Η Πάτρα της δημιουργίας

Τα χρόνια που πέρασαν βαριά.

Ηττηθήκαμε από τα ίδια μας τα λάθη.

Ήταν, βλέπετε, πολλοί κι είχαν την ορμή της τυφλής πίστης στις φρούδες ελπίδες, στα αδειανά πουκάμισα που τους φόρεσαν.

Όμως, ήταν βέβαιο πως η ήττα μας ήταν πρόσκαιρη.

Όσο σφοδρά κι αν ήταν τα αποτελέσματά της, μας χάρισε την ευκαιρία της πνευματικής ανασύνταξης.

Βάλαμε τα κεφάλια κάτω λοιπόν.

Και αποφασίσαμε να μη γίνουμε ριψάσπιδες.

Να μείνουμε στον τόπο που αγαπάμε και να δώσουμε τη μάχη της γενιάς μας.

Και να που τώρα, αρχίζουμε να δικαιωνόμαστε.

Κάθε μέρα που περνά, οι δυνάμεις της δημιουργίας κερδίζουν -βήμα το βήμα- πίσω την πόλη μας.

Ποιοι είμαστε;

Είμαστε οι άνθρωποι της δημιουργίας.

Είμαστε ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας που παλεύει καθημερινά κόντρα σε θεούς και δαίμονες, ο καινοτόμος ερευνητής που ανοίγει νέους ορίζοντες στην επιστήμη του, ο ευσυνείδητος δημόσιος λειτουργός που αντιστέκεται στον γραφειοκρατικό λεβιάθαν που κυνηγά να τον κατασπαράξει, ο ιδιωτικός υπάλληλος που προσφέρει άρτια εξυπηρέτηση, ο νέος αγρότης που μετέτρεψε την πατρική κληρονομιά σε σύγχρονη μονάδα.

Μπορεί ακόμα να μην ξέρουμε καλά ο ένας τον άλλο, μας δένει όμως το νήμα της δημιουργίας και η σιδηρά θέληση να προχωρήσουμε μπροστά.

Όλα αυτά τα χρόνια χάσαμε πολλά. Ηττηθήκαμε, ματώσαμε, σκύψαμε το κεφάλι.

Για δεκαετίες ολόκληρες, μας είχαν εμποτίσει με το δηλητήριο της νωθρότητας και της διαφθοράς, της ήσσονος προσπάθειας και του στρουθοκαμηλισμού, της υποκρισίας και του ωχαδερφισμού.

Όμως, τα είδωλα στα οποία μας έκαναν να πιστέψουμε, ήταν μοιραίο να μην αντέξουν για πολύ, γιατί είχαν πόδια πήλινα.

Τα δικά μας είδωλα που θα στήσουμε ξανά, είναι σμιλεμένα από υλικό άφθαρτο και αιώνιο.

Είμαστε οι άνθρωποι της δημιουργίας.

Έχουμε μπροστά μας πολλές μάχες να δώσουμε. Θα χάσουμε αρκετές.

Αλλά αυτόν τον πόλεμο για την πόλη της καρδιάς μας, θα τον κερδίσουμε.

Ο αγώνας που δίνουμε διακατέχεται από τη βεβαιότητα της νίκης, γιατί έχει την εμμονή της Άνοιξης.

Είμαστε οι άνθρωποι της δημιουργίας.

Ερχόμαστε.