Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Αιγιάλεια Νάσος Νασόπουλος Ρούλα Πισπιρίγκου Βασιλιάς Κάρολος της Αγγλίας Κέιτ Μίντλετον
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

CULTURE

/

Γιάννης Στάνκογλου : “Να φτιάξουμε μια κοινωνία που να αντικατοπτρίζει την ιστορία, το απίστευτο φως και τη θάλασσα που διαθέτει η χώρα μας”

Γιάννης Στάνκογλου : “Να φτιάξουμε μια κ...

Γράφει... ο Pavel

Η πρώτη συνάντηση από κοντά με το Γιάννη Στάνκογλου έγινε το 2009, για την ακρίβεια στις 12 Δεκεμβρίου 2009 στο Θέατρο Ρεξ στη σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη.  Θα βλέπαμε το έργο «Το τρίτο στεφάνι» του Κώστα Ταχτσή∙ των Σταμάτη Φασουλή και Θανάση Νιάρχου, παρέα με τον πιο γλυκό και όμορφο άνθρωπο του κόσμου. Ο Γιάννης ενσάρκωνε το Δημήτρη και φυσικά βγαίνοντας μετά το τέλος της παράστασης, ήδη είχε αποτυπωθεί όχι μόνο στη μνήμη μας, αλλά και στις καρδιές μας.

Έπειτα το 2011 στη Veso Mare στα Στερ, όπου λίγο πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων είδαμε την Ταινία «Το τανγκό των Χριστουγέννων» του Γιάννη Ξανθούλη σε σκηνοθεσία Νίκου Κουτελιδάκη. Εδώ ήταν ο Στέφανος Καραμανίδης, υπολοχαγός και ερωτευμένος με τη Ζωή, τη γυναίκα του αντισυνταγματάρχη.

Αρκετά χρόνια μετά, παραμονές του Ευαγγελισμού του 2017 στο Πάνθεον, έναν από τους πιο ιστορικούς κινηματογράφους της Πάτρας, είδα την ταινία «Πλατεία Αμερικής» σε σκηνοθεσία Γιάννη Σακαρίδη η οποία είναι βασισμένη στη νουβέλα «Η Βικτώρια δεν υπάρχει» του Γιάννη Τσίρμπα, στην οποία πρωταγωνιστούσε και ενσάρκωνε τον Μπίλι.

…Και όπως λέει ο Γιάννης το ταξίδι του «Αγαμέμνονα» δεν ξεκίνησε στην Επίδαυρο αλλά στην Πάτρα στο θέατρο Λιθογραφείον, όπου πραγματοποιήθηκαν οι πρόβες για την παράσταση. Έτσι και για τη συνάντησή μας – μια Δευτέρα που χαράχτηκε βαθιά στη μνήμη μου – στην  Αθήνα, το ταξίδι είχε ξεκινήσει από το εμβληματικό για εμένα έργο του Κώστα Τάχτση το 2009, βλέποντας το με τον πιο ωραίο & τρυφερό άνθρωπο που γνώρισα στη ζωή μου….

Το ταξίδι του «Αγαμέμνονα» ξεκίνησε στην Επίδαυρο στις αρχές Ιουλίου, τι είναι αυτό που μάθατε μέσα από την ερμηνεία του ομώνυμου ρόλου ;

Το ταξίδι του «Αγαμέμνων» ξεκίνησε από την Πάτρα, μιας και οι πρόβες πραγματοποιήθηκαν στο θέατρο Λιθογραφείον. Είμαι ηθοποιός που απολαμβάνει τις πρόβες, μιας και εκεί σιγά σιγά χτίζεται η παράσταση. Είχαμε το άγχος της δημιουργίας αλλά και της πρώτης παράστασης στην Επίδαυρο, νομίζω ότι το απολαύσαμε όλοι και φυσικά ο κόσμος με την προσέλευση του στην Επίδαυρο & με το χειροκρότημα του επιβράβευσε την παράσταση.

Κάθε καλοκαίρι αρχαιολογικοί χώροι φιλοξενούν τις παραστάσεις σπουδαίων Ελλήνων τραγικών ποιητών, πως νιώθετε για αυτή τη συνάντηση ηθοποιών και κοινού ;

Αυτοί οι Αρχαιολογικοί χώροι κρύβουν μια καθαρή και ουσιαστική ενέργεια, την οποία οι ηθοποιοί και οι θεατές τη μοιράζονται από κοινού. Όταν βρίσκεσαι δε σε μια παράσταση που αρέσει στον κόσμο, αυτή η ενέργεια γίνεται πιο μεγάλη.

 

Τι ήταν αυτό που έφερε στο δρόμο σας το θέατρο και σας γοήτευσε για να το ακολουθήσετε ;

Το θέατρο ήρθε στο δρόμο μου από τη δική μου ανάγκη να εξωτερικεύσω την ενέργεια μου και τον ψυχικό μου κόσμο. Καθώς και από συζητήσεις που είχα με φίλους, που είχαν τελειώσει τη δραματική σχολή.

 

Στην παράσταση «Αγαμέμνων» τη μουσική υπογράφει ο συμπολίτης μας Χάρης Πεγιάζης, θα ήθελα να μας πείτε λίγα λόγια…

Το Χάρη τον γνώρισα στις πρόβες, πιστεύω ότι έκανε πολύ όμορφη δουλειά στο έργο μας και είμαι σίγουρος ότι η μουσική είναι πολύ σημαντική στο αρχαίο δράμα.

