Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Αιγιάλεια Νάσος Νασόπουλος Ρούλα Πισπιρίγκου Βασιλιάς Κάρολος της Αγγλίας Κέιτ Μίντλετον
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

SPORTS

/

Οι περιπέτειες ενός σπουδαίου πρωταθλητή της ενόργανης γυμναστικής

Οι περιπέτειες ενός σπουδαίου πρωταθλητή...
Σταθόπουλος Τάσσος
[email protected]

Ο Λευτέρης Κοσμίδης και το ολυμπιακό απωθημένο του

Ελάχιστοι είχαν ασχοληθεί μαζί του, όταν επί τριετία προπονούνταν καθημερινά στο Κέντρο Υψηλών Επιδόσεων της Ελληνικής Γυμναστικής Ομοσπονδίας στου Λαδόπουλου.

Είχε πάρει μεταγραφή στο ΑΓΟΠ σε μια από τις πολλές προσπάθειες του τότε προέδρου της ΕΓΟ, Δημήτρη Δημητρόπουλου, να τονώσει το άθλημα στην Πάτρα και να το κάνει ακόμα πιο δημοφιλές.

Ο Λευτέρης Κοσμίδης, μαζί με τον αδελφό του Ξενοφώντα «μας έκαναν τη χάρη» και έφεραν πολλά μετάλλια στην Πάτρα, μαζί και νέο κόσμο στο προπονητήριο.

Μετά από μια περίοδο προβλημάτων, ο -και πάλι στην Αθήνα- Έλληνας πρωταθλητής έδωσε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην Αργυρώ Γιαννακούδη στο gazzetta.gr:

«Συστήθηκε πρώτη φορά στην παγκόσμια κοινότητα της γυμναστικής στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Βόλου το 2006, ως έφηβος, όπου κατέκτησε την 4η θέση στις ασκήσεις εδάφους και από την επόμενη χρονιά ξεκίνησε η απογείωση της καριέρας του, κατακτώντας 4 μετάλλια σε Ευρωπαϊκά Πρωτάθλημα στις ασκήσεις εδάφους (ένα χρυσό, ένα ασημένιο και δύο χάλκινα) και το χρυσό στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Ρότερνταμ το 2010.

Ο Λευτέρης Κοσμίδης έχει γλυκόπικρη γεύση από την έως τώρα καριέρα του: «Η τύχη μου χάρισε πολλά, πολύ νωρίς, αλλά μου στέρησε ακόμη περισσότερα στο πιο κρίσιμο σημείο της καριέρας μου. Επιστρέφω για να πρωταγωνιστήσω. Αν ο στόχος μου δεν ήταν αυτός δεν θα επέστρεφα».

Ο χρόνος για τους αθλητές δεν μετρά όπως για τον υπόλοιπο κόσμο. Στην ερώτηση πόσον καιρό είναι συνολικά εκτός αγωνιστικής δράσης η απάντηση του, φέρνει έναν κόμπο στο λαιμό: «Έχω χάσει δύο Παγκόσμια και δύο Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και στόχος τη νέα σεζόν είναι να κυνηγήσω και τα δύο. Πιστεύω ότι έχω πολλές πιθανότητες να τα πάω καλά, με δεδομένο ότι έχει αλλάξει ο κώδικας βαθμολόγησης. Σύμφωνα με τον νέο κώδικα υπάρχουν μειώσεις όταν στις πιρουέτες ας πούμε τα πόδια δεν είναι τεντωμένα, κάτι που δεν συνέβαινε παλιά και κάτι που εμένα με ευνοεί γιατί ανέκαθεν είχα καλή τεχνική.»

