Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Αιγιάλεια Νάσος Νασόπουλος Ρούλα Πισπιρίγκου Βασιλιάς Κάρολος της Αγγλίας Κέιτ Μίντλετον
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

CULTURE

/

Βασιλική Καραγιάννη : “Η σκληρή δουλειά και η εμπιστοσύνη στο ένστικτο και στα σημάδια της ζωής, σε οδηγούν εκεί που πρέπει να πας!”

Βασιλική Καραγιάννη : “Η σκληρή δουλειά ...

Γράφει ο Pavel

Το 1983 o Δήμος Μούτσης κυκλοφορεί το τραγούδι Γουώκμαν σε στίχους και μουσική δικιά του…. «σκοτεινή και παράξενη ετούτη η εποχή Σιωπηλή μουσική, ηχηρή μοναξιά». Δέκα χρόνια μετά ο μεγάλος μου αδελφός ερχόμενος από τα ταξίδια Πάτρα – Ιταλία που έχει ξεκινήσει μου φέρνει δώρο, ένα αληθινό γουώκμαν που θα γίνει ο σύντροφός μου ακούγοντας τις κασέτες που κυκλοφορούν τότε. Η μουσική υπήρχε πάντα μέσα μου, την αγαπούσα, την αναζητούσα και φυσικά μου πρόσφερε χαρά, ψυχαγωγία, ευτυχία αλλά και ανακάλυψη…

…Μια τέτοια στιγμή στη ζωή μου ήρθε το 1993, όταν έβλεπα στο σινεμά την ταινία Φιλαδέλφεια σε σκηνοθεσία Τζόναθαν Ντέμι. Από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές του έργου είναι όταν ο Beckett – λίγο πριν πεθάνει – ρωτά το δικηγόρο του Miller αν ακούει όπερα και όταν λαμβάνει αρνητική απάντηση, ο Beckett ξεκινά να του εξιστορεί την πλοκή της όπερας Andrea Chénier. Η άρια που ακούγεται σε εκτέλεση της Μαρίας Κάλλας είναι η «La mamma morta» (Σκότωσαν τη μητέρα μου) από την όπερα «Andrea Chénier» του Umberto Giordano…

…Αυτή η φωνή, η πόλη, ο Γιώργος, η Νικολίτσα με οδήγησαν στη σοπράνο Βασιλική Καραγιάννη που ξεκίνησε από το Ρίο και έφτασε ταξιδεύοντας μακριά…εκεί που πραγματικά με οδηγό τη μουσική δεν μπορούσε να φανταστεί κανείς…. Δεν ξέχασε ποτέ όλους αυτούς οι οποίοι τη βοήθησαν, η πόλη, το ηλιοβασίλεμα, η θάλασσα, οι μυρωδιές του Απρίλη, το κάστρο στο Ρίο είναι πάντα μέσα στην καρδιά της.

Η Ελλάδα είναι αυτή που την κάνει να νοιώθει τον  αληθινό εαυτό της & η όπερα όπως λέει η ίδια, είναι η μέγιστη των τεχνών, καθώς συγκεντρώνει το σύνολο των μορφών τέχνης από μόνη της. Το πάθος για τη ζωή & την τέχνη, την οδηγεί να δίνει πάντα το καλύτερο της κομμάτι – καταθέτοντας συναίσθημα και ψυχή πάνω στη σκηνή – σε αυτό που από πολύ μικρή ηλικία έχει μάθει να προσφέρει όπου και εάν βρεθεί.

Βασίλισσα της Νύχτας από τον Μαγικό Αυλό του W. A. Mozart τον περασμένο χειμώνα στην Βασιλική Όπερα της Δανίας στην Κοπεγχάγη.

Βασίλισσα της Νύχτας από τον Μαγικό Αυλό...

Βασίλισσα της Νύχτας από τον Μαγικό Αυλό του W. A. Mozart τον περασμένο χειμώνα στην Βασιλική Όπερα της Δανίας στην Κοπεγχάγη.

