το μεταφέρω.. είναι συναίσθημα και με ακολουθεί σε ότι και αν βιώνω στη ζωή μου. Αλλά η ζωή όχι δεν είναι ένα βιντεοκλίπ ακόμα και του Adriano το per sempre, είναι απλά μια μέρα από τη ζωή.

Η δίκη μου η ζωή από την άλλη έχει ταξίδια άλλοτε όμορφα, άλλοτε λιγότερο και ενίοτε πολύ άσχημα, αλλά μ’ αρέσει και η βροχή γιατί μετά θα βγει το ουράνιο τόξο, πάντα.

Τι είναι αυτό που σας έχει βοηθήσει να γίνετε καλύτερος άνθρωπος και να εξελιχτείτε στη ζωή σας ;

Τα άσχημα ταξίδια που τα κάνω όμορφα αλλά βασικά οι άνθρωποι που συναντώ. Όλοι ανεξαιρέτως, people come for a reason, a season or a life time. Θα σας έλεγα τώρα και για τα ζώα.. γιατί στη πραγματικότητα είμαι πολύ εσωστρεφής σαν άνθρωπος. Μπορώ να κλείνομαι στο σπίτι και να κάθομαι με τις γάτες μου ώρες. Αλλά άλλο η αγάπη που έχω σε αυτά γενικά και ειδικά στις γάτες, η ανάγκη που νιώθω να μείνω μόνη μου και να διαλογιστώ και άλλο η πραγματική εξέλιξη μας στη ζωή που μόνο με τη συναναστροφή και με τη καθημερινή τριβή με τον κόσμο μπορούμε να εξελιχθούμε. Τέλος με τα ταξίδια που έχουν πάλι να κάνουν με την επαφή, διεύρυνση οριζόντων και δίψα για μάθηση νέων πολιτισμών .

Ποιες είναι οι λέξεις, τα συναισθήματα που σας δημιουργούνται όταν ακούτε τη φωνή του Μάνου Ξυδούς να τραγουδάει, «Εσύ εκεί κι ο έρωτάς σου διαταγή και τελεσίγραφο, Κι εγώ εδώ όλη τη νύχτα αγκαλιά μ’ ένα αντίγραφο», πόση μαγεία κρύβεται στο Λυκαβηττό και στο πλήθος που έχει βρεθεί εκεί και πάλλεται από τη φωνή του ;

Μετά από πολλά χρόνια θα σου πω πως η μαγεία είναι στις αναμνήσεις της παιδικής μου αθωότητας, σε μια εποχή που από τους Κατσιμίχα και από τους Πυξ Λαξ ο Μανους Ξυδούς ήταν οι αγαπημένοι μου. Στους φίλους του τότε, στις κοπάνες απ’ τό σχολείο και σε μια ανεμελιά & έλλειψη κινδύνου που περνάμε τα λεωφορεία, πηγαίναμε κρυφά σε μια συναυλία που δεν ήταν ίσως και της ηλικίας μας. Επίσης έχει να κάνει με την αυθεντικότητα, ήταν ο απόλυτος ροκάς, περιθωριακός καλλιτέχνης με τον σωστό τον όρο… που λόγω ιδεολογίας κινείται ευσυνείδητα, ζει και δημιουργεί χωρίς να είναι στο κέντρο των πραγμάτων. Ήταν η προσωπικότητα του, που τον έκανε διαχρονικό και μέχρι σήμερα αυτό τουλάχιστον το τραγούδι δε το ακούς από κανέναν άλλον.

Φωτογράφος: Νίκος Ψαθογιαννάκης

Επιμέλεια: Χριστιάνα Παλούμπη

Make up: Σοφία Ανδριοπούλου (Mac)

Όλα τα ρούχα είναι Philosophy

*Actress* Antigone Kouloukakos

https://www.imdb.com/name/nm2936136/

https://vimeo.com/user2829259

http://www.dipethepatras.gr/el/events/?eventid=3492