Η ΠΑΤΡΙΝΗ ΗΡΩ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ROYAL ΚΑΙ ΜΙΛΑ ΣΤΟ thebest.gr

"Η αποψινή βραδιά θα είναι σαν συνάντηση παλιών συμμαθητών"

Η Ηρώ επιστρέφει μετά από αρκετά χρόνια στην πόλη της έχοντας συμπληρώνοντας 30 χρόνια παρουσίας στην ελληνική μουσική σκηνή. Μαζί με τον ανερχόμενο τραγουδιστή Αδάμ Τσαρούχη, παρουσιάζει μια αναδρομή στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι, με πιάνο και φωνή, στο Royal Theater, την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου.

Μια βραδιά, «Κατευθείαν Καρδιά», ντυμένη με τους ήχους του πιάνου, να ξετυλίγεται από δύο υπέροχες φωνές.

Λίγο πριν την επιστροφή της η Ηρώ μίλησε για όλα στο thebest.gr.

Της Κωνσταντίνας Τσίχλα

Πώς είναι να επιστρέφεις στην πόλη από την οποία ξεκίνησες;

Η Πάτρα είναι η πόλη που γεννήθηκα και μεγάλωσα και την αγαπώ πάρα πολύ κι όσο μεγαλώνω την αγαπώ περισσότερο. Έτσι πάντα θα γυρίζω πίσω με την μνήμη και την καρδιά μου σαν τον δολοφόνο στον τόπο του εγκλήματος, όμως σίγουρα όταν έφυγα θα είχα λόγους, οι οποίοι θα ήταν πιο ισχυροί.

Θέλω να πω ότι κάτι μας τραβάει πάντα πιο πολύ ή κάτι μας σπρώχνει ή συνήθως και τα δυο.

Δεν μετάνιωσα ποτέ που έφυγα άλλα πάντα θα μου λείπει πολύ. Όσον αφορά την καλλιτεχνική μου ιδιότητα στην Πάτρα είναι πια τόσα πολλά τα χρονιά που η συνάντηση αυτή θα μοιάζει με reunion παλαιών συμμαθητών κι αυτό έχει μέσα του πολύ χιούμορ και πολύ νοσταλγία.

Τι ακριβώς θα ακούσουμε σε αυτό το live;

Θα είναι μια εμφάνιση με διάθεση ρετρό, μέσα από ένα κλίμα πολύ μοντέρνο και ζωντανό, που δεν θα φοβηθεί να ανταλλάξει συναισθήματα ακόμα και λυπημένα γιατί η αληθινή αγάπη δεν φοβάται. Της αρκεί να νιώθει, να αισθάνεται, κι αυτό είναι ο πιο δυνατός λόγος ύπαρξής της. Θα είναι μία βράδια που θα μιλήσουμε με τραγούδια κι όπου βγει...

Aν και γράφεις τραγούδια, φαίνεται ότι επιλέγεις πολύ προσεκτικά το πότε και το πώς θα τα παρουσιάσεις στο κοινό σου. Ποιο είναι το ζητούμενο σου;

Δεν είμαι από αυτούς που θεωρούν τα τραγούδια παιδιά τους. Ίσως γιατί έχω παιδί! Αγαπώ περισσότερο την ανάγκη μου να επικοινωνήσω με την μουσική μου πάρα τα ίδια τα δημιουργήματα.

Γι΄ αυτό και όταν τα γράφω και γίνονται, μετά τα ακούω πάρα πολύ σπάνια. Νομίζω ότι η ποικιλία του ρεπερτορίου μου έγκειται στην προσωπική μου αναζήτηση και στην ατομική μου πρόκληση να γίνομαι καλύτερη ερμηνευτικά.

Οπότε με γνώμονα όλα αυτά είναι λογικό να επιλέγω τα τραγούδια χωρίς την λογική ότι πρέπει οπωσδήποτε να τα μάθω στον κόσμο. Ξέρω ότι είναι αντιεμπορικό αυτό, άλλα πιστεύω στην ελευθερία αυτού που επιλέγει να ακούσει κάτι κι όχι στην πίεση των media για να γίνει επιτυχία.

Ποια είναι η ιδέα που ακολούθησες πιστά κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής σου διαδρομής;

Η ανάγκη ήταν της επικοινωνίας. Η ανάγκη να μιλήσω και να μοιραστώ, όσα η σιωπή πολλών χρονών είχε κλείσει μέσα μου. Η μουσική είναι για μένα ένα φάρμακο ζωής, ένα ελιξίριο ύπαρξης σε αυτόν τον κόσμο.

Γιατί μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι είμαι πάρα πολύ εύθραυστη και ακέραια για να επιβιώσω εδώ.

Έτσι διάλεξα να μιλάω με τη μουσική μιας και στην καθημερινότητα ήταν δύσκολο να κατανοήσω την λειτουργία του κόσμου.

Μεγαλώνοντας όπως ήταν φυσικό, απέκτησα την απαραίτητη σκληρότητα που μου χάρισαν «απλόχερα» οι άνθρωποι αλλά επέλεξα να γνωρίζω ότι την έχω και να την χρησιμοποιώ εκεί που δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.

Πώς θα περιέγραφες την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην ελληνική μουσική;

Αλήθεια να σας πω; Βαριέμαι τόσο να μιλάω πια για αυτό. Η μουσική είναι ο καθρέφτης μας και ο καθρέφτης της εποχής που ζούμε.

Παραπαίουμε ανάμεσα σε καταθλιπτική κουλτούρα και διασκέδαση τρίτης διαλογής. Κι όλα αυτά είμαστε εμείς όλοι.

Οι καλλιτέχνες είναι το είδωλό μας στον καθρέφτη της ζωής μας άλλα πώς αλλιώς θα συνέβαινε σε μία εποχή όπου όλα είναι αμφισβητήσιμα και ισοπεδωμένα, όλα αποτελούν ένα status σε έναν τοίχο και τα «γνωμικά» έγιναν βορά σε στόματα ανεγκέφαλων αποκομμένα από όλοκληρα βιβλία;

Η τέχνη «μυρίζει» κακέκτυπο μίας εποχής που πέρασε ανεπιστρεπτί.

Σήμερα, ποιά θα έλεγες ότι είναι η μεγαλύτερή σου αγωνία καλλιτεχνικά;

Να κάνω κάτι με το οποίο θα κατάφερνα να συναντήσω την ψυχή του κόσμου όπως παλιά. Να μιλήσουμε και να εννοούμε κοινά συναισθήματα ακόμα κι αν διαφωνούμε, να καταλαβαινόμαστε. Αυτό μου έχει λείψει. Να μιλάμε και να καταλαβαινόμαστε.

Τι είναι αυτό που μπορεί να σε πληγώνει σε αυτή την αγωνία;

Η ίδια η αγωνία, γιατί έχει μέσα της φόβο και ο φόβος όταν δεν είναι δημιουργικός είναι καταστροφικός. Και επειδή η σημερινή κοινωνία είναι σε απόγνωση και σε αγωνία χωρίς μέλλον, αυτός ο φόβος με πληγώνει γιατί αγαπάω τους ανθρώπους και δεν μου αρέσει καθόλου να τους βλέπω λυπημένους και εξουθενωμένους.

Συνδύασες καριέρα και μητρότητα. Πώς τα κατάφερες;

Όπως χιλιάδες άνθρωποι υποθέτω. Με πολλές δυσκολίες, με απέραντη αγάπη και χρόνο που πάντα μου χρωστάει ώρες
κυρίως ύπνου.!!! (γελάει).

Αισθάνεσαι ότι άφησες πίσω σου πράγματα για τη μητρότητα;

Δεν αισθάνομαι καμία αδικία, ούτε καμία μορφή θυσίας. Έκανα αυτό που πίστευα σωστό και αν αποδειχτεί λάθος θα το δείξει ο χρόνος. Δεν θα άλλαζα τίποτα από όσα έχουν συμβεί.

Μπαίνεις στη διαδικασία να σκεφτείς τον εαυτό σου αρκετά χρονιά μετά; Πώς θα ήθελες να είναι η ζωή σου στο μέλλον;

Δεν μπορώ να σκεφτώ. Ξέρω ότι θα είμαι ένας αγωνιστής μέχρι να πεθάνω, ξέρω ότι δεν πρόκειται να προδώσω τα "πιστεύω" μου και την ηθική μου για κανένα λόγο ακόμα κι αν φανώ ηλίθια ή οπισθοδρομική, ξέρω ποια είμαι και έτσι ξέρω που θα γυρίσω να βρω τον εαυτό μου εάν ποτέ τον χάσω.

Τι υπάρχει στα μελλοντικά σου σχεδία;

Ένα υπέροχο cd για το οποίο τώρα τελειώνω τις ηχογραφήσεις και που θα αποτελείται από γνωστά ελληνικά και ξένα τραγούδια με ένα λιτό τρόπο ενορχήστρωσης και με επίκεντρο την φωνή μου. Κάτι σαν πιάνo φωνή με κάποια ακόμα όργανα.

Θεωρώ ότι θα είναι πολύ ενδιαφέρον και είμαι σίγουρη οτι θα το αγαπήσουν όλοι γιατί δεν θα διεκδικήσει καμία νέα γνωριμία απλά θα παραθέτει την ήδη υπάρχουσα αλήθεια με έναν άλλο τρόπο. Τον δικό μου!