Πριν από δύο χρόνια πρωταγωνιστήσατε στην κινηματογραφική ταινία «Πλατεία Αμερικής», αποτυπώνεται μια συγκεκριμένη περιοχή ή θα τολμούσα να πω η εποχή που ζούμε ;

Είναι το πρόσχημα η πλατεία Αμερικής, ο σκηνοθέτης  Γιάννης Σακαρίδης προσπάθησε αλλά και πέτυχε να δώσει μια εικόνα, μια πραγματικότητα τι συνέβαινε και τι συνεχίζει να συμβαίνει στη χώρα μας.

 

Γεννηθήκατε στο Θούριο Έβρου, «ταξιδεύετε» πίσω στον τόπο γέννησης, στα παιδικά σας χρόνια, τι είναι αυτό που θυμόσαστε με αγάπη ;

Γεννήθηκα στην Αθήνα, αλλά έχω μνήμες από το Θούριο Έβρου, παιχνίδια, λάσπες, ελευθερία, φίλους, συγγενείς, γιαγιά, παππούς. Με τους φίλους μου δε φτιάχναμε αυτοσχέδια καλάμια και ψαρεύαμε στις όχθες του ποταμού, νομίζω ότι με έχει διαμορφώσει ο τόπος

 

Πριν από περίπου 2 ½ μήνες η χώρα μας έζησε άλλη μια καταστροφή, αυτή τη φορά στο Μάτι με τις φονικές πυρκαγιές, μήπως είμαστε καταδικασμένοι ως λαός να μη μαθαίνουμε μέσα από τα λάθη μας ;

Νομίζω ότι η ιστορία αυτό καταδεικνύει. Αυτός ο τόπος διαθέτει ιστορία, απίστευτο φως και θάλασσα. Να φτιάξουμε μια κοινωνία να αντικατοπτρίζει αυτή την ομορφιά που διαθέτει η χώρα μας.

 

Η τηλεοπτική σειρά «Το Νησί» η οποία παίχτηκε το 2011 από το Μέγκα και στην οποία συμμετείχατε, ήταν η πρώτη η οποία έδωσε την ευκαιρία σε ανθρώπους με προβλήματα ακοής να παρακολουθήσουν ελληνική σειρά υποτιτλισμένη, πιστεύετε ότι είχαμε καθυστερήσει ως χώρα να δώσουμε λύση σε ένα υπαρκτό πρόβλημα αρκετών συμπολιτών μας ;

Πολύ, πάρα πολύ είχαμε καθυστερήσει σαν κοινωνία, το σπίτι μου εδώ στην Αθήνα είναι δίπλα στο θέατρο Κωφών, έχω συγγενείς που έχουν αυτό το πρόβλημα, χαίρομαι που ανήκα στους ηθοποιούς που παίξανε στη σειρά, ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία.

 

Στην Κινηματογραφική ταινία «Το τανγκό των Χριστουγέννων το 2011 στην οποία πρωταγωνιστείτε, ο έρωτας για μια γυναίκα σας οδηγεί να μάθετε τανγκό, ποσό μαγική είναι αυτή η διαδικασία ανακάλυψης του εαυτού μας ;

Νομίζω το ερωτικό στοιχείο σε σπρώχνει είτε να μάθεις κάτι δικό σου, είτε να το αλλάξεις. Ο έρωτας όπως λέει και ο ήρωας στο Τανγκό των Χριστουγέννων, χρειάζεται και την "ξεφτίλα" του.

Ένας φίλος που περνάει δύσκολα τον τελευταίο καιρό, το 1997, στις διακοπές μας στις Σπέτσες, είχε πει : Δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον κόσμο χωρίς μουσική, είναι η συντροφιά μας στη χαρά και στη λύπη ;

Τη ζωή δεν μπορώ να τη φανταστώ χωρίς τη μουσική. Οτιδήποτε κάνω το κάνω με μουσική, διαβάζω, δουλεύω, χορεύω με τα παιδιά μου. Θεωρώ ότι η μουσική είναι η πιο "μεγάλη" απ' όλες τις Τέχνες.

 

Τελειώνοντας το ταξίδι του ο «Αγαμέμνων», τι θα κρατήσετε στη μνήμη και στην καρδιά σας ;

Σίγουρα όλη η διαδικασία των προβών, τους συνεργάτες, πρόσωπα που αγάπησα, την εξαιρετική μετάφραση του Γ. Μπλάνα, όλο αυτό είναι ένα ταξίδι, τόσο Καλλιτεχνικό όσο και πραγματικό να παρουσιάζεις τη δουλειά σου σε ωραίους χώρους.

 

Κλείνοντας ποσό σημαντική είναι η αγάπη για τον εαυτό μας αλλά και για τους γύρω μας τη σημερινή εποχή ; Αγαπάμε αληθινά και δινόμαστε χωρίς αντάλλαγμα ;

Εάν δεν αγαπάς τον εαυτό σου δεν μπορείς να αγαπήσεις τίποτε. Να αγαπήσεις τον εαυτό σου, τις αδυναμίες σου, τις ανασφάλειες σου και όχι μόνο. Να τις μοιραστείς και όταν βλέπεις ότι και άλλοι μοιράζονται μαζί σου, τότε ανακαλύπτεις την αγάπη. Στο μοίρασμα δεν περιμένω κάτι φοβερό, απλά να πάω ένα βήμα παρακάτω.

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

Culture