«Στην Πάτρα ο Παντοκράτορας μου έδειξε το χρώμα να ζωγραφίσω το φιλί που μου έδωσες στο στόμα», είναι από το τραγούδι «ο Παντοκράτορας» του Θοδωρή Γκόνη & μουσική Νίκου Ξυδάκη, σας πρόσφερε κάτι η πόλη και καταφέρατε τόσα πολλά στη ζωή σας ;

Να σημειώσω ότι μεγάλωσα στο Ρίο. Στην Πάτρα ξεκίνησα τις μουσικές μου σπουδές. Φυσικά και μου έδωσαν έμπνευση! Είχα την τύχη να μεγαλώσω κοντά στη φύση την οποία κυριολεκτικά ως παιδί ρούφηξα. Ατέλειωτες ώρες ποδήλατο. Οι μυρωδιές του Απρίλη αλλά και οι νυχτερινοί ανοιξιάτικοι περίπατοι για να ακούω τα αηδόνια, η θάλασσα, το κάστρο με το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής, υπήρξαν πηγές έμπνευση, ονειροπόλησης και εσωτερικής αναζήτησης. Στοιχεία που κάθε καλλιτέχνης χρειάζεται ως αφετηρία.

Τι το μαγικό στον κόσμο ενός παιδιού είχε το ακορντεόν και ξεκινήσατε μαθήματα σε ηλικία 7 ετών ;

Το ότι ο ήχος του ακορντεόν ήταν ο πρώτος μουσικός ήχος που άκουσα! Όταν με έφεραν νεογέννητο στο σπίτι ο μπαμπάς μου με υποδέχτηκε παίζοντας μου ακορντεόν. Ο ..έρωτας ήταν κεραυνοβόλος!
Θα ήθελα να σας πάω πίσω  παρελθόν στην Πάτρα το 1997, κερδίσατε το πρώτο βραβείο στον Πρώτο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Μονωδίας στην Πάτρα, τι έχετε στην καρδιά σας από εκείνη την όμορφη στιγμή;

Μεγάλη ικανοποίηση το ότι διακρίθηκα στην πόλη μου  σε Πανελλήνιο διαγωνισμό σε νεαρή ηλικία! Κι επίσης ένα δείγμα, μια επισφράγιση του ότι οδεύω σε σωστό δρόμο και  ως προς τις σπουδές  και ως προς τις επιλογές μου.

Βασίλισσα της Νύχτας από τον Μαγικό Αυλό του W. A. Mozart στο Τόκυο 2016.

Βασίλισσα της Νύχτας από τον Μαγικό Αυλό...

Βασίλισσα της Νύχτας από τον Μαγικό Αυλό του W. A. Mozart στο Τόκυο 2016.

Στα πρώτα χρόνια της ενασχόλησής σας με τη μουσική ποιοι είναι εκείνοι οι άνθρωποι που σας ενέπνευσαν να ασχοληθείτε αλλά και να δουλέψετε σκληρά στην πορεία ;

Πρώτα απ’ όλα οι γονείς μου και κυρίως ο μπαμπάς μου τον οποίο έχασα πρόσφατα. Στη συνέχεια οι πρώτοι μουσικοί μου δάσκαλοι. Ο πρώτος που αμέσως  διέκρινε ιδιαίτερες μουσικές  ικανότητες σε μένα ήταν ο Αλέξανδρος Παπαγεωργόπουλος, Καλλιτεχνικός Διευθυντής  στο Ωδείο που ξεκίνησα, ο οποίος δυστυχώς "έφυγε" νέος από κοντά μας. Στη συνέχεια ο σπουδαίος Κωνσταντίνος Κυδωνιάτης, ο οποίος ερχόταν ως επιτροπή των εξετάσεων, και παρόλη την αυστηρότητα που τον διέκρινε έκανε τις σχετικές επισημάνσεις του. Σπουδαιότατο ρόλο όμως έπαιξε ο δάσκαλος μου στο ακορντεόν ο κ. Γεώργιος Κωτσάκης ο οποίος μου έδειξε με μοναδικό τρόπο πως να δουλεύω σκληρά, να στοχεύω ψηλά ως προς το αποτέλεσμα και να απαιτώ από τον εαυτό μου το μέγιστο! Στη συνέχεια βεβαίως η σπουδαία δασκάλα μου στη μονωδία η υψίφωνος Βαρβάρα Γκαβάκου που με δίδαξε την τεχνική στο τραγούδι.

Όταν με ρωτάνε για την πόλη μας, την Πάτρα, λέω ότι έχει Θάλασσα και Βουνό, τον Πατραϊκό Κόλπο και το Παναχαϊκό όρος, και ακόμα και το ηλιοβασίλεμα της είναι υπέροχο, για εσάς αλήθεια τι την ξεχωρίζει ;

Το ηλιοβασίλεμα είναι μοναδικό! Η θάλασσα που ενώ δεν είσαι νοιώθεις σαν σε νησί. Οι μυρωδιές του Απρίλη στο Ρίο εμένα μου φαντάζουν μοναδικές. Τα αηδόνια την Άνοιξη πουθενά αλλού δεν κελαηδούν έτσι! Πάντα τα αναζητούσα σε νυχτερινούς περιπάτους. Το κάστρο στο Ρίο και το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής στο οποίο και βαπτίστηκα! Η μοναδική κρεμαστή γέφυρα!

