Οικολογική Κίνηση Πάτρας: "Μπάζει" η μελέτη για τη διάβρωση των ακτών -Χάσαμε 26 μέτρα παραλίας

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε η Οικολογική Κίνηση Πάτρας με αφορμή την πρόσφατη παρουσίαση της μελέτης για τη διάβρωση των ακτών επισημαίνει τα εξής: "Η πρόσφατη παρουσίαση, στην αίθουσα του ΤΕΕ Δ. Ελλάδας της Μελέτης για την αντιμετώπιση της διάβρωσης των ακτών της Δυτικής  Αχαΐας, έφερε και πάλι στην επικαιρότητα ένα σοβαρό περιβαλλοντικό, κοινωνικό και πολεοδομικό πρόβλημα, το οποίο παρότι επιδεινώνεται, χρονίζει ανεπίτρεπτα ή αντιμετωπίζεται  αποσπασματικά ή εσφαλμένα.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι σε κάποιες περιοχές, από το 1965 έως σήμερα, έχει χαθεί πλάτος παραλίας μέχρι και 26 μέτρα, ενώ ο ποταμός Πείρος, έχει χάσει εκβολές πλάτους 100 μέτρων.

Αιτίες, όπως η ίδια η μελέτη διαπιστώνει, οι “ανεξέλεγκτες επιχώσεις”,  άλλα έργα που “λειτουργούν ως πρόβολοι”,  “εξώστες ταβερνών”, “δρόμοι πάνω στον αιγιαλό”, “κατακόρυφοι αναλημματικοί τοίχοι” “κακότεχνοι πρόβολοι”.  Επιπλέον, η κλιματική αλλαγή επιδεινώνει την κατάσταση.

Οι θέσεις μας:

Μετά την παρουσίαση της Μελέτης, και γνωστού όντος ότι υπάρχει άλλη μελέτη, μελετητικού κόστους  της τάξης των 4 εκατομμυρίων για τις ακτές της Βόρειας Πελοποννήσου, από τη Ροδινή και ανατολικά  ως την Κόρινθο θεωρούμε αναγκαίο να επισημαίνουμε μερικές βασικές διαστάσεις του όλου προβλήματος της διάβρωσης των ακτών της Βόρειας και Δυτικής Πελοποννήσου:

1. Τα μεγάλα ‘ΚΕΝΑ’. Αυτά είναι η περιοχή του Καλαμακίου σε ότι αφορά το πεδίο ευθύνης της εν λόγω μελέτης και προπαντός η ακτογραμμή μετά το Μονοδέντρι και μέχρι τη Ροδινή.  Δηλαδή το κύριο μέρος του Δήμου Πατρέων, περιλαμβανομένου του Καστελλοκάμπου και του Ρίου, όπου η διάβρωση είναι ορατή και μεγάλη και μέχρι τον Ψαθόπουργο, δεν αποτελεί αντικείμενο καμιάς μελέτης.

2. Η επιλογή της μελέτης της Δυτικής Αχαΐας στα λεγόμενα “σκληρά” μέτρα: έξαλοι (πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας) τσιμεντένιοι κυματοθραύστες για προστασία των ακτών σε μήκος χιλιομέτρων, και σε άλλα σημεία τσιμεντένιοι ογκόλιθοι που θα κληθούν να προστατεύσουν όχι μόνο νόμιμα κτίσματα αλλά και τα τσιμεντένια κατασκευάσματα στη ξηρά (ιδιωτών και δήμων) που από την μελέτη θεωρούνται κύριοι υπεύθυνοι της διάβρωσης!

3. Η εκκωφαντική απουσία παράλληλης πολεοδομικής μελέτης των κτισμένων παραθαλάσσιων περιοχών, όπου η ανοχή σε πολεοδομικά εγκλήματα όπως το κτίσιμο στο αιγιαλό ή η κατασκευή δρόμων σε αυτόν ή ακόμη και σε μπαζωμένη θάλασσα, μετατρέπει τις “σκληρές’ λύσεις των ογκολίθων προστασίας σε μονόδρομο, κάτι που όμως καταργεί την κολυμβητική αξία της παραλίας. Ας έχουμε πάντα κατά νου ότι εγκληματικά λάθη στον αιγιαλό ευνοούν τη διάβρωση.

Ζητούμε:

1. Την άμεση λήψη αποφάσεων για την κάλυψη τόσο του κενού της Μελέτης που προαναφέραμε (Καλαμάκι) όσο και πρωτίστως του μεγάλου κενού του θαλασσίου μετώπου του μεγαλύτερου μέρους του Δήμου Πατρέων.

2. Τη άσκηση πίεσης προς κάθε κατεύθυνση, ιδίως του Πολεμικού Ναυτικού, που επιμένει να επιτρέπει  “έξαλες” κατασκευές και μόνο, ώστε να υιοθετηθουν πιο ευέλικτες και πιο φιλικές με το θαλάσσιο περιβάλλον λύσεις αντί του “παντού τσιμεντένιες κατασκευές”

3. Τη λήψη μέτρων για την απελευθέρωση προς τη θάλασσα σοβαρού μέρους των φερτών υλικών που εγκλωβίζονται στα φράγματα, ως ουσιαστική και απόλυτα ήπια αντιδιαβρωτική πολιτική.

4. Την απαγόρευση της λήψης των αμμοχάλικων από τις κοίτες των ποταμών , που στερεί από τις θάλασσες τα φέρτα υλικά των ποταμών , μια τακτική για την οποία , η μελέτη δεν αναφέρει τίποτα!!

5. Την επιθεώρηση όλου του θαλασσίου μετώπου του καλλικρατικού Δήμου Πατρέων με στόχο την διαπίστωση των καταστροφικών για τον αιγιαλό επεμβάσεων (κτίσματα, μάντρες, στηθαία, δρόμοι), ιδιωτών και Δήμων και την θέση προτεραιοτήτων για τη σταδιακή άρση τους.  Είναι ανάγκη η αποκατάσταση της νομιμότητας, της ελεύθερης πρόσβασης όλων στις ακτές ΚΑΙ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, όπως πικρά απέδειξε η πυρκαγιά στο Μάτι, ο σχεδιασμός για την ανυποχώρητη κατάργηση έργων (πρόβολοι και συναφή) που “φτιάχνουν” μια παραλία και οδηγούν στη διάβρωση της άλλης.

Οι ακτές μας είναι το πολυτιμότερο κομμάτι του εδάφους μας από κάθε πλευρά: περιβαλλοντική, αναψυχής, τουρισμού.

Το πολεοδομικό έγκλημα και οι αυθαίρετες και κοντόφθαλμες  επεμβάσεις στον αιγιαλό όσο και στην θάλασσα σε επαφή μ’ αυτόν συντελούν στην διάβρωσή τους, επομένως και στην κάθετη πτώση της κάθε είδους αξίας τους.

Πρέπει να τολμήσουμε. Πρέπει να κλείσουμε τα “ΚΕΝΑ”. Πρέπει να βάλουμε τάξη στις παράκτιες περιοχές, όποιος κι αν ενοχλείται, όσο ισχυρός κι αν είναι.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