Εμπορευματικό κέντρο στη Δυτική Πελοπόννησο προωθεί η κυβέρνηση – Αναβαθμίζεται ο σιδηροδρομικός άξονας Πάτρας – Αθήνας – Θεσσαλονίκης

H κυβέρνηση προωθεί σχέδιο αναβάθμισης του σιδηροδρομικού δικτύου καθώς και επτά μεγάλων εμπορευματικών κέντρων με στόχο να αξιοποιήσει τη γεωγραφική θέση της χώρας μας υποστήριξε ο υπουργός Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης στη Βουλή.

Μάλιστα, δήλωσε ότι ένα από τα εμπορευματικά κέντρα θα γίνει στη Δυτική Πελοπόννησο, χωρίς ακόμη να έχει αποφασιστεί το που, και ένα στην Ηγουμενίτσα.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης σχεδίου νόμου για την ενσωμάτωση κοινοτικής οδηγίας για το σιδηρόδρομο, ο κ. Σπίρτζης είπε πως στόχος της κυβέρνησης «δεν είναι μόνο η υπεραξία που αποκτά η χώρα από τις μεταφορικές υποδομές, αλλά η ανάπτυξη μεταποιητικών δραστηριοτήτων και επενδύσεων υψηλής τεχνολογίας, εκμεταλλευόμενοι τη θέση της χώρας και την ανάπτυξη των συνδυασμένων μεταφορών».

Ο ίδιος επανέλαβε την άποψη πως «το ελληνικό σιδηροδρομικό δίκτυο, εκτός από τον άξονα Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη, πρέπει να ολοκληρωθεί με τη σιδηροδρομική Εγνατία», αν και ελάχιστοι πιστεύουν πως το σχέδιο είναι ρεαλιστικό από οικονομικής πλευράς.

Κατά τον κ. Σπίρτζη, «αυτή η σιδηροδρομική υποδομή διατρέχει όλη τη Βόρειο Ελλάδα, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να εκμεταλλευτούμε τη σύνδεση των τεσσάρων λιμανιών της Βορείου Ελλάδας με τέσσερις κάθετους άξονες και συγκεκριμένα τη σύνδεση της Κωνσταντινούπολης με τη Θεσσαλονίκη και τον Πειραιά και ταυτόχρονα την παράκαμψη των Δαρδανελίων και τη σύνδεση των παρευξείνιων χωρών με το Λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας, τη σύνδεση με την ενδοχώρα των Βαλκανίων και συγκεκριμένα τη σύνδεση της Θεσσαλονίκης, τόσο με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία –είναι ο σχεδιασμός που ανήκει στα διευρωπαϊκά δίκτυα- όσο και με την παραδοσιακή διαδρομή Θεσσαλονίκης-Σκοπίων-Σερβίας και, τέλος, τη σύνδεση της Θεσσαλονίκης με τον άξονα των δυτικών Βαλκανίων και την Αδριατική».

Τα πέντε εμπορευματικά κέντρα που, σύμφωνα με τον υπουργό Υποδομών, «επισπεύδεται» η υλοποίησή τους είναι το Θριάσιο, το εμπορευματικό κέντρο Θεσσαλονίκης, που ολοκληρώνονται οι πρόδρομες εργασίες για να προχωρήσει ο διαγωνισμός δημοπράτησης, και ακολουθούν τα εμπορευματικά κέντρα Αλεξανδρούπολης, Καβάλας και Ηγουμενίτσας.

Επιπλέον, προωθείται «το θεσσαλικό εμπορευματικό κέντρο και το εμπορευματικό κέντρο της Δυτικής Πελοποννήσου» που πρέπει να χωροθετηθούν.

Οσο για το σχέδιο νόμου για το σιδηρόδρομο, ο κ. Σπίρτζης αναφέρθηκε σε έξι σημαντικές αλλαγές που φέρνει αφήνοντας αιχμές για τις προηγούμενες κυβερνήσεις που καθυστέρησαν την υιοθέτηση της οδηγίας με αποτέλεσμα να προταθεί από την Κομισιόν (κατά σύμπτωση σήμερα!) παραπομπή της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Η πρώτη σημαντική αλλαγή, όπως είπε, είναι ότι «ορίζεται ξεκάθαρα ότι ο ΟΣΕ είναι ο δημόσιος διαχειριστής της υποδομής και δεν χρήζει ιδιωτικοποίησης».

Δεύτερη σημαντική αλλαγή αποτελεί «η εξαίρεση των τοπικών και περιφερειακών αυτόνομων δικτύων επιβατικών μεταφορών, που μας επιτρέπει την επαναχρησιμοποίηση και λειτουργία του δικτύου της Πελοποννήσου και των παραδοσιακών ιστορικών τουριστικών γραμμών».

Τρίτη σημαντική αλλαγή είναι ότι «μπορούν να υπάρχουν δημόσιες σιδηροδρομικές επιχειρήσεις και βέβαια η δυνατότητα συμμετοχής του ΟΣΕ σε αυτές».

Τέταρτη σημαντική αλλαγή είναι "η καθιέρωση της διαδικασίας στρατηγικού και επιχειρησιακού σχεδιασμού του σιδηροδρομικού συστήματος, για να μην πηγαίνει η χώρα όπως πήγαινε επί πενήντα χρόνια χύμα, χωρίς πυξίδα και χωρίς κατεύθυνση".

Πέμπτη σημαντική αλλαγή είναι ο καθορισμός των τελών χρήσης υποδομής, που αποτελούν τη βασική πηγή χρηματοδότησης του ΟΣΕ.

Έκτη σημαντική αλλαγή είναι το θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει την ανεύρεση πόρων και από τον ιδιωτικό τομέα για την ανάπτυξη της σιδηροδρομικής υποδομής, διαχωρίζοντάς την όμως από τη διαχείρισή της.

Ο κ. Σπίρτζης υποστήριξε πως «γνωρίζουμε όλοι το μίσος που υπάρχει έναντι του δημοσίου τομέα από τις δυνάμεις που δόμησαν ένα παλαιοκομματικό, κρατικίστικο μοντέλο που λεηλάτησε τις δομές του δημοσίου, που διόρισε χιλιάδες ρουσφετολογώντας, που κατασπατάλησαν τους πόρους, τις δομές, την περιουσία του δημοσίου και που δόμησαν κομματικούς μηχανισμούς ελέγχου».

Πρόσθεσε πως «σήμερα οι ίδιες δυνάμεις, αυτές που δόμησαν αυτό το δημόσιο, έρχονται να το χρεώσουν σε εμάς και μάλιστα με μια επικοινωνιακή ρητορική των μεταρρυθμίσεων. Όμως, υπάρχει και ένα τερτίπι σε όλο αυτό, το οποίο φάνηκε και σήμερα και σε άλλες συνεδριάσεις».