Πάτρα: Ζωηρές συζητήσεις μεταξύ των σινεφίλ προξένησε το φιλμ της Λέσχης, "Ακρότητες" του Σρέιντερ

Συνήθως ένας σεναριογράφος ακόμη κι αν μεταπηδήσει στην σκηνοθεσία, το δυνατό του, ακλόνητο σημείο παραμένει το ταλέντο του στο σενάριο. Αυτό θα λέγαμε πως ισχύει στην περίπτωση του εβδομηντάρη Αμερικανού διανοούμενου Πολ Σρέιντερ, τη νέα ταινία του οποίου με τίτλο «First Reformed – Ακρότητες» πρόβαλλε η Κινηματογραφική Λέσχη Πατρών το βράδυ της Δευτέρας 22/10/2018 στα Odeon Veso Mare, σε α’ προβολή εδώ στην Πάτρα (μιας και η ταινία είχε παιχθεί μόνο στην Αθήνα τον περασμένο Ιούνιο).

Ο Σρέιντερ που έχει υπογράψει σενάρια για αριστουργηματικά φιλμ του Μάρτιν Σκορσέζε όπως το «Οργισμένο είδωλο» αλλά και ο πολυσυζητημένος «Ταξιτζής» του ’76 με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο και την Τζόντι Φόστερ, ενώ ως σκηνοθέτης μας έχει χαρίσει φιλμ όπως το «Επάγγελμα Ζιγκολό» με τον Ρίτσαρντ Γκιρ, το «Μισίμα» αλλά και το «Affliction» με τον Νικ Νόλτε το ’97, είχε για πρωταγωνιστή στις «Ακρότητες» έναν χαρισματικό ηθοποιό, στα 47 του χρόνια σήμερα, τον Ίθαν Χοκ, ο οποίος και αποτελεί ίσως τον κυριότερο λόγο για να δει κάποιος την ταινία αυτή.

Μάλιστα το όνομα του Χοκ συζητείται ως πολύ πιθανό να φτάσει και στις υποψηφιότητες των Όσκαρ. Ως ευαγγελιστής ιερέας Τόλερ και πρώην στρατιωτικός που προσπαθεί να ξεπεράσει το θάνατο του γιου του στον πόλεμο του Ιράκ, όπου ο ίδιος τον είχε κατά κάποιο τρόπο παρακινήσει να πάει, είναι συγκλονιστικός. Είναι ένας νέος ακόμη άνδρας που όμως μοιάζει να έχει παραιτηθεί.

Θεωρεί πως στην πίστη στο Θεό και στην εκκλησία έχει βρει το καταφύγιο που αναζητεί, ωστόσο την ίδια ώρα, παλεύει με τους δαίμονες του, πίνει, έχει προβλήματα υγείας όπως κάποιο όγκο στο στομάχι που όμως δεν αντιμετωπίζει με την ιατρική σοβαρότητα που αρμόζει και συνάμα καλείται να δώσει συμβουλές και να «σώσει» συνανθρώπους μας όπως τον σύζυγο της Μέρι, ο οποίος είναι καταθλιπτικός και δεν είναι σίγουρος ούτε χαρούμενος με την προοπτική η Μέρι που είναι έγκυος, να φέρει το παιδί τους σε αυτόν τον κόσμο που παραπαίει, με την κλιματική αλλαγή να χτυπάει το καμπανάκι κινδύνου και με τους ανθρώπους να μην σέβονται και να επιδίδονται στην καταστροφή του πλανήτη, του δημιουργήματος του Θεού.

Ακραίο το φινάλε που επιφυλάσσει ο Σρέιντερ αφήνοντας ωστόσο ένα αμυδρό παράθυρο ελπίδας ενώ πιο πριν η όλη πορεία θέτει ερωτήματα στο θεατή σ’ ένα πλαίσιο με έντονες τις επιρροές και «δάνεια» από Μπέργκμαν, Μπρεσόν και Ντράγιερ όπως έγραψαν οι κριτικοί.

Επαναλαμβάνουμε ωστόσο πως ο σεναριογράφος Σρέιντερ με την εξαιρετική ιδέα και ανάπτυξη της, δεν μπορεί ως σκηνοθέτης να πετύχει το ίδιο αποτέλεσμα. Η ταινία σε σημεία είναι αργή και βαραίνει ενώ η περίφημη σκηνή που ο Τόλερ σμίγει με τη Μέρι ενώνοντας τα χέρια τους για να «πετάξουν» στη συνέχεια μπορεί μεν να μένει στο μυαλό αλλά εν τέλει για τους λάθος λόγους. Ο Χoκ και η Αμάντα Σέιφριντ έχουν «χημεία» ενώ ειδικά ο Ίθαν Χoκ μοιάζει πια να κουβαλά τα όσα έζησε ως ηθοποιός και άνδρας αυτά τα 28 και πλέον χρόνια της καριέρας του σε κάθε ίντσα της ερμηνείας του ως Τόλερ.

Μας άρεσε που μετά τις 3 προβολές, οι σινεφίλ που έδωσαν για μία ακόμα Δευτέρα δυναμικό παρών στις προβολές της Kινηματογραφικής Λέσχης είχαν σχηματίσει «πηγαδάκια» στο φουαγιέ των Odeon Veso Mare και συζητούσαν με αφορμή τα όσα μόλις είχαν παρακολουθήσει στις «Ακρότητες» του Πολ Σρέιντερ.

*Εκ των χορηγών επικοινωνίας των προβολών της Λέσχης είναι και το thebest.gr.

Επιμέλεια: Τ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