Συγκίνηση στο Χόλυγουντ – Έσβησε στα 87 του χρόνια ο τιμημένος με Όσκαρ σεναριογράφος Γουίλιαμ Γκόλντμαν

Μία δυσάρεστη είδηση μας ήρθε από τον Αμερικανικό κινηματογράφο. Πέθανε σε ηλικία 87 χρονών, στις 16/11/2018 ο γεννημένος το 1931 στο Σικάγο του Ιλινόις των ΗΠΑ, διάσημος σεναριογράφος Γουίλιαμ Γκόλντμαν. Έφυγε από τη ζωή στο σπίτι του στο Μανχάταν μετά από επιπλοκές του καρκίνου του παχέος εντέρου και πνευμονία που έπασχε.

Όπως έγραψε το flix.gr, μέσα από μια καριέρα που ξεπέρασε τα 50 χρόνια σε διάρκεια, ο Γκόλντμαν έγραψε μερικά από τα πιο σπουδαία σενάρια του αμερικάνικου σινεμά όπως τα «Butch Cassidy and the Sundance Kid – Οι Δύο Ληστές», «The Princess Bride», «All the President’s Men – Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου», «Marathon Man», «Misery», «The Stepford Wives», «The Great Waldo Pepper – Συνάντηση αετών» και πολλά άλλα.

Ξεκίνησε την συγγραφική του καριέρα την περίοδο που φοιτούσε στο Κολέγιο του Όμπεριν. Από τότε μέχρι και το τέλος της ζωής του εξέδωσε 16 μυθιστορήματα, 5 μικρού μήκους ιστορίες, 1 παιδικό βιβλίο, πάνω από 24 σενάρια για ταινίες, και αρκετές non-fiction ιστορίες όπως τα «The Season: A Candid Look at Broadway», «The Big Picture: Who Killed Hollywood and Other Stories» και «Adventures in the Screen Trade: A Personal View of Hollywood and Screenwriting».

Στο σινεμά από τις πρώτες του δουλειές ήταν το σενάριο για την ταινία «Masquerade» σε σκηνοθεσία Μπέιζιλ Ντίρντεν. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’60, η φήμη του Γουίλιαμ Γκόλντμαν - William Goldman είχε φτάσει στα ύψη κάνοντάς τον, τον πιο ακριβοπληρωμένο σεναριογράφο της εποχής του.

Όπως έγραψε το variety.com, το 1969, ο Goldman εισέπραξε το πολύ υψηλό ποσό των 400,000 δολαρίων για το πρωτότυπο σενάριο του “Butch Cassidy and the Sundance Kid” όπου πρωταγωνίστησαν ο Paul Newman και ο Robert Redford και η ταινία αυτή έμελλε να μείνει κλασική. Ο ίδιος ο Γκόλντμαν κατάφερε να κερδίσει δύο βραβεία Όσκαρ καλύτερου σεναρίου, ένα για το «Butch Cassidy and the Sundance Kid» και ένα για το «All the President’s Men» του Άλαν Τζέι Πάκουλα στην απονομή του 1977, μια από τις καλύτερες ταινίες για την δημοσιογραφία που έχουν γυριστεί ποτέ όπου πρωταγωνιστούσαν οι Ρόμπερτ Ρέντφορντ και Ντάστιν Χόφμαν. Ο Ρέντφορντ που ήταν και παραγωγός, είχε όπως έχει γραφτεί και εμπλοκή στο σενάριο.

Ο εκλιπών έγραψε και το σενάριο μιας από τις πιο αγαπημένες ταινίες φαντασίας που υπάρχουν, το «The Princess Bride» του Ρομπ Ράινερ ενώ ασχολήθηκε και με την διόρθωση σεναρίων με ανώνυμες συνεισφορές σε αμέτρητες ταινίες, αλλά έγραψε και σενάρια για κάποιες από αυτές, όπως το «Mission Impossible 2» και «The Right Stuff» τα οποία δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ. Παρέμεινε μέχρι το τέλος ένας από τους πιο σεμνούς, ταλαντούχους και αξιοσέβαστους ανθρώπους του Χόλυγουντ.

O Goldman όπως έγραψε το Variety, διασκεύασε το 1974 τη νουβέλα “Marathon Man” που έγινε μία επιτυχημένη περιπέτεια με στοιχεία θρίλερ, με πρωταγωνιστές τους Dustin Hoffman και Laurence Olivier. Έχει μείνει η σκηνή του βασανισμού του Χόφμαν στην καρέκλα του οδοντίατρου από τον Ολίβιε. Η νουβέλα του “Magic” (1976) έγινε κατόπιν ταινία με τον Anthony Hopkins.

Τέλος σύμφωνα με το Variety, ο William Goldman πάντα θεωρούσε τον εαυτό του κυρίως συγγραφέα, ωστόσο η δουλειά του ως σεναριογράφου ήταν αυτή που τον ανέδειξε και καθιέρωσε. Υπήρξαν και ταινίες όπως οι “The Hot Rock – Καυτή πέτρα” το 1972, “The Great Waldo Pepper” το 1975 (και οι δύο με τον Ρέντφορντ) ή η σεναριακή διασκευή του “The Stepford Wives” που παρότι είχαν επιτυχία, τον ίδιο δεν τον πολυικανοποίησαν (είχε παρακαλέσει να βγει το όνομα του από το “The Stepford Wives”, κάτι που δεν έγινε).

Ο Γκόλντμαν είχε μία σταθερή επαγγελματική σχέση με τον Redford οδηγώντας τους στην τεράστια καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία του “All the President’s Men” (διασκευή του βιβλίου για την έρευνα του σκανδάλου Watergate των Carl Bernstein και Bob Woodward). Ωστόσο η αμέσως επόμενη δουλειά του, η σεναριακή διασκευή του έπους του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, του Cornelius Ryan “A Bridge Too Far – Η Γέφυρα του Άρνεμ” παρότι η ταινία του Ρίτσαρντ Ατένμπορω είχε ένα all star cast & το σενάριο πολλές σοβαρές πτυχές, θεωρήθηκε μακροσκελής και στο box office δεν τα είχε πάει και τόσο καλά το 1977.