Βασιλική Καραγιάννη λίγο πριν την εμφάνιση στο Concert in Merkin Hall at the Kaufman Music Center, New York City, στην συναυλία της 30ης Οκτωβρίου 2018.

Βασιλική Καραγιάννη λίγο πριν την εμφάνι...

Βασιλική Καραγιάννη λίγο πριν την εμφάνιση στο Concert in Merkin Hall at the Kaufman Music Center, New York City, στην συναυλία της 30ης Οκτωβρίου 2018.

Στην Απαγωγή από το Σεράι του W.A. Mozart, - συναντιόνται δύο κόσμοι, η Δύση & η Ανατολή, - ήταν ο πρώτος που έφερε το ρεαλισμό στην όπερα, θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για αυτή τη συνάντηση και ποια είναι  τα μηνύματα που περνάει ;

Μου κάνει λίγο εντύπωση που διαλέξατε την συγκεκριμένη όπερα για να σχολιάσουμε. Ωστόσο είναι όντως αριστουργηματική η μουσική του Μότσαρτ εδώ. Καταφέρνει να μεταφέρει στοιχεία ανατολικής μουσικής στη δυτική, να τα ενώσει και να φτιάξει με μοναδικό τρόπο μια όπερα και να "παντρέψει" δυο διαφορετικούς πολιτισμούς. Πέρα από τη μουσική όμως και μέσω της επιλογής του λιμπρέτου καταφέρνει να  δείξει πως ο έρωτας δεν γνωρίζει ούτε όρια ούτε σύνορα!

Θα ήθελα να σας περιγράψω μια σκηνή από μια αγαπημένη μου ταινία «Σινεμά ο Παράδεισος», στο τέλος ο ήρωας ο Σαλβατόρε προβάλλει τα φιλμ που του άφησε ο Αλφρέντο, τα οποία περιέχουν όλες τις σκηνές με τα φιλιά που του είχε πει ο παπάς να κόψει, θα μπορούσατε να μου πείτε για τη μαγική σχέση  κινηματογράφου & μουσικής ;

Η μουσική για μένα είναι το βασικό "κουστούμι" μιας ταινίας! Είναι το πρωταρχικό  στοιχείο το οποίο ή θα αναδείξει ή θα υποβαθμίσει ένα έργο! Έχω δει αριστουργηματικά έργα  που λόγω κακής μουσικής "επένδυσης" έχασαν πάρα πολύ ως αποτέλεσμα. Ένα παράδειγμα που μου έρχεται αμέσως είναι οι "Επικίνδυνες σχέσεις". Μια ταινία που όταν την είχα πρωτοδεί, κι ενώ  έχει ένα εκπληκτικό καστ, μοναδικές ερμηνείες, υπέροχη μεταφορά ως ταινία εποχής με πλούσια κουστούμια, σκηνικά κλπ. Παρόλα αυτά υπήρχαν πολλές στιγμές που έδειχνε "ξεγυμνωμένη" και φτωχή, και σαν κάτι να της λείπει αλλά πολύ έντονα. Συνειδητοποίησα ότι η μουσική της ήταν πολύ "αδύναμη"  για τέτοιο έργο. Σε δυνατές σκηνές η μουσική ήταν υποτονική έως ανύπαρκτη.

Από την Όπερα " Λουτσία ντι Λαμερμούρ" του Γκ. Ντονιτσέτι. Συμπαραγωγή Εθν. Λυρικής Σκηνής και Royal Opera House Covent Garden . Ανέβηκε τον περασμένο Μάρτη και θα επαναληφθεί κι αυτή τη σαιζόν, το Φεβρουάριο - Μάρτιο του 2019.

Από την Όπερα " Λουτσία ντι Λαμερμο...

Από την Όπερα " Λουτσία ντι Λαμερμούρ" του Γκ. Ντονιτσέτι. Συμπαραγωγή Εθν. Λυρικής Σκηνής και Royal Opera House Covent Garden . Ανέβηκε τον περασμένο Μάρτη και θα επαναληφθεί κι αυτή τη σαιζόν, το Φεβρουάριο - Μάρτιο του 2019.

