Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Αιγιάλεια Νάσος Νασόπουλος Ρούλα Πισπιρίγκου Βασιλιάς Κάρολος της Αγγλίας Κέιτ Μίντλετον
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

ΑΠΟΨΕΙΣ

/

Να τα πούμε στο καφενέ του Κόττα

Να τα πούμε στο καφενέ του Κόττα

Του Δημητρίου Δελέγκου

Όταν πέφτει η νύχτα υπάρχει άλλος ένας λόγος να επισκεφτείτε τα γύφτικα, ήταν η πρώτη φράση μιας πρώτης παραγράφου που κρέμονταν στο τοίχο, δίπλα από την φωτογραφία του Μάρκου.

Για να φτάσεις εκεί παίρνεις το μυαλό σου από την αμυαλοσύνη του κόσμου, στέκεσαι όρθιος και περιμένεις το λεωφορείο που έρχεται από το καφενείο «Του Νάσου» στη Φλώρινα, έχει σταματήσει στο «Πανελλήνιον» στην Άμφισσα, αρχίζουν οι γνωριμίες με τους υπόλοιπους από «Του Κώστα», στο Σίβα του Μεσσαρά της Κρήτης έχοντας όλοι, κι άλλοι πολλοί ως προορισμό ένα άλλο καφενείο, το καφενείο «Του Κόττα», στην συνοικία της Αγίας Αικατερίνης ή διαφορετικά «Προσφυγικά» και όχι «Γύφτικα» όπως λέγεται από τους αγραμμάτους. Μνημείο τοπικής αλλά και παγκόσμιας κληρονομιάς, όχι από την UNESCO, αλλά από εμάς τους ίδιους και από τους άλλους τους τρανούς που πάντα ήταν προσιτοί και απλοί.

Στο καφενείο του «Νάσου», σύχναζαν στα διαλείμματα των γυρισμάτων της ταινίας «Ο Μελισσοκόμος», ο Αγγελόπουλος και ο Μαστρογιάννι, στο «Πανελλήνιον», είχαν γυριστεί δύο από τις σκηνές της ταινίας «Ο Θίασος», επίσης του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, στο καφενείο «Του Κώστα» βλέπεις αντίγραφα έργα του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου, αλλά και μια μαντινάδα του Συκουτρή που λέει: «Στα πρέπει και στη λογική πήγε η ζωή μου όλη και απόμεινε απότιστο του πόθου το περβόλι».

Και με εκείνα και με τα άλλα φτάνουμε και στον δικό μας καφενέ.

Μερικές φορές για να φτάσεις στην είσοδο εάν πάρεις τον πέρα δρόμο περνάς σκύβοντας από τα απλωμένα σεντόνια, αν πάλι πάρεις τον άλλο δρόμο περνάς από το προαύλιο της Αγίας Αικατερίνης και πάλι σκύβεις και όταν αντικρύζεις την είσοδο και εισέρχεσαι υποκλίνεσαι από σεβασμό στο χώρο του καφέ-ζύθο-ρεμπετο-εστιατορίου «Του Κόττα». Σημείο Κατατεθέν. Στη γνωστή περιοχή της πόλης που προείπαμε, όπως προείπαμε από το 1932. Σε αυτή τη συνοικία θα μπορούσε κάλλιστα να γυριστεί τόσο η «Αυλή των Θαυμάτων» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, όσο και η ταινία «Συνοικία το Όνειρο» του Αλέκου Αλεξανδράκη.

Ήταν αποκριές, βράδυ Τσικνοπέμπτης του 1975 και κάποιος θαμώνας του καταστήματος, με τα αρχικά Κ.Δ., του τηλεφώνησε ζητώντας του να «κλείσει» δυο – τρία τραπέζια γιατί θα ερχόντουσαν να διασκεδάσουν, τόσο ο Γιάννης Τσαρούχης όσο και ο εκκεντρικότερος ίσως συλλέκτης έργων τέχνης Αλέξανδρος Ιόλας. Το πάρτι ήταν μασκέ. Ήταν εκείνο το βράδυ που ο Ιόλας έστρωσε στο δάπεδο την γούνα του για να χορέψει ο Τσαρούχης και στο τέλος ο ζωγράφος πήγε σε κάποιο αυτοκίνητο και δώρισε έναν πίνακα του στον ιδιοκτήτη του μαγαζιού. Μετά από χρόνια όταν ο κ. Γιώργος Κόττας τον ξεδίπλωσε για τον κρεμάσει στον τοίχο, όσοι έμπαιναν στο μαγαζί που σκάμπαζαν και ήξεραν δυο αράδες γράμματα παραπάνω από τους άλλους, τον ρωτούσαν έκπληκτοι που βρήκε τον αυθεντικό πίνακα του Γιάννη Τσαρούχη. Και όσο ο κυρ Γιώργος τους έλεγε ότι του τον χάρισε ο ζωγράφος, ένα βράδυ μετά από ένα βαρύ ζεϊμπέκικο που είχε φέρει βόλτα, τόσο έπιναν παραπάνω για να το χωνέψουν.

Ένα άλλο βράδυ το 1981 είχε μιλήσει εκεί ο Ανδρέας Παπανδρέου. Και ποιοι δεν έχουν περάσει από εκεί. Από τον Στέλιο Καζαντζίδη και τον Στράτο Διονυσίου, τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και τον Μανώλη Αγγελόπουλο. Και όλοι τους κοσμούν τους τοίχους του καταστήματος. Είναι εκεί που θα βρεις κρεμασμένους τον Βίνσεντ Βαν Γκογκ δίπλα στον Στέλιο Καζαντζίδη, τον Πάνο Γαβαλά μαζί με τον Στράτο Διονυσίου δίπλα στην χειρόγραφη πινακίδα: «ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΣΠΑΣΙΜΟ ΑΥΣΤΗΡΩΣ» και δίπλα από την αφίσα της ομάδας του Ολυμπιακού 1972-1973 τον πίνακα του Γιάννη Τσαρούχη, αλλά και αυτός δίπλα σε φωτογραφίες των ωραίων τρελών της πόλης και θαμώνων του καταστήματος.

Ξεχωρίζουν οι δύο φωτογραφίες του Ανρι Καρτιέ Μπρεσόν από τα δύο του ταξίδια στην Ελλάδα το 1953 και το 1961. Η μία απεικονίζει τον Γιάννη Τσαρούχη ως ενδυματολόγο στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου στην παράσταση της  Μήδειας του Κερουμπίνι με πρωταγωνίστρια την Μαρία Κάλλας και η άλλη που απεικονίζει την βαριά στροφή ενός νέου που χορεύει ζεϊμπέκικο σε καφενείο του Πειραιά το 1953. Δώρο και οι δύο του φίλου του κ. Κόττα και θαμώνα του καταστήματος, Κώστα Δελέγκου.

Ο γράφων το παρών άρθρο δεν έχει ζήσει τέτοιες στιγμές, πιστεύει όμως ότι κάποιες φορές, επειδή και εκείνοι που τις έζησαν δεν καταλάβαιναν την αξία τους μέχρι που αυτές έγιναν ανάμνηση, θα την χρησιμοποιούν ως βακτηρία για τα γηρατειά τους και ως κληρονομιά για εμάς που απλά την περιγράφουμε. ΚΑΛΗ ΣΕΖΟΝ.

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

* Τα κείμενα που φιλοξενούνται στη στήλη «Απόψεις» του thebest.gr απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του portal.

Απόψεις