Η Ανοιχτή Ευρώπη απέναντι σε άκρα και εθνολαϊκισμό στις γαλλικές εκλογές

Οι γαλλικές εκλογές αποτελούν μία ακόμα κομβική μάχη των υπέρμαχων της Ενωμένης Ευρώπης απέναντι στον επελαύνοντα εθνολαϊκισμό, της Ευρώπης του πολιτικού πραγματισμού κόντρα στα άκρα -αριστερά και δεξιά- και τη μισαλλοδοξία τους.

Το διακύβευμα σημαντικό, η κοινωνία διχασμένη ανάμεσα σε υποψηφίους που έδωσαν μία δυνατή προεκλογική μάχη, με ιδιαίτερα ενδιαφέροουσες προεκλογικές καμπάνιες.

Η τετράδα που ξεχώρισε στην τελική ευθεία, αναμένεται αύριο να δώσει και την μάχη για την είσοδο στον δεύτερο γύρο.

Η Μαρί Λεπέν αποτελεί πλέον οικεία φιγούρα. Με την άνοδο του ισλαμικού φονταμενταλισμού και τα συνεχή τρομοκρατικά χτυπήματα που δέχθηκε η Γαλλία, οι ακραίες και μισαλλόδοξες απόψεις της, έχουν βρει ευήκοα ώτα σε μεγάλο κομμάτι της γαλλικής κοινωνίας.

Ο Φρανσουά Φιγιόν υπήρξε επιλογή της γκωλικής δεξιάς και παρά την αρχική δυναμική που ανέπτυξε, δεν κατάφερε να περάσει μήνυμα ανανέωσης, επιλέγοντας σχεδόν αποκλειστικά τον ρόλο του αναχώματος για τους δεξιούς ψηφοφόρους που κατευθύνονταν προς τη Λεπέν.

Ο Ζαν Λυκ Μελανσόν είναι τυπικό δείγμα της αντιδραστικής, ακραίας Αριστεράς, του οποίου όμως η επικοινωνιακή μεταμόρφωση και η έξυπνη καμπάνια που διεξήγαγε, του έχουν δώσει την ευκαιρία να μπει δυνατά στο παιχνίδι.

Ο Εμανουέλ Μακρόν είναι ένας κεντρώος υποψήφιος που, χωρίς να ενθουσιάζει για την ηγετική του στόφα, είναι ξεκάθαρα Ευρωπαϊστής και πραγματιστής στις πολιτικές που προτείνει τόσο για την χώρα του όσο και για το μέλλον της ΕΕ.

Ο τελευταίος, αποτελεί την πλέον κατάλληλη επιλογή ώστε να μπει ένα ακόμα ανάχωμα στον κατηφορικό δρόμο που έχει πάρει το στοίχημα της Ενωμένης Ευρώπης από τις κοντόφθαλμες επιλογές των ηγεσιών των τελευταίων χρόνων.

Ό,τι κι αν γίνει όμως και με αυτή την εκλογική μάχη, ο "πόλεμος" έχει πολύ δρόμο ακόμα και μόνο εύκολη δεν θα είναι η τελική επικράτηση.

Όμως, για την Ανοιχτή Ευρώπη των φιλελεύθερων ιδεών, παλαιότερες γενιές έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους -αξίζει και η δική μας να δώσει τις μάχες της.