Η Μαρίνα Μπαρέ ηρωίδα του Καραγάτση από τη «Μεγάλη Χίμαιρα», όπως λέει και σε κάποια φράση «Ελλάδα είναι η χώρα που καθένας βρίσκεται αντιμέτωπος με τον αληθινό εαυτό του», ο ήλιος τα καίει όλα, είναι αλήθεια & για εσάς ;

Είναι! Είναι η χώρα που δεν μπόρεσα να αποχωριστώ ούτε να αφήσω παρά μόνο προσωρινά, αν και είχα αρκετές ευκαιρίες να το κάνω. Πάντα θέλω να έχω την αίσθηση ότι η βάση μου είναι εδώ. Το εξωτερικό σου δίνει σαφώς πολλές ευκαιρίες σε όλα τα επίπεδα. Η Ελλάδα όμως είναι αυτή που με κάνει να νοιώθω ο  αληθινός εαυτός μου. Δεν είναι τυχαίο που ειδικά οι καλλιτέχνες ακόμα κι αν φύγουν, πάντα έχουν στο νου τους ότι θα γυρίσουν πίσω και οι περισσότεροι το κάνουν. Το φως της είναι μοναδικό. Σίγουρα αυτή η χώρα έχει μια ενέργεια  που θες δε θες σε μαγνητίζει και έπειτα σε "ξεγυμνώνει".

Ποιες λέξεις μάθατε και ανακαλύψατε το νόημα τους μέσα από την επαφή σας με τη Μουσική ;

Σίγουρα τη λέξη "ταξίδι" και με την κυριολεκτική και με την μεταφορική της σημασία!!! (γέλιο). Πέρα από κάθε αστείο όντως η μουσική από μικρό παιδί για μένα σημαίνει ταξίδι του νου, της φαντασίας, της ονειροπόλησης, της ψυχής... Θυμάμαι τις πρώτες μαθητικές συναυλίες του Ωδείου στο Δημοτικό Θέατρο Πάτρας, που παίζοντας ακορντεόν μέσα σε λίγη ώρα είχα κυριολεκτικά "φύγει". Ταξίδευα σα να ήμουν μόνη εκείνη την ώρα κι όχι σε ένα θέατρο γεμάτο κόσμο. Κάποια φορά μάλιστα το χειροκρότημα στο τέλος μου ήρθε τόσο ξαφνικό που ένοιωσα σαν κάποιος να με χτύπησε… Ερμηνεία, συγκίνηση και πάθος για το όσο το δυνατόν τέλειο αποτέλεσμα. Και ως  δέκτης και ως "πομπός".. Αν δεν καταφέρεις να συγκινήσεις το κοινό σου έχεις αποτύχει ως καλλιτέχνης. Είναι ο μέγιστος σκοπός. Αναζήτηση και έκφραση συναισθημάτων της ψυχής η μουσική. Είναι το κλειδί που θα τα ξεκλειδώσει. Και ειδικά η όπερα, η μέγιστη των τεχνών. Καθώς συγκεντρώνει το σύνολο των μορφών τέχνης από μόνη της.

Από αριστερά : Mats LIbstrom, Βασιλική Καραγιάννη, Marios Papadopoulos, Alexandros Efklidis & Dionysios Sourbis

Από αριστερά : Mats LIbstrom, Βασιλική Κ...

Από αριστερά : Mats LIbstrom, Βασιλική Καραγιάννη, Marios Papadopoulos, Alexandros Efklidis & Dionysios Sourbis

Αφίσα με το όνομα της Βασιλικής Καραγιάννη από την εμφάνισή της το 2012 στη Σκάλα του Μιλάνου… Ελάχιστοι Έλληνες καλλιτέχνες έχουν δει το όνομά τους να ανεβαίνει τόσο ψηλά…

Αφίσα με το όνομα της Βασιλικής Καραγιάν...

Αφίσα με το όνομα της Βασιλικής Καραγιάννη από την εμφάνισή της το 2012 στη Σκάλα του Μιλάνου… Ελάχιστοι Έλληνες καλλιτέχνες έχουν δει το όνομά τους να ανεβαίνει τόσο ψηλά…

Οι εμφανίσεις σας στο Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου, στη Σκάλα του Μιλάνου, στο Κάρνεγκι Χολ της Νέας Υόρκης, στην Όπερα του Τόκυο και άλλου φυσικά, είναι ότι δεν είχε φανταστεί ένα μικρό κορίτσι και έγινε πραγματικότητα ;

Μπορείτε να το πείτε και έτσι. Για μένα ειδικά που ξεκίνησα πολύ "προσγειωμένη" και συνειδητοποιημένη πως  μια τέτοια πορεία δεν είναι καθόλου εύκολη. Θέλω να πω πως δεν ήταν αυτοσκοπός. Ήταν και είναι πάντα όνειρο και επιθυμία ψυχής. Ωστόσο η σκληρή δουλειά και η εμπιστοσύνη στο ένστικτο και στα σημάδια της ζωής, σε οδηγούν εκεί που πρέπει να πας!