Πρώτη φορά τραυματίστηκε περίπου έξι μήνες πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες λίγο καιρό πριν από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, έκτοτε ξεκίνησε ένας Γολγοθάς, τον οποίο ανέβηκε με υπομονή, θάρρος και πίστη στις δυνατότητες του: «Ο πρώτος τραυματισμός συνέβη στη διάρκεια της προπόνησης σε μία κακή έξοδο από το μονόζυγο. Όταν προσγειώθηκα δεν κατάλαβα ότι έχει γίνει τόσο μεγάλη ζημιά, γιατί το πόδι ήταν ζεστό και παρότι έριχνα βάρος, μπορούσα να το στηρίξω. Όμως οι απεικονιστικές εξετάσεις έδειξαν όλο το μέγεθος της ζημιάς. Την επομένη μπήκα στο χειρουργείο για να μην προλάβει και μαζέψει υγρό η περιοχή, γιατί διαφορετικά θα έπρεπε να περιμένω αρκετό να ξεπρηστεί. Έγινε συρραφή στους δύο μηνίσκους, γιατί στην ενόργανη τους χρειαζόμαστε και τοποθετήθηκε μόσχευμα στον πρόσθιο χιαστό.

Ήταν μεγάλο ψυχολογικό πλήγμα, αλλά ήμουν τόσο συγκεντρωμένος στο να επιστρέψω για να προλάβω τους Ολυμπιακούς Αγώνες, που δεν άφησα στον εαυτό μου περιθώριο να «πενθήσω» για το κακό που με βρήκε.

Σύμφωνα με τους γιατρούς το μόσχευμα χρειάζεται 6 μήνες για να δέσει, στην Αμερική βέβαια ο χρόνος που δίνουν είναι διπλάσιος. Εγώ στους έξι μήνες ήμουν έτοιμος για να αγωνιστώ στο test event στο Ρίο!

Έξι μήνες μετά την επέμβαση και δύο εβδομάδες πριν το test event έκανα έναν τροχό και κόπηκαν όλα ξανά! Ήξερα ότι ρισκάρω μπαίνοντας τόσο νωρίς σε τόσο βαριά προπόνηση, αλλά ήθελα να προλάβω το Ρίο, δεν μετανιώνω γιατί ξέρω ότι αν βρισκόμουν ξανά το ίδιο δίλημμα, πάλι το ίδιο θα έκανα».

Το ενδιαφέρον της ιστορίας του δεύτερου τραυματισμού είναι ότι ο προπονητής του Λευτέρη Κοσμίδη, Γιώργος Αγγέλου σε συνεννόηση με τον καταξιωμένο γιατρό της ομοσπονδίας, Οδυσσέα Παξινο, αποφάσισαν να αποκρύψουν από τον Λευτέρη το μέγεθος του τραυματισμού, για να δουν πώς θα αντιδράσει το πόδι του: «Για μία εβδομάδα έκανα κανονικά προπόνηση. Ο Αγγέλου με ρωτούσε πώς είναι το πόδι μου κι εγώ του έλεγα: «Όλα καλά!» Ήξερε πόσο πολύ ήθελα να είμαι στους Ολυμπιακούς Αγώνες και μου έδωσε μία τελευταία ευκαιρία. Ωστόσο, την τελευταία εβδομάδα, δεν κρατήθηκε, γιατί δεν ήθελε να πάρει μόνος του ένα τόσο μεγάλο ρίσκο και μου αποκάλυψε την αλήθεια. Μου είπε ότι το να συνεχίσω να αγωνίζομαι χωρίς πρόσθιο χιαστό, σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να κόψει και ο οπίσθιος χιαστός ή να φύγει η επιγονατίδα από τη θέση της.

Του είπα: «Οk, αφού δεν υπάρχει άλλη επιλογή θα ξαναμπώ στο χειρουργείο». Η πλάκα είναι ότι την επόμενη μέρα πήγα στο γυμναστήριο και δεν μπορούσα να κάνω ούτε σάλτο, από εκεί που έβγαζα κανονικά προπόνηση. Είναι απίστευτο τί κανει το μυαλό...»

Η Ελληνική Γυμναστική Ομοσπονδία προς τιμήν της αναγνώρισε τον αγώνα του Λευτέρη Κοσμίδη και με δεδομένο ότι ήταν κλεισμένα εισιτήρια και ξενοδοχεία του επέτρεψε να ταξιδέψει στο test event του Ρίο, χωρίς να αγωνιστεί... «Ο Αγγέλου πρότεινε στην ομοσπονδία να μην ταξιδέψει φυσικά ο ίδιος στο Ρίο, αλλά να παραμείνω στην αποστολή, κάτι που έγινε δεκτό. Έτσι, πήγα στο Ρίο όχι για να αγωνιστώ όπως τόσο πολύ ήθελα, αλλά για διακοπές και να απολαύσω τους Αγώνες. Ήταν σκληρό το να μην αγωνίζομαι, αλλά προσπαθούσε να το βγάλω από το μυαλό μου. Όλες αυτές οι καταστάσεις νομίζω ότι με έχουν δυναμώσει πολύ ψυχολογικά».

Συμπαραστάτες στις δύσκολες στιγμές οι γονείς του, αλλά και οι συναθλητές του: «Οι γονείς μου δεν σταμάτησαν να είναι συνεχώς στο πλευρό μου και να με στηρίζουν, όπως και οι συναθλητές μου. Είμαστε μία οικογένεια με τα παιδιά. Δεν κρύβω ότι οι επιτυχίες του Λευτέρη Πετρούνια μου έδιναν δύναμη όλον αυτόν τον καιρό να συνεχίσω να αγωνίζομαι για να μπορέσω να επιστρέψω. Χρειάστηκε να δουλέψω πολύ σκληρά και υπήρξαν στιγμές που σκέφτηκα να τα παρατήσω, αλλά δεν τα παράτησα ποτέ! Φοβερή ψυχολογική τόνωση, πέρα από τη σωματική, έπαιρνα και από τον φυσιοθεραπευτή μου, Δημήτρη Σκορδή. Ο χρόνος όταν προσπαθείς να επανέλθεις, περνάει βασανιστικά κάποιες φορές στο κέντρο φυσιοθεραπείας και ο Δημήτρης ήταν πάντα δίπλα μου για να μου δώσει δύναμη».

Τα δύσκολα φαίνεται να έχουν περάσει και ο Λευτέρης Κοσμίδης έχει πάρει το χρόνο του, ώστε να είναι σίγουρος ότι αυτή τη φορά θα γίνουν όλα όπως πρέπει: «Έχει περάσει ένας χρόνος από το δεύτερο χειρουργείο. Πλέον έχω ξεκινήσει να μπαίνω σε ασκήσεις, αλλά με προσοχή. Παράλληλα, με τον Γιώργο Αγγέλου, δουλεύω ενδυνάμωση στο fsquare στη Γλυφάδα, με τον Κωνσταντίνο Φλίγκο.

Δεν θέλω να ξεχάσω όλα όσα πέρασα γιατί μου δίνουν δύναμη να ξαναμπώ και να διεκδικήσω αυτά που έχασα,.

Αισθάνομαι ότι μπορώ να βρεθώ ξανά σε πολύ υψηλό επίπεδο και θα εξαντλήσω κάθε πιθανότητα για να είμαι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Είναι απωθημένο μία συμμετοχή στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός του πλανήτη».

Η ιστορία του Λευτέρη Κοσμίδη μάλλον δεν θα γίνει τόσο γνωστή όσο αυτή του μπασκετμπολίστα, Παναγιώτη Βασιλόπουλου, ο οποίος τη διαβάσει όμως, θα αντιληφθεί τι εστί πρωταθλητής, στα εύκολα και στα δύσκολα. Διότι δύσκολα, δεν είναι η αποτυχία σε έναν αγώνα, αλλά το να μπορέσεις να διαχειριστείς τις συνέπειες ενός τραυματισμού που κανονικά θα σε έστελνε σπίτι σου.

ΠΗΓΗ: http://www.gazzetta.gr/weekend-journal/article/1171117/leyteris-kosmidis-iroas-toy-athlitismoy-kai-tis-zois

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

Sports