Δείτε ΦΩΤΟ
Ξεκίνησε την πορεία της στην ηλικία των δέκα ετών, σε ένα πανηγύρι στη Γουριά Αιτωλοακαρνανίας, και βρέθηκε μπροστά στο μικρόφωνο λέγοντας ένα κλέφτικο τραγούδι. Από τότε αντιλήφθηκε ότι είναι προικισμένη φωνητικά.
Από τότε ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια της δημοτικής μας παραδοσιακής μουσικής η Τασία Βέρρα έγραψε ατελείωτες ώρες καλλιτεχνικής κι αυθεντικής διαδρομής στο δημοτικό τραγούδι.
«Γεννήθηκα στις Φαρές Αχαΐας στις 15 Μαρτίου 1941, στα χρόνια του πολέμου και της Κατοχής. Ο πατέρας μου, που ήταν μουσικός, πήγαινε και έπαιζε στα γύρω χωριά, πότε σε γάμο, πότε σε βαφτίσι ή σε κάποιο πανηγυράκι, κι έτσι τα φέρναμε βόλτα.
Πήγα στο δημοτικό σχολείο του χωριού μου, αλλά δεν είχα και πολλή διάθεση για γράμματα, μια και το τραγούδι μού είχε ήδη ξεσηκώσει το μυαλό.
Στο σπίτι άκουγα τον πατέρα μου που έπαιζε κλαρίνο και τραγουδούσε όταν ετοιμαζόταν για κάποιο πανηγύρι ή γάμο κι αυτό είχε αποτυπωθεί από νωρίς μέσα μου. Στο σχολείο τραγουδούσα στις πρόβες και στις εκδηλώσεις.
Πρώτη σήκωνα πάντα το χέρι μου στην ώρα της μουσικής, αλλά δεν μου άρεσε να είμαι στη χορωδία, ήθελα να με βάζει ο δάσκαλος να τραγουδάω μόνη μου» αφηγείται η Τασία Βέρρα στο βιβλίο του Άρη Μηλιώνη «Τασία Βέρρα και οι Βερραίοι τραγουδιστάδες» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Το Δόντι .
Σταδιακά η Τασία Βέρρα με το μοναδικό ηχόχρωμα εξελίσσεται σε θρύλο των πανηγυριών και πλέον χωρίς αμφιβολία συγκαταλέγεται στο πάνθεον των τραγουδιστών της δημοτικής μας παράδοσης.
Από μικρό παιδί ο κόσμος της ήταν τα πανηγύρια, οι γάμοι, οι βαφτίσεις και τα κέντρα διασκέδασης. Παραγγελίες, «χαρτούρα», ορχήστρες, ξενύχτια, ποτά, χοροί μέχρι το ξημέρωμα. Κάποιες φορές ήρθε αντιμέτωπη ακόμα και με άγριες καταστάσεις.
Η Τασία Βέρρα έχει περιπλανηθεί στις περισσότερες περιοχές του τόπου μας κι έχει τραγουδήσει σε πλατείες, γήπεδα, καφενεία, μαγαζιά και υπαίθριους χώρους.
Στο ρεπερτόριό της περιλαμβάνονται τραγούδια για τη φτώχεια και την ξενιτιά, τον πόνο, την οικογένεια και τη ζωή.
Κλέφτικα, της τάβλας, τσάμικα, καλαματιανά, πάμπολλες ηχογραφήσεις και ιστορικοί δίσκοι αλλά και αξέχαστες θρυλικές ερμηνείες: «Μαραίνομαι ο καημένος», «Χρυσούλα», «Σελήμπεης», «Σήκω, Διαμάντω», «Διαμάντι Δαχτυλίδι», «Ο ήλιος βασιλεύει». Παράλληλα, άφησε το στίγμα της και στα κέντρα της Αθήνας.
«Στην Αθήνα δούλεψα σε πολλά κέντρα με πολύ μεγάλα ονόματα και ο κόσμος που ερχόταν ήταν κατά κύριο λόγο από την επαρχία και είχε εγκατασταθεί στην πρωτεύουσα. Ήταν εκτός πραγματικότητας να έρθει κάποιος από το Κολωνάκι να ζητήσει τον "Σελήμπεη".
Μετά τον "Ευρώτα" πήγα στη "Ζούγκλα", όπου είχε έρθει ένα βράδυ να με ακούσει ο Στέλιος Καζαντζίδης. Μπήκε και κάθισε με την παρέα του κι εγώ άρχισα κανονικά το τραγούδι μου, αλλά αναπάντεχα κόπηκε το ρεύμα κι έπεσε σκοτάδι. Σταμάτησαν όλα. Ανάψανε κάποια κεριά και βλέπω τον Στέλιο να έρχεται και να μου λέει:
"Α! Ωρέ Βέρρα, δεν είναι τυχερό μου να σε ακούσω".
"Τι να κάνω, Στέλιο, θέμα τύχης!"» εξιστορεί η Τασία Βέρρα.
Στα κέντρα γίνονταν παραγγελίες και έπρεπε να τραγουδήσεις ό,τι σου ζητούσαν, αλλά, όπως επισημαίνει η κ. Βέρρα, αρκετές φορές επικρατούσε και μια άλλη πλευρά, εκείνη του εγωισμού, που τα χαλούσε όλα.
«Όπως και να το κάνουμε, εκτός από τους δύστροπους, υπήρχαν και άνθρωποι ωραίοι, έξω καρδιά. Στο πατάρι, τότε, με τις παραγγελιές μπορούσες να παρεξηγηθείς. Γιατί έπρεπε να τηρήσεις τη σειρά, σύμφωνα με τα χαρτάκια που σου έδιναν οι παρέες. Δεν συμβαίνει το ίδιο με τον σύγχρονο τρόπο διασκέδασης, που χορεύουν όλοι μαζί. Ό,τι και να τραγουδήσεις, όλοι, χωρίς διακρίσεις, χορεύουν πάνω στην πίστα» τονίζει.
Συνεργάστηκε με πολλούς οργανοπαίχτες, μεγάλα και σημαντικά ονόματα. Τραγούδησε σχεδόν σε όλη την Ελλάδα, εκτός Κρήτης και Κύπρου, αλλά και σε πολλά μέρη του εξωτερικού.
Από το 2006 δεν τραγουδά παρά μόνο στο σπίτι της, στις Φαρές Αχαΐας. Ο σύζυγός της έφυγε από τη ζωή στις 5 Ιανουαρίου...
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