Το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και η στέγαση της Λυρικής  σε αυτό, ήταν ένα όνειρο ζωής για όλους εσάς που υπηρετείτε με πολύ αγάπη την όπερα & το λυρικό θέατρο  ;

Όνειρο ζωής δεν ξέρω αν ήταν. Σίγουρα ήταν μια μεγάλη ευχή όλων μας για να αποκτήσει ένα δικό της "σπίτι" η Εθνική μας Όπερα. Της αξίζει το καλύτερο, μιας και έχει περάσει δυσκολίες σε πολλά επίπεδα, μιας και έχει φιλοξενήσει τεράστια ονόματα διεθνή έστω και στο μικρό θέατρο της Ακαδημίας, μιας και διαθέτει στο δυναμικό της αξιολογότατους καλλιτέχνες με λαμπρές πορείες εντός και εκτός των συνόρων της χώρας. Και έτσι βρέθηκε το σπίτι της, σε ένα από τα πιο σύγχρονα θέατρα με εξαιρετική ακουστική, χάρη στη δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.

Dionysios Sourbis & Βασιλική Καραγιάννη

Dionysios Sourbis & Βασιλική Καραγιάννη

Dionysios Sourbis & Βασιλική Καραγιάννη

Ο Αρχιεπίσκοπος Νέας Υόρκης, Δημήτριος, στο Concert in Merkin Hall at the Kaufman Music Center, New York City στην συναυλία της 30ης Οκτωβρίου 2018

Ο Αρχιεπίσκοπος Νέας Υόρκης, Δημήτριος, ...

Ο Αρχιεπίσκοπος Νέας Υόρκης, Δημήτριος, στο Concert in Merkin Hall at the Kaufman Music Center, New York City στην συναυλία της 30ης Οκτωβρίου 2018

Κλείνοντας να σας ταξιδέψω στο παρελθόν, στην κινηματογραφική ταινία Φιλαδέλφεια του Τζόναθαν Ντέμι, ακούγεται η φωνή της Μαρίας Κάλλας από την αγαπημένη άρια «La Mamma Morta» του πρωταγωνιστή, «Λέει ζήσε, είμαι η ζωή», και οι δύο διαθέτουν πάθος για ζωή, έχω την αίσθηση ότι απουσιάζει σήμερα, τι πιστεύετε ;

Όσο κι αν θέλω  να βλέπω τα πράγματα από την θετική τους πλευρά πάντα, είναι μια αλήθεια πως το πάθος δεν το βρίσκει κανείς σήμερα παρόν εύκολα. Και μιλώ για την τέχνη. Υπάρχουν εξαιρετικές τεχνικές, στους μουσικούς, στους τραγουδιστές της όπερας με δεξιοτεχνικό άρτιο και εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Ωστόσο ο καλλιτέχνης δεν είναι άψυχο ον, είναι άνθρωπος με συναισθήματα και ψυχή. Αυτό καλείται να καταθέσει μέσω της τέχνης του. Η τεχνική είναι μέσο ερμηνείας κι όχι αυτοσκοπούς. Χωρίς ψυχή και πάθος μένει μονό η τεχνική. Εμείς θέλουμε τέχνη! Έχουμε φτάσει σε σημείο να ακούμε τραγουδιστές και να λέμε : ναι είναι πολύ καλός, δεν του βρίσκω κάτι κακό, ωστόσο κάτι λείπει. Ο καλλιτέχνης δεν είναι μηχανή παραγωγής ήχων! Ούτε θεατρίνος να παίζει απλά τον ρόλο του. Πρέπει να μπαίνει μέσα σε αυτόν, να περνά την ψυχή του, να τον ζει πρώτα ο ίδιος για να μπορέσει να τον μεταδώσει. Αν δεν σε κάνει να ανατριχιάσεις, να συγκινηθείς, να δακρύσεις για μένα έχει αποτύχει !

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

Culture