Πάτρα: «Ο πολίτης πρέπει να ακούγεται» τονίζει ο περιφερειακός Συμπαραστάτης του Πολίτη και της Επιχείρησης, Γεώργιος Φαλτσέτος

«Η εκτίμησή μου, όσον αφορά την προσφορά του θεσμού του περιφερειακού Συμπαραστάτη του Πολίτη και της Επιχείρησης, πέρα από την επίλυση ζωτικών προβλημάτων και έχουν επιλυθεί προβλήματα μέσα από τον θεσμό με παρεμβάσεις στην διοίκηση, είναι ότι ο πολίτης πρέπει να ακούγεται. Διότι, σε μία δημοκρατική πολιτεία δεν νοείται το αίτημα του πολίτη, ακόμα και αν είναι καμία φορά υπερφίαλο, παράλογο ή μη σωστά διατυπωμένο, να μην ακούγεται και να μην παίρνει την ανάλογη απάντηση».

Αυτά τόνισε, μεταξύ άλλων, μιλώντας στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ,ο περιφερειακός Συμπαραστάτης του Πολίτη και της Επιχείρησης Γεώργιος Φαλτσέτος, σχετικά με τη λειτουργία του θεσμού τα δύο τελευταία χρόνια στην περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας.

Ο Γεώργιος Φαλτσέτος εξελέγη συμπαραστάτης, από το περιφερειακό συμβούλιο Δυτικής Ελλάδας, στα τέλη του 2014. Έχει υπηρετήσει για πολλά χρόνια τον θεσμό της Δικαιοσύνης, ως πάρεδρος και πρωτοδίκης στο διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, ως πρόεδρος πρωτοδικών στο διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, ως εφέτης στο διοικητικό Εφετείο Πατρών και ως πρόεδρος εφετών στο διοικητικό Εφετείο Αθηνών. Επίσης, έχει διατελέσει πρόεδρος και γενικός γραμματέας της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών.

Μιλώντας για τη λειτουργία του θεσμού σημειώνει ότι «ο μέχρι τώρα απολογισμός είναι θετικός, διότι εδώ ο πολίτης ακούγεται και ανταλλάσσουμε απόψεις». Μάλιστα, όπως περιέγραψε, «πολλές φορές πολίτες που ήλθαν εδώ με ένταση και πάθος, έφυγαν ήρεμοι, ξέροντας πλέον ότι το αίτημά τους δεν μπορεί να φθάσει στο εύρος που το τοποθετούν, αλλά θα πρέπει να περιοριστεί».

Όπως προσθέτει, «γνωρίζοντας πλέον τις εγγενείς δυσχέρειες της δημόσιας διοίκησης, καταλαβαίνουν ότι πρέπει να έχουν και λίγη υπομονή, ώστε να μπορέσουμε να λύσουμε κάποια ζητήματα και έτσι φεύγουν ήρεμοι».

Ο Γεώργιος Φαλστέτος έφερε ως παράδειγμα την περίπτωση πολίτη, ο οποίος, όπως ανέφερε, ήλθε στο γραφείο του και τον ευχαρίστησε, γιατί ασχολήθηκε με το ζήτημά του, παρά το γεγονός ότι το αίτημά του δεν τελεσφόρησε.

«Είναι πάρα πολύ σημαντικό για τον πολίτη να βρίσκει ευήκοα ώτα και είναι αυτό που λέω καθημερινά στις υπηρεσίες της περιφέρειας» σημειώνει ο κ. Φαλτσέτος.

Ακόμη, όπως συμπληρώνει, «οι υπηρεσίες έχουν ευήκοα ώτα, αλλά υπάρχουν εγγενείς δυσκολίες και δυσχέρειες στην δημόσια διοίκηση, είτε από υποστελέχωση, είτε από κακή οργάνωση των υπηρεσιών, είτε από κακή πληροφόρηση των υπαλλήλων». Πάντως, όπως υποστηρίζει, «όταν ο πολίτης ακούγεται, δείχνει κατανόηση».

Σχετικά με τον ρόλο του θεσμού ο Γεώργιος Φαλτσέτος τονίζει την ανάγκη «να είναι κατοχυρωμένος ο παρεμβατικός ρόλος του συμπαραστάτη και όχι εισηγούμαι απλώς και εφόσον υπηρεσία θελήσει να ανταποκριθεί».

Μάλιστα, φέρνει ως παράδειγμα το ζήτημα του δρόμου που περνά μπροστά από το νοσοκομείο του «Αγίου Ανδρέα», στην Πάτρα.

«Έγινε μία καταγγελία από πολίτη, ότι ο δρόμος αυτός, ενώ μέχρι κάποιο σημείο έχει ακόμα και τρεις λωρίδες κυκλοφορίας, ανά κατεύθυνση, στη συνέχεια περιορίζεται σε μία, χωρίς να υπάρχει διαγράμμιση ή προειδοποίηση και έτσι τα αυτοκίνητα που κινούνται σε αντίθετες κατευθύνσεις, έρχονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Ο πολίτης αυτός λοιπόν πήγε στην αρμόδια υπηρεσία και όπως μου κατήγγειλε του απάντησαν »καλά και τι σε νοιάζει, πολεοδόμος είσαι«. Αυτό το θεωρώ απαράδεκτο και σαν έκφραση μόνο. Μετά την καταγγελία του πολίτη έκανα τις απαραίτητες ενέργειες, αλλά ακόμα δεν έχει γίνει κάτι. Ούτε ταμπέλα έχει μπει, ούτε διαγράμμιση στην άσφαλτο έχει γίνει. Εδώ λοιπόν, πέρα από την παρεμβατικότητα, θα έπρεπε να υπάρχει και μία δεσμευτικότητα, όσον αφορά κάποια πράγματα που εισηγείται ο περιφερειακός συμπαραστάτης».

Σχετικά με τις καταγγελίες πολιτών, ο Γεώργιος Φαλτσέτος τονίζει ότι στα δύο χρόνια που λειτουργεί ο θεσμός, υπήρξε ένα ποιοτικό ενδιαφέρον και συνεχίζει: «Τον πρώτο χρόνο οι πολίτες σε ένα μεγάλο ποσοστό έρχονταν να λύσουν προβλήματα που αφορούσαν την φορολογία, διότι υπήρχαν και υπάρχουν κενά όσον αφορά τον φόρο των ακινήτων που καθιερώθηκε κατ΄ αρχή μέσω της ΔΕΗ, αλλά στην συνέχεια έγινε αλλαγή του νομικού πλαισίου. Οι πολίτες παγιδεύτηκαν, έχασαν προθεσμίες και πληρώνουν φόρους χωρίς να είναι υπόχρεοι ή πληρώνουν μεγαλύτερο ποσό του προσήκοντος. Πολλοί πολίτες είχαν προσφύγει για τα θέματα αυτά και εγώ από την πλευρά μου έκανα τις ανάλογες παρεμβάσεις, προειδοποιώντας τους ότι η φορολογική διοίκηση σπάνια ανταποκρίνεται σε παρεμβάσεις και αιτήματα πολιτών. Και τούτο διότι υπάρχει μία κεντρική καθοδήγηση από την κεντρική διοίκηση που λέει μαζέψτε φόρους. 'Αλλωστε, όλη η διαδικασία γίνεται μέσω εγκυκλίων και η φορολογική διοίκηση δεν απαντά στο αίτημα, με το επιχείρημα ότι το λέει ο νόμος, αλλά απαντά πως η εγκύκλιος αυτό μας λέει. Είναι οδυνηρό, είναι οχληρό, αλλά έτσι είναι. Οι φορολογικές αρχές δεσμεύονται από τις εγκυκλίους του υπουργείου Οικονομικών και δεν πάνε παραπέρα. Ενδεχομένως δεν έχουν την δυνατότητα για να κάνουν κάτι τέτοιο. Έτσι όλες οι παρεμβάσεις μου έπεφταν στο κενό. Παρόλα αυτά έκανα και μία παρέμβαση στο υπουργείο Οικονομικών, ώστε να γίνουν κάποιες τροποποιήσεις στο νόμο και να διορθωθούν οι αδικίες, αλλά ήταν σταγόνα στον ωκεανό. Με τον ΕΕΤΗΔΕ πλήρωσαν άνθρωποι ενδεχομένως και άδικα κάποιους φόρους ή υπερβολικούς φόρους, είτε γιατί δεν ήταν γνωστές οι διαδικασίες, είτε γιατί κάποιοι ίσως αμέλησαν και χάθηκαν κάποιες διορθωτικές προθεσμίες που προέβλεπαν μεταγενέστερες διατάξεις. Τελικά ο πολίτης σε αυτό τον τομέα έμεινε στην ουσία ανυπεράσπιστος. Τώρα πλέον αυτά έχουν εκλείψει και έχω εξηγήσει σε όσους έρχονται εδώ, ότι μόνο δικαστικά μπορούν να επιδιώξουν λύση, διότι η απόφαση του δικαστηρίου είναι εκείνη που θα δεσμεύσει και θα υποχρεώσει την φορολογική διοίκηση να προχωρήσει στον έναν ή τον άλλο δρόμο».

Όμως, όπως προσθέτει ο Γεώργιος Φαλτσέτος, «αυτό είναι δυσβάσταχτο για τον πολίτη, διότι το κόστος της προσφυγής στα δικαστήρια είναι μεγάλο». Και εδώ σημειώνει, «πρέπει να ομολογήσουμε ότι παρ΄ ότι υπηρέτησα για πάρα πολλά χρόνια την δικαιοσύνη, το μεγάλο πρόβλημα είναι η αργοπορία στην έκδοση των αποφάσεων».

Μάλιστα, όπως τονίζει σε αυτό το σημείο ο Γεώργιος Φαλτσέτος, «αυτό δεν είναι κάτι που το λέω τώρα, το έλεγα και όταν ήμουν εν υπηρεσία» και εξηγεί: «Το μεγάλο πρόβλημα της δικαιοσύνης δεν είναι η ποιότητα των αποφάσεων και η ποιότητα των δικαστών, διότι σε αυτό τον τομέα είμαστε σε πολύ καλό επίπεδο. Έχουμε υψηλό επίπεδο δικαστών με σπουδές, κατάρτιση και εργατικότητα. Όμως, όταν μία απόφαση εκδίδεται μετά από πέντε και έξι χρόνια, παύει να έχει ενδιαφέρον ο πολίτης, παύει να τον απασχολεί».

Σχετικά με τα υπόλοιπα ζητήματα που έθεσαν οι πολίτες στον συμπαραστάτη, ο Γεώργιος Φαλτσέτος λέει ότι ειδικά το 2016 τέθηκαν θέματα εκπαίδευσης, δηλαδή προβλήματα μαθητών κυρίως και όχι καθηγητών, προβλήματα περιβαλλοντικά, κοινωνικής ασφάλισης, οδικής ασφάλειας, πολεοδομικά, δασικά, ζητήματα που αφορούν στην ποιότητα ζωής των πολιτών κ.α.

Για τις επιχειρήσεις ανέφερε ότι, όπως οι πολίτες έχουν τριβές με την διοίκηση, το ίδιο συμβαίνει και με τις επιχειρήσεις. Τα προβλήματα εστιάζονται στην αδειοδότηση, στα εμπόδια που παρουσιάζονται στην διαδικασία της δημιουργίας μιας επιχείρησης, αλλά και στις κυρώσεις κατά την διάρκεια λειτουργίας.

Μιλώντας για την δημόσια διοίκηση, ο Γεώργιος Φαλτσέτος είπε ότι «η ευκολότερη ερμηνεία που δίνει σχετικά με τις διατάξεις, είναι να καλύψουμε τα νώτα μας για να μην εκτεθούμε, είτε πλευράς κριτικής εκ μέρους των πολιτών, είτε από πλευράς πειθαρχικών διώξεων». Έτσι λοιπόν προσθέτει, «η αυστηρότερη ερμηνεία σε βάρος του πολίτη είναι πάντα μία ασφαλιστική δικλείδα για την διοίκηση». Αυτή συνεχίζει, «τη θεωρώ λογική ως ένα σημείο, διότι είναι μία αυτοάμυνα των υπαλλήλων οι οποίοι εγκαλούνται πολλές φορές άδικα, αλλά δεν έχουν την ανάλογη νομική υποστήριξη από την υπηρεσία τους αν ασκηθεί μια πειθαρχική δίωξη ή και μια ποινική.»

'Αρα, όπως σημειώνει, «πάνε στην αυστηρότερη λύση για να έχουν τα νώτα τους καλυμμένα».

Για τον δικό του ρόλο, λέει: «Εγώ, από την πλευρά μου, παρεμβαίνω για να λύσω τα χέρια των υπαλλήλων και έτσι αισθάνονται πιο άνετα, προκειμένου να κινηθούν πιο ελεύθερα, αφού έχουν την ερμηνεία ενός νομικού με παρουσίαση του θέματος με νομικά επιχειρήματα και με βάση την νομολογία των δικαστηρίων, έτσι ώστε να υπάρχει μία δυνατότητα για να ικανοποιηθεί το αίτημα του πολίτη. Ως εκ τούτου, τονίζει, «οι υπάλληλοι των υπηρεσιών νοιώθουν πιο άνετα και δικαιώνουν σε ένα βαθμό τους πολίτες».

Σχετικά με το μέλλον του θεσμού του συμπαραστάτη, ο Γεώργιος Φαλτσέτος αναφέρει: «Όπως πληροφορούμαι η κυβέρνηση σκέπτεται να τον αναμορφώσει. Υπάρχουν διάφορες σκέψεις και από ότι μαθαίνω κάποια από αυτές είναι να γίνουν τα γραφεία των συμπαραστατών γραφεία του συνηγόρου του πολίτη. Πάντως απ΄ ότι φαίνεται όλο αυτό το σύστημα είναι σε μία κατάσταση αναμόρφωσης».

Και καταλήγει: «Μέσα από την διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος ενδεχομένως να περάσουν διατάξεις που αφορούν τις ανεξάρτητες αρχές, όπου μέσα σε αυτές θα είναι και ο συνήγορος του πολίτη και ο συμπαραστάτηςς. Όμως όλα είναι πλέον σε φάση εξέλιξης».

amna.gr