Η δραματική ταινία «Ευαίσθητες Χορδές - Le Cœur en Braille» κάνει πρεμιέρα 22 Ιουνίου στις ελληνικές αίθουσες

Από την Πέμπτη 22 Ιουνίου 2017 θα ξεκινήσει να προβάλλεται στην Ελλάδα (αναμένεται και στην Πάτρα) η ταινία με τίτλο «Ευαίσθητες Χορδές - Le Cœur en Braille», σε διανομή της Odeon.

Η Μαρί είναι μια έφηβη αφοσιωμένη στο σχολείο και το βιολοντσέλο. Ο Βικτόρ είναι ένα δυναμικό αγόρι, αλλά με κάποιες δυσκολίες στο σχολείο. Χωρίς να γνωρίζει ότι η Μαρί χάνει σιγά-σιγά την όρασή της, ο Βικτόρ την ερωτεύεται και λίγο-λίγο, προς έκπληξή του, η Μαρί τον βοηθά.

Από την στιγμή που η Μαρί τού αποκαλύπτει το μυστικό της, τα δύο παιδιά κάνουν μια συμφωνία: ο Βικτόρ υπόσχεται να την βοηθήσει να κρύψει την αλήθεια για να καταφέρει να περάσει τις εξετάσεις στο ωδείο. Μια βαθιά φιλία θα γεννηθεί ανάμεσά τους και θα τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν τον κόσμο ολόκληρο.

Σκηνοθεσία: Μισέλ Μπουζενά.

Παίζουν οι ηθοποιοί: Αλίξ Βεγιό, Ζαν-Σταν Ντι Πακ, Σαρλ Μπερλίνγκ, Φλοράνς Γκερίν, Πασκάλ Ελμπέ.

Στη Γαλλική αυτή δραματική ταινία όπως αναφέρει σε συνέντευξη του, ο σκηνοθέτης Μισέλ Μπουζενά, οι δύο μικροί πρωταγωνιστές είναι παιδιά που θυμίζουν μικρούς ενήλικες...

«Ακριβώς! Είναι μία σπουδαία ιστορία αγάπης, βιωμένη από παιδιά, με τους ίδιους μηχανισμούς που έχουν κι οι ενήλικες. Γιατί κάποιος μπορεί να αγαπήσει τόσο βαθιά, ό, τι ηλικία κι αν έχει, και κάποιος μπορεί να μάθει από τον άλλο ανεξάρτητα από την ηλικία του επίσης. Ο Βικτόρ είναι ο πατέρας του πατέρα του! Ακόμη κι όταν οργανώνουν την κηδεία, ο Βικτόρ είναι αυτός που κλείνει το φέρετρο. Και είναι η πρώτη φορά που ο πατέρας αγγίζει τον γιο: είναι πολύ σπάνιο ένας πατέρας να μην έχει αγγίξει τον γιό του μέχρι τα 12 του χρόνια. Αυτή τη φορά, τον αγκαλιάζει. Αλλά ο Βικτόρ είναι που υποχρεώνει τον πατέρα του να του πει όλη την αλήθεια για τον θάνατο της μητέρας του», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Επίσης προσθέτει ότι «η Μαρί παίρνει τον Βικτόρ υπό την προστασία της, σαν άλλη Πυγμαλίων, ακούσια. Παρακινείται μόνο από ότι ακούει. Αλλάζει τη ζωή του Βικτόρ, αλλά και τη δική της. Την κάνει να ανακαλύψει κάτι που είχε αφήσει παράμερα: την πίστη, την αφοσίωση και την περηφάνια για τις επιλογές που μπορεί να κάνει κάποιος.

Λατρεύω τη σκηνή που τον διορθώνει στην ανάγνωση κι αυτός που γέρνει στον καναπέ: την κοιτάζει και τον κοιτάζει και εκείνη. Άφησα την κάμερα να γυρίζει: κοίταζε ο ένας τον άλλο, και μετά από λίγο ντρέπονταν αμφότεροι. Ήταν η σεμνότητα, που έφυγε. Εκείνη τη στιγμή, ξεκινά να τον ερωτεύεται. Τρόπον τινά, είναι κι εκείνος Πυγμαλίων. Στη ζωή, δρέπουμε τους καρπούς που θερίσαμε, αλλά ποτέ δε γνωρίζουμε τι θα θερίσουμε. Μπορεί να καλλιεργήσεις σιτάρι και να θερίσεις παπαρούνες»!

Στο ερώτημα πώς επέλεξε τα παιδιά που παίζουν στην ταινία, ο Μισέλ Μπουζενά, είπε ότι «όταν συνάντησα την Αλίξ Βεγιό, είχε αυτό το χαμόγελο, την φυσική ενέργεια, και ήταν εξαιρετική βιολονίστρια. Έπαιξε τη “Λίστα του Σίντλερ” (σ.σ. θεατρικό) με πραγματικό συναίσθημα. Είχα στα χέρια μου μία μουσικό: και δεν μπορούσα να κάνω την ταινία χωρίς μουσικό. Τι σημαίνει μουσικός; Κάποιος που έχει μία σχέση με τη μουσική που δε μπορεί να περιγραφεί.

Κάποιος που έχει την αίσθηση της δουλειάς, της πειθαρχίας και της επιθυμίας να θυσιάσει τα πάντα για να πετύχει το σκοπό του, και την αίσθηση του ρυθμού. Οι πραγματικοί μουσικοί, και ηθοποιοί, είναι απίστευτα ευφυείς όσον αφορά στον ρυθμό. Όταν η Αλίξ ήρθε στην οντισιόν ήξερε το σενάριο απ’ έξω, όπως και τον ρόλο».

*Το διαφημιστικό πόστερ του φιλμ φιγουράρει ήδη στα Στερ/Odeon στη Βέσο Μάρε.

Επιμέλεια: Τ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