Μ. Ανδρουλάκης στο thebest.gr: "Η Πάτρα έχει πνευματική παράδοση και υπάρχει πάντα στα βιβλία μου"

Για άλλη μια φορά στην Πάτρα… πώς αισθάνεστε που επιστρέφετε;

Οι επισκέψεις μου στην Πάτρα είναι πάντα παραγωγικές. Όταν γυρίζω από την πόλη έχω πάρει κάτι που με καθοδηγεί και που επηρεάζει την σκέψη μου. Σε αυτό το βιβλίο υπάρχει ένας χαρακτήρας, ο καθηγητής Ανδρέας που είναι Πατρινός και σχετίζεται με την ιστορία της Αΐσα.

Επίσης, ο πρωταγωνιστής μου, ο Κωστής  που προέρχεται από συγγενική οικογένεια της Πάτρας είναι μια μορφή που εμπνεύστηκα στην πόλη σας. Ακόμα ο πρωταγωνιστής του βιβλίου μου έχει σαν "δεύτερη φωνή" τον αρχαίο ιστορικό τον Πολύβιο που ήταν επιφανής προσωπικότητα της Αχαϊκής Συμπολιτείας.

Στο προηγούμενο βιβλίο, το «Ταξίδι μέλιτος» παίζει σημαντικό ρόλο μια Πατρινή προσωπικότητα, ο άνθρωπος στο Γραφείο τύπου του Ελευθερίου Βενιζέλου. Εκεί θα δείτε πώς χάθηκε μια ιστορική ευκαιρία όταν δεν τα βρήκε με τον Πατρινό Δημήτρη Γούναρη.

Και στο επόμενο βιβλίο με έχει εμπνεύσει η Πάτρα. Εκεί θα συναντήσουμε μια συγκλονιστική προσωπικότητα που λέγεται... Μίκης Θεοδωράκης.

Μια προσωπικότητα που είναι εν ζωή και μπορεί μέσα από τον βίο του και την περιπέτεια του να μας πει με διαφορετικό τρόπο το τραγούδι της ιστορίας της Ελλάδας τα τελευταία 100 χρόνια. Και πάλι στο βιβλίο υπάρχει η Πάτρα αφού ο Μίκης Θεοδωράκης έμαθε μουσική στην Πάτρα. Θα έλεγα λοιπόν ότι πάντα υπάρχει κάτι Πατρινό σε ότι κάνω. Πάντα υπάρχει η Πάτρα στα βιβλία μου. Αυτή η πόλη έχει μια μεγάλη πνευματική παράδοση που την διαχωρίζει. Μπορεί οι Κρητικοί να είχαν πάντα με την πόλη μια αντίθεση λόγω Βενιζελισμού κλπ κλπ αλλά γεφυρώθηκε με τον Παπανδρέου που .... ένωνε Κρήτη και Πάτρα.

Γιατί ο κόσμος αγαπά τόσο τα βιβλία σας;

Μην υπερβάλουμε γατί η ζωή είναι λίγο σκληρή. Όταν ανακατεύεσαι με την πολιτική πάντα δημιουργείς αντιθέσεις και πικρίες αλλά ο νομίζω ότι ο κόσμος ξέρει πλέον ότι βγάζω μέσα από τα βιβλία μου και την αλήθεια του εαυτού μου και την πραγματικότητα. Δεν υποκρίνομαι στα βιβλία.

Θα δείτε για παράδειγμα ότι σε αυτό το βιβλίο βλέπω το σημερινό μας δράμα μέσα από μια  ιστορική απόσταση και από διαφορετικές σκοπιές γωνίες  κι έτι η τραγωδία μας μπορεί και να γλυκαίνει, να φαίνεται λιγότερο τραγική. Μπορεί ακόμα να μας βοηθάει να αντιμετωπίσουμε τις αντιξοότητες του σημερινού βίου μας αλλά και τις φοβερές μεταστροφές που ζούμε.

Λίγα λόγια για το εξώφυλλο του ββλίου που σχολιάστηκε αρκετά...

Η πρόθεση του εξωφύλλου δεν είναι να ερεθίσει αλλά να "δώσει" μια τραγωδία. Συχνά στην ιστορία το δράμα περιγράφεται με την γυναικεία διαμαρτυρία. Στο εξώφυλλο λοιπόν υπάχει μια πραγματική ιστορία διαμαρτυρίας από μια γυναίκα.

Και σε αυτό το βιβλίο αναφέρεστε στον Βενιζέλο…

Πριν ένα χρόνο στην παρουσίαση του προηγούμενου μου βιβλίου στην Πάτρα κάποιος φώναξε γιατί δεν γράφεις για την σχέση του με το ΚΚΕ; To κάνω σε αυτό βιβλίο… υπάρχει μια συνέχεια στα τελευταία βιβλία μου. Είναι ένας κύκλος που θα ολοκληρωθεί κάποια στιγμή για να ανοίξει ένας άλλος.

Πράγματι, το κίνητρο μου είναι να φέρω στην επιφάνεια άγνωστα γεγονότα που κανείς μέχρι σήμερα δεν έφερε στο φως. Λειτουργώ σαν …ραβδοσκόπος. Βλέπω πού τρέμει το ραβδί και από εκεί και πέρα είμαι σαν ένα λαγωνικό που καταλαβαίνει πότε και πού "κρύβεται" κάτι.

Από το 2000 μέχρι και το 2012 έγραφα κάθε χρόνο ένα βιβλίο που ανέλυε την καταστροφή και την χρεοκοπία που ερχόταν. Από ένα σημείο και μετά σταμάτησα να μιλάω και να γράφω με οικονομικούς όρους και στράφηκα στην ιστορία.

Μιλάτε μέσα από την ιστορία… γνωρίζοντας την αρκετά καλά, τι μπορείτε να πείτε για το σήμερα;

Ήταν αναπόφευκτό να συμβεί στην Ελλάδα αυτό που έγινε. Θα μπορούσε όμως η κατάσταση να ήταν πιο ήπια αν είχαμε χειριστεί διαφορετικά τα πράγματα. Θεωρώ όμως ότι και να είχε γίνει αυτό τα πράγματα θα ήταν καλύτερα κατά 30%.

Τα προβλήματα της Ελλάδας ξεκινάνε πολλά χρόνια πίσω και έχει να κάνει με την έλλειψη παραγωγικών δομών στην χώρα. Η παραγωγική τάξη έχει λιποτακτήσει.  Μάλιστα, θυμάμαι ότι όταν φτιάχτηκε το θαύμα της γέφυρας Ρίου- Αντιρίου γράφτηκε σε εφημερίδα του εξωτερικού ότι... "Συνδέθηκε το τίποτα με το πουθενά". Αναφερόντουσαν ακριβώς σε αυτό και είχαν δίκιο.

Ο άρρωστος δεν αντιδρά στην θεραπεία. Αν και μέσα από τους ήρωες των βιβλίων μου αναφέρω ότι … δεν βλέπω μια και τόσο καλή συνέχεια, ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα βρούμε τον πάτο (δεν το έχουμε κάνει ακόμα) και από εκεί και πέρα θα αρχίσουμε να "ανεβαίνουμε".

Στο νέο βιβλίο του Μίμη Ανδρουλάκη αποκαλύπτονται:

Στιγμές άγνωστες: Η ολονύκτια συνάντηση του Άρη Βελουχιώτη, λίγο πριν από το τραγικό του τέλος, με τον συντοπίτη του Ηλία Τσιριμώκο, συναγωνιστή στην ηγεσία του ΕΑΜ. Αποκαλύπτονται νέες απόκρυφες πλευρές των εμφυλίων διχασμών. Η ρήξη Ε. Βενιζέλου και Αριστεράς.

Ιστορίες απροσδόκητες: Πρώτη φορά όλη η αλήθεια για την απίθανη εμπλοκή επιφανών Ελλήνων στην περιπέτεια του Βέρντι με την «Αΐντα» εν μέσω μιας μεγάλης χρεοκοπίας.

Η Αΐσα, ο Σπύρος και η Ντίμη του «Café de Flore», η Αλέξια, η Ρομπέρτα, ο εκπαιδευτής των περιστεριών, ο «σύμβουλος Ιωάννης»… ο «Κύκλος των Σκιπιώνων», η γυμνόστηθη της Νουμαντίας, οι σατανικές δίδυμες του Αμπερντίν – ιστορίες, ιστορίες που στο τέλος τους ανταμώνουν την αφετηρία· τα δάκρυα επί των ερειπίων στην αέναη επιστροφή των ηττημένων της Ιστορίας.