"Νιώθω την Κρήτη σαν ουτοπική, δεύτερη πατρίδα μου"
"Του μύθου τα γυρίσματα- Ήχοι και μύθοι της Κρήτης" είναι η παράσταση που παρουσιάζει το θέατρο act το Δευτερό-Τριτο που μας έρχεται (23 και 24 Ιανουαρίου).
Τα πρωτότυπα κείμενα του Πατρινού Βαγγέλη Γέττου συναντούν την λύρα του διεθνούς φήμης Κρητικού Ζαχαρία Σπυριδάκη και την αφηγήτρια Μαρίνα Κατσαρή, από την Λευκωσία. Συμμετέχουν οι Ρεθυμνιώτες μουσικοί Σπύρος Παπαδάκης και Βλαδίμηρος Ουρανός στο λαούτο και ο Γιάννης Σουλτάτος από το Ηράκλειο στο μαντολίνο.
*Ο Βαγγέλης Γέττος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα. Παίζει λαούτο και έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή Προσάναμμα (Eκδόσεις των Συναδέλφων). Έχει εργαστεί ως νομικός δημοσιογράφος, πολιτικός σύμβουλος .
Λίγο πριν την πρώτη παράσταση μίλησε στο thebest.gr.
Της Κωνσταντίνας Τσίχλα
Τι ακριβώς θα δούμε και θα ακούσουμε στη σκηνή το act στις 23 και 24 Ιανουαρίου;
Τις αιώνιες ιστορίες των θεών και των ανθρώπων όπως τις αποτυπώνει μοναδικά η κρητική μυθολογία, να προσγειώνονται στο σανίδι του σήμερα. Η τόσο ανθρώπινη σύλληψη της θεογονίας, η γέννηση του Δία και το μίσος του πατέρα του Κρόνου προς αυτόν, η γέννηση της πολιτικής όπως αποδίδεται από τον μύθο του Μίνωα, η προστασία που προσέφερε ο γίγας Τάλλως στην Κρήτη πετώντας πέτρες σε «Άλλους» που επιχειρούσαν να την προσεγγίσουν είναι μοτίβα που επανέρχονται στην ανθρώπινη ιστορία με ανανεούμενες μορφές. Όλα αυτά πλαισιώνονται από τους φυσικούς ήχους μέσα στους οποίους άλλωστε γεννήθηκαν, αναπνέουν και αναγεννώνται αυτές οι ιστορίες: τις σαϊτιές της λύρας του διεθνούς φήμης Κρητικού μουσικού Ζαχαρία Σπυριδάκη, τη στιβαρότητα του κρητικού λαούτου (Σπύρος Παπαδάκης, Βλαδίμηρος Ουρανός, Βαγγέλης Γέττος), το γλυκό μέταλλο του μαντολίνου (Γιάννης Σουλτάτος), τα ριζίτικα τραγούδια και τους πυρρίχιους χορούς.
Υπογράφετε το κείμενο της παράστασης. Τι αποτέλεσε πηγή έμπνευσης;
Νιώθω ότι η Κρήτη, με όλη την ανθρώπινη δραστηριότητα και δημιουργία που φιλοξένησε, από τους μινωίτες αρχιτέκτονες και τους αναγεννησιακούς ζωγράφους, μέχρι τον Καζαντζάκη και τους βλοσυρούς βοσκούς της, είναι μια ουτοπική, δεύτερη πατρίδα μου. Αφουγκραζόμενος επί πολλά χρόνια την ανάσα της πέτρας της, την ατσάλινη μοναξιά των βουνών της, την απεραντοσύνη αυτών των συναισθημάτων, το ότι έγραψα τα κείμενα αυτής της παράστασης μου φαίνεται σαν μία συνέχεια των ατέλειωτων σκέψεων που έχω κάνει για τον αγαπημένο μου αυτό τόπο.
Από την άλλη πιστεύω πολύ στην δύναμη του story telling. Διανύουμε εποχή επώασης νέων μεγάλων αφηγήσεων. Πολλές από αυτές καλούν στην ασύμμετρη βία. Άλλες στην ασύμμετρη απάθεια. Σε κάθε περίπτωση, η αφήγηση κερδίζει ξανά έδαφος σε βάρος της εικόνας. «Άνθρωποι όλων των χωρών αφηγηθείτε την ιστορία σας» διαλαλούσε ο άρτι εκλιπών Ντάριο Φο. Ίσως έφτασε και πάλι αυτή τη στιγμή.
Ποιες είναι οι ιδιαιτερότητες της παράστασης που παρουσιάζετε;
Ο βαθύς και τολμηρός, νομίζω, διάλογος της αφήγησης με τη μουσική. Ανασύραμε τους κρητικούς μύθους όχι για να τους προσαρμόσουμε ευκαιριακά σε μία μουσικοθεατρική παράσταση αλλά για να τους καταστήσουμε κινητήριο δύναμη σε ό,τι θα παρακολουθήσετε επί μία και πλέον ώρα στο Act.
Πώς προέκυψε η ιδέα για αυτή την παράσταση;
Έψαχνα για χρόνια μέσα μου, όχι απαραίτητα συνειδητά ή συστηματικά-μάλλον πιο φιλοσοφικά, ποια μπορεί να είναι η κατάλληλη φόρμα που ενοποιεί και αναδεικνύει από τη μία τον αρχέγονο χαρακτήρα της κρητικής μουσικής και από την άλλη την κλασικότητα της μυθολογίας. Όταν πρωτοκράτησα κρητικό λαούτο ένιωσα ότι υπάρχει μια αδιατάρακτη και αρχέγονη ενότητα ανθρώπινης σοφίας και εμπειρίας που έφερε αυτό το όργανο στα χέρια μου. Σε ένα από τα τελευταία μου ταξίδια στην Κρήτη, διασκελίζοντας τις κορυφές της Ίδας και αντικρύζοντας το μυθικό σπήλαιο του Ιδαίου Άντρου και την κορυφή του Τυμπανάτορα, φαντάστηκα και γεωγραφικά τον χορό των Κουρητών που προστάτευσαν τον μικρό θεό Δία και τις τιτανικές κραυγές της ετοιμόγεννης Ρέας από τις πλαγιές του Ψηλορείτη.
Ποιος είναι ο στόχος της παράστασης ;
Να πείσει ότι η παράδοση ζει και πεθαίνει κάθε στιγμή. Ότι δεν της αρμόζει σεμνότυφος σεβασμός αλλά η καθημερινή ρήξη με ό,τι το εφήμερο και επικαιρικό. Η ελληνική μυθολογία άλλωστε τα βάζει, κατά τη γνώμη μου, κυρίως με την ανθρώπινη αμετροέπεια και ανοησία παρά με τα ακατανόητης προέλευσης δεινά που μας ταλανίζουν. Τα τελευταία, η μυθολογία θεωρεί ότι πάντα θα υπάρχουν. Μόνο την ανοησία μας μπορούμε να ελέγξουμε αλλά αυτό είναι ένα χρέος που μάλλον σπάνια ξεπληρώνεται.
Πώς προέκυψε η συνάντηση και η συνύπαρξη των συντελεστών της;
Ζω τον τελευταίο 1,5 χρόνο στην Λευκωσία. Εκεί, μαζί με την Μαρίνα Κατσαρή από την μυθική και κατεχόμενη Λάπηθο, γνωρίσαμε τον Ζαχαρία Σπυριδάκη, ο οποίος ζει κατά διαστήματα επίσης στο νησί. Μαζί παρουσιάσαμε την παράσταση στην Λευκωσία, πέρυσι το καλοκαίρι, στο απίστευτης υποβλητικότητας οθωμανικό αρχοντικό της Αξιοθέας. Ο Ζαχαρίας, λυράρης που εμφανίζεται με κορυφαίους μουσικούς σε όλο τον κόσμο, δέχθηκε γενναιόδωρα να μας συντροφεύσει και στην Πάτρα. Η πόλη είναι τυχερή που θα τον απολαύσει μετά από αρκετά χρόνια. Τους δυναμικούς παίκτες και πολυοργανίστες Σπύρο Παπαδάκη και Βλαδίμηρο Ουρανό τους γνωρίζω από τις μαγικές τους βραδιές στο «Απτάλικο». Όσο δε για τον Γιάννη Σουλτάτο, η φιλία και η «συμπαιγνία» μας πάει πίσω στην Γαλλία, όπου ζήσαμε για κάποιο διάστημα. Έδινα ένα live κρητικής μουσικής με έναν Πολωνό κρουστό, σε μία υπόγεια πετρόχτιστη κάβα, με ακροατήριο αμιγώς…γαλλικό και στο διάλειμμα ακούω μια φωνή, πίσω από την πλάτη μου, να με ρωτάει: «ίντα κανείς εσύ επαέ;».
Ποιες ήταν οι δυσκολίες που μπορεί να είχατε να αντιμετωπίσετε σε αυτό το εγχείρημα;
Σε επίπεδο παραστατικό, αντιμετώπισα γόνιμες δυσκολίες στο επίπεδο της μελέτης και τεκμηρίωσης. Η ελληνική και κρητική μυθολογία παρουσιάζει ατέλειωτες παραλλαγές αλλά αυτό την καθιστά και ανθεκτική. Όφειλα να καταλήξω σε κάποιες εκδοχές που είναι και λειτουργικές αλλά και παραμερίζουν τα άγρια κρητικά βράχια για να περάσει η μουσική.
Σε επίπεδο παραγωγής, αντιμετωπίσαμε τις κλασικές δυσκολίες της αυτοχρηματοδότησης. Ωστόσο τέτοια εμπόδια σε κάνουν πιο εφευρετικό. Επίσης σε κάνουν να αντιλαμβάνεσαι πιο καθαρά την θεατρική οικονομία αλλά και την ουσία αυτού που θες να πεις.
Τι συναισθήματα πιστεύετε ότι θα αφήσει στο πατρινό κοινό;
Αν το προκαταλάβω και αυτό κινδυνεύω να… κεραυνοβοληθώ από τον πρωταγωνιστή των ιστοριών μας! Ας τα μάθουμε με ένα ποτήρι ρακή μετά την παράσταση!
Στην Πάτρα, στο θέατρο ACT, Γεροκωστοπούλου 65, μόνο για δύο παραστάσεις, 23 και 24 Ιανουαρίου.
Ώρα έναρξης 20.30
Τιμή εισιτηρίου: 10€
Κρατήσεις στο τηλέφωνο: 6936122263
Χορηγός υποστήριξης:μεζεδοπωλείο "Απτάλικο’’, Ηφαίστου 36, Πάτρα
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
