Ελένη Συμεωνίδου, μια Θεσσαλονικιά στην Πάτρα, μίλησε στο περιοδικό Best

Βρέθηκε στην Πάτρα γύρω στο 1999 για επαγγελματικούς λόγους και την επέλεξε για πόλη της. Δεκαοκτώ χρόνια μετά εξακολουθεί να την αγαπά με τον ίδιο ενθουσιώδη τρόπο που οι «ξένοι» αγαπούν μια πόλη, παραβλέποντας προβλήματα, ελαττώματα και ελλείψεις της πόλης και των ανθρώπων της. Αλλά έτσι είναι η Ελένη Συμεωνίδου. Προτιμά να αφήνει στην άκρη τα αρνητικά, να εστιάζει στα θετικά και να φέρνει αποτέλεσμα. Mε την αύρα και το φυσίκ Θεσσαλονικιάς, η Ελένη Συμεωνίδου, μετά από μια μακρά πορεία στον χώρο του εμπορίου και του ανδρικού ρούχου, τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει επαγγελματικό πεδίο. Είναι συντονίστρια του ραδιοφωνικού σταθμού «Στο Κόκκινο» 107,7 στέλεχος του ΕΑΠ και μέλος της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.

Κυκλοφόρησε το Best - Ποιές Πατρινές είναι στο Best

Μετά από 18 χρόνια στην Πάτρα, την θεωρείτε πόλη σας;

Ναι, φυσικά και την θεωρώ πόλη μου, αφού επέλεξα να ζήσω εδώ. Πιστεύω ότι η  Πάτρα είναι ουσιαστικά μια μικρογραφία της γενέτειράς μου της Θεσσαλονίκης, ούτως ή άλλως οι δυο πόλεις μοιάζουν σε πολλά, όπως είναι η αρχιτεκτονική, ο πολεοδομικός ιστός, οι δρόμοι, το λιμάνι. Μέσα σε αυτά, εάν υπολογίσουμε και την μελλοντική ανάπλαση του παραλιακού μετώπου στην Πάτρα, τότε οι ομοιότητες θα είναι περισσότερες. Άρα, λοιπόν νιώθω ότι δεν έφυγα, ουσιαστικά ποτέ, από την Θεσσαλονίκη.

Τι σας αρέσει στην Πάτρα και ποια είναι τα πλεονεκτήματα της πόλης;

Η Πάτρα είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδος, μην το ξεχνάμε αυτό. Στα θετικά της θα έβαζα την ποιοτική διαβίωση, αλλά και το γεγονός ότι νιώθεις περισσότερη ασφάλεια σε σχέση με την Αθήνα ή την Θεσσαλονίκη. Η μετακίνηση είναι πιο εύκολη, τόσο με το αυτοκίνητο όσο και με τα πόδια, ειδικά από την στιγμή  που η Πάτρα απέκτησε αρκετούς πεζόδρομους. Είναι μια πόλη, που συνδυάζει βουνό και θάλασσα, και μπορείς να βρεθείς ανά πάσα στιγμή, όπου επιθυμείς. Το καλοκαίρι μέσα σε 30’ μπορείς να απολαύσεις το μπάνιο σου σε παραλίες με καταγάλανα και καθαρά νερά. Όσο για τις διακοπές σου έχεις να επιλέξεις ανάμεσα στα νησιά του Ιονίου. Το χειμώνα έχεις την επιλογή να αποδράσεις στις γραφικές ορεινές τοποθεσίες και μέσα σε μία ώρα είσαι στο Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων. Στα πλεονεκτήματα της πόλης θα πρέπει να προσθέσω και το νέο λιμάνι, το οποίο αποτελεί την πύλη προς την Ευρώπη. Δεν θα πρέπει να παραλείψω και την παράδοση του αυτοκινητόδρομου Κόρινθος-Πάτρα, που μείωσε την χρονική απόσταση προς την Αθήνα και πλέον μέσα σε περίπου 2 ώρες είσαι στην πρωτεύουσα με ασφάλεια, πάνω από όλα!

Είστε συντονίστρια του ραδιοφωνικού σταθμού «Στο Κόκκινο Πάτρας 107,7» και συνεργάτης του Προέδρου στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Θέσεις δημιουργικές και ευθύνης. Περιγράψτε μου το 24ωρο σας. Υπάρχει ελεύθερος χρόνος;

Για να είμαι ειλικρινής ελεύθερος χρόνος δεν υπάρχει, ούτε τα Σαββατοκύριακα, πόσο μάλλον τις καθημερινές. Και οι δυο θέσεις, που προαναφέρατε, είναι θέσεις ευθύνης με πολλές υποχρεώσεις. Όμως είναι δημιουργικές και με προοπτική. Η ημέρα μου καθημερινά ξεκινά πολύ νωρίς το πρωί, στις 6, και πολλές ημέρες της εβδομάδας ολοκληρώνεται πολύ αργά το βράδυ. Το πρωινό θα με βρει στο ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο Πάτρας 107,7», όπου εκεί μαζί με τα παιδιά

που στελεχώνουν τον σταθμό, κάνουμε σύσκεψη για να καταγράψουμε την επικαιρότητα. Στόχος μας είναι να προβάλλουμε τα σημαντικότερα θέματα, όχι μόνο της Πάτρας, αλλά όλης της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος, καθώς ο σταθμός εκπέμπει σε Αχαΐα, Ηλεία, Αιτωλοακαρνανία και στα νησιά του Ιονίου. Φυσικά αρκετές φορές σημαντικά θέματα της περιοχής παρουσιάζονται και στο πανελλαδικό δίκτυο.

Όσον αφορά την θέση μου στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, ανήκω στο κομμάτι της ανανέωσης του Ιδρύματος, που έφερε η νέα Διοικούσα Επιτροπή. Εκτός από τα τρέχοντα θέματα του γραφείου του Προέδρου, παράλληλα σχεδιάζουμε και υλοποιούμε την εξωστρέφεια του Ιδρύματος, την ανάπτυξη και την διασύνδεση με τις τοπικές κοινωνίες.

Γιατί ακόμη και σήμερα δεν υπάρχουν αρκετές γυναίκες σε θέσεις ευθύνης;

Θεωρώ ότι παλαιότερα ήταν αδιανόητο να τοποθετηθεί μια γυναίκα σε θέση ευθύνης, όμως αυτό τα τελευταία χρόνια φαίνεται να αλλάζει, χωρίς να σημαίνει ότι το  φαινόμενο έχει εξαλειφθεί πλήρως. Χαρακτηριστικό είναι, πως, ενώ οι γυναίκες αποτελούν περίπου το 50% των εργαζομένων, κατέχουν λιγότερο από το 5% των ανώτερων διευθυντικών θέσεων, παρά το γεγονός ότι αποτελούν σχεδόν το ήμισυ του εργατικού δυναμικού. Όσο για τις μισθολογικές απολαβές μεταξύ των δύο φύλων, το χάσμα παραμένει με τους άνδρες να αμείβονται πολύ καλύτερα από τις γυναίκες. Η αιτία όλων των παραπάνω δεν είναι άλλη από τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα, που φαίνεται ότι εμποδίζουν την πρόσβαση των γυναικών σε τέτοιες θέσεις ευθύνης.