Πάτρα: Αφιερωμένη στη Μικρά Ασία η γιορτή του Δημοτικού Σχολείου Καμινίων-ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ

Η Μικρά Ασία ήταν η θεματική της γιορτής που πραγματοποίησε το Δημοτικό Σχολείο Καμινίων για τη λήξη της σχολικής χρονιάς. Μαθητές κι εκπαιδευτικοί έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους.

Το πρόγραμμα περιελάμβανε παραδοσιακά παιχνίδια της Μικράς Ασίας από τους μαθητές της Α΄ και Β΄ τάξης(τυφλόμυγα, τσέρκι, μαντιλάκι)

Αναπαράσταση εθίμων από τους μαθητές της Γ΄ και Δ΄ τάξης

Γ΄ τάξη:  Αρραβώνας  (Σουμάδεμαν)

Δ΄ τάξη:  Βάφτιση

Θεατρικό δρώμενο από τους μαθητές της ΣΤ΄ τάξης: 
«Η υπόσχεση»

"Παραδοσιακά τραγούδια της Μικράς Ασίας από τους μαθητές της Ε΄ και ΣΤ΄ τάξης με τη συνοδεία των μουσικών του Σχολείου μας Μαρίας Αντωνάτου και Βασίλη Παντελή και των μελών του μουσικού συνόλου «Ευήκοον Μέλος» Σάνυς Πέττα και Γιώργου Γεωργιάδη.

Η ιστορία των Ελλήνων της Μ. Ασίας θα μπορούσε να αρχίσει με τη φράση που λέμε για τα παραμύθια: «μια φορά κι έναν καιρό».

Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν, εκεί στη γειτονική μας χώρα, απ’ τη μεριά που ανατέλλει ο ήλιος, ζούσαν Έλληνες. Οι ρίζες τους απλώνονταν σε βάθος 30 αιώνων σχεδόν και τα χνάρια τους ήταν ζεστά ακόμα στη γη τους.

Γι’ αυτό φέτος με αφορμή το πολιτιστικό πρόγραμμα της ΣΤ΄ τάξης για τους Έλληνες της Μικρασίας αποφασίσαμε να γίνουμε για λίγο συνοδοιπόροι όλοι οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί του σχολείου σε αυτό το ταξίδι. Ένα ταξίδι αναζήτησης και γνωριμίας με τους Μικρασιάτες.

Σιγά σιγά κάθε δρόμος, κάθε γειτονιά, κάθε πέτρα, έπαιρναν χρώμα και φως, γίνονταν ζωντανά αντικείμενα.

Τα σπίτια, οι εκκλησίες, τα σχολεία, τα παιχνίδια των παιδιών στις γειτονιές, τα έθιμα και οι γιορτές παρελαύνανε μπροστά μας. Κι ο αέρας μύριζε γλυκάνισο, κανέλα, μοσχοκάρυδο και βανίλια.

Μετά, το ταξίδι έγινε οδυνηρό.

Τα γέλια σώπασαν, οι γιορτές σταμάτησαν, οι εκκλησίες και τα σχολεία έκλεισαν, οι άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρική γη και από νοικοκύρηδες να γίνουν πρόσφυγες.

Να έρθουν στην Ελλάδα το 1922, που το μεγαλύτερο κομμάτι της γης της ήταν ανεκμετάλλευτο, η οικονομία της, λόγω των προηγούμενων πολέμων, