Μιχάλης Βασιλάκης: Το κρανίο του Τεμπονέρα ανέσχεσε τον Κ. Μητσοτάκη -Η Πάτρα δεν ξέχασε τον δολοφονημένο καθηγητή

Πάρα την καταρρακτώδη βροχή εκατοντάδες ήταν οι Πατρινοί και όχι μόνο που  δεν ξέχασαν την 28^η επέτειο από τη δολοφονία του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα και παραβρέθηκαν στην συγκέντρωση μπροστά από το μνημείο του έξω από το σχολικό συγκρότημα που έπεσε νεκρός από το δολοφονικό χτύπημα του Γιάννη Καλαμπόκα. Παρόντες οι εκπρόσωποι φορέων της περιοχής, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι, μέλη οργανώσεων και συλλογικοτήτων και απλοί πολίτες που άφησαν ένα λουλούδι προς τιμήν του αδικοχαμένου καθηγητή.

Τον τόνο της εκδήλωσης έδωσε ο Γραμματέας του ΕΑΜ Μιχάλης Βασιλάκης ο οποίος κατέθεσε την πολιτική του εκτίμηση ότι η θυσία του Νίκου Τεμπονέρα, το «κρανίο» του όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ανάσχεσαι τότε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.

Πέραν αυτού ο κ. Βασιλάκης συσχέτισε τη δολοφονία Τεμπονέρα με το ζήτημα της εκπαιδευτικού Φωτεινής Μουλούτα καθώς αύριο στο μονομελές πρωτοδικείο της Αθήνας εκδικάζεται η αγωγή του πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά ενάντια στο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδος, καθώς πάλεψε και χαιρέτισε τη δικαίωση της εκπαιδευτικού που το 2012 μονόγραψε την κόλλα του γιου του Αντώνη Σαμαρά επειδή αντέγραψε στο Κολέγιο Αθηνών.

«Ένα μήνα μετά όχι μόνο απολύθηκε και ουσιαστικά εξοντώθηκε από το καθεστώς Σαμαρά-Βενιζέλου καθώς ουσιαστικά της απαγορεύτηκε να ξαναδουλέψει. Αυτό ήταν το κράτος δικαίου σε αυτή την εκπαιδευτικό που δίκαια στάθηκε δίπλα στον Νίκο Τεμπονέρα, οφείλουμε τιμή και στήριξη γιατί σήμερα δεν είναι στη ζωή» υπογράμμισε ο κ. Βασιλάκης.

Επίσης μιλώντας για το πολιτικό κλίμα που επικρατούσε την εποχή της δολοφονίας Τεμπονέρα ο Γραμματέας του ΕΑΜ σημείωσε τα εξής:

«Όταν γράφεται η ιστορία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας ο Νίκος Τεμπονέρας θα αναφέρεται ως τον πρώτο νεκρό της νεοφιλελεύθερης επέλασης που μας οδήγησε το 2010 στη διαλυτική πτώχευση ως χώρα και στην διεθνική κατοχή μας.

Το ’89-’91 περίοδος της πλήρους κατάρρευσης και ανυποληψίας του πολιτικού συστήματος, την πολιτική ατζέντα καθόριζε ο Κοσκωτάς, ο Μαμανέας, το Ειδικό Δικαστήριο με τον Βασίλη Κόκκινο και η ακροδεξιά που με διάφορους μανδύες διεκδικούσε μερίδιο στη διαχείριση της εξουσίας από τον νεοφιλελεύθερο μπλοκ του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Κάτω όμως από την επιφάνεια αυτής της πολιτικής ατζέντα κρυβόταν η πραγματική που ήταν η ανασυγκρότηση, η ανασύνταξη και η αναδιαμόρφωση του νεοφιλελεύθερου πολιτικού συστήματος, των πολιτικών του δυνάμεων και των εφεδρειών του».