Θεσμικός κατήφορος ή οργανωμένο σχέδιο

Το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρούμε τις κυβερνητικές επιθέσεις προς τους θεσμούς με όλο και αυξανόμενη ένταση και από διαφορετικά μέτωπα. Οι συνομιλίες του υπουργού Εθνικής Άμυνας με ισοβίτη κρατούμενο για ναρκωτικά, οι οποία δικαιολογήθηκε με υποτυπώδη τρόπο, στα όρια του φαιδρού. Ο διορισμός της απελθούσας προέδρου του Αρείου Πάγου σε δήθεν άμισθη θέση, οι οποία βέβαια θα πληρώνεται με οδοιπορικά και ο σχολιασμός των αποφάσεων των δικαστηρίων από τον προϊστάμενό τους υπουργό Κοντονή είναι τυχαία αλλεπάλληλα γεγονότα;

Μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι είναι τυχαία. Όμως μια προσεκτικότερη ανάγνωση σε συνδυασμό με γεγονότα παρακρατικής μορφής, όπως τα διαρκώς εντεινόμενα φαινόμενα βίας τα τελευταία βράδια στο κέντρο της Αθήνας και ο ξυλοδαρμός του Αυστραλού τουρίστα την περασμένη Κυριακή επειδή τόλμησε να ψωνίσει από ανοικτό κατάστημα της Ερμού, καταδεικνύουν μία συντονισμένη προσπάθεια κατάλυσης του αστικού κράτους, με τη μορφή που αυτό είναι σε εμάς οικείο στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.

Όλα τα παραπάνω είναι μικρά βήματα, όχι άσκησης πολιτικής αλλά απαξίωσης, τόσο θεσμών (όπως η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης) όσο και αξιών, όπως η δημόσια τάξη και το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών. Είναι προφανής επιλογή αυτής της κυβέρνησης η ισοπέδωση των δομών που εγγυώνται τη συνεκτικότητα του κοινωνικού ιστού και την εύρυθμη λειτουργία του, κι αυτό γιατί η κατά κύριο λόγο εκλογική της «πελατεία» απαρτίζεται από αρνητές αυτής της κοινωνικής δομής ή από αυτούς που βάφτιζαν αρνητισμό την τεμπελιά ή την ανικανότητά τους. Δεν αναφέρομαι, βέβαια, σε όσους ξεγελάστηκαν από τις εξαγγελίες Τσίπρα, πιστεύοντας ότι μπορούσε να πετύχει ηπιότερη οικονομική προσαρμογή της Ελλάδας, αλλά σε όσους ομοιάζουν με τον ίδιο τον πρωθυπουργό στη μαθητική – φοιτητική και μετέπειτα πολιτική του πορεία από την οποία βεβαίως απουσιάζουν τελείως τα ένσημα.

Πρόκειται, λοιπόν, κατά πώς φαίνεται από τα γεγονότα, για οργανωμένο σχέδιο κατάλυσης των «θεσμικών εμποδίων», αν μπορεί κανείς να διανοηθεί τους θεσμούς και τις αξίες με τα οποία γαλουχήθηκε η κοινωνία μας να αποτελούν εμπόδιο και όχι εφόδιο! Αυτό ονειρεύεται εξάλλου ο πρωθυπουργός από όταν ήταν μαθητής και αρνιόταν να μπει στην τάξη και απαιτούσε η νομοθεσία να του αναγνωρίσει την ικανότητα αυτοδικαιολόγησης των σχολικών του απουσιών. Είδε λοιπόν την εκλογή του ως το μέσον για να επιτύχει την κατάλυση της αστικής δημοκρατίας και την επιβολή του ισοπεδωτισμού που τόσο βολεύει τους αστοιχείωτους, όπως λέει και ο ίδιος ειρωνευόμενος! Ξεκινάει μάλιστα την εφαρμογή του σχεδίου του από το πιο νευραλγικό κομμάτι, το σχολείο και το πανεπιστήμιο!

Η Νέα Δημοκρατία οφείλει με όλες τις δυνάμεις της να συνεχίσει να αντιστέκεται σ’ αυτή την ισοπέδωση, ξεμπροστιάζοντας καθημερινά αυτά τα φαινόμενα, ώστε η μεσαία τάξη που κατά κύριο λόγο πλήττεται να καταλάβει και την ώρα των δημοκρατικών αποφάσεων να πράξει. Με παρρησία η φιλελεύθερη παράταξη οφείλει να δηλώνει την ακλόνητη πίστη της στις αρχές της δημοκρατίας και στην ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας, μακριά από τη Βενεζουέλα…

Πίσω από τα πέντε «Άλφα», Αξιοκρατία, Αλληλεγγύη, Αριστεία, Αξιοπιστία, Ανάπτυξη, του Κυριάκου Μητσοτάκη πρέπει να σταθεί σύσσωμο το στελεχικό δυναμικό της Νέας Δημοκρατίας, μόνο και μόνο γιατί «φέρνουν αλλεργία» στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ.

*Του Κωνσταντίνου Μαραβέγια

Χειρουργός – Επιστημονικός Δ/ντής και μέλος Δ.Σ. ιδιωτικού θεραπευτηρίου στο Βόλο.

Πολιτικό Στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας που αναδείχθηκε από τη διαδικασία του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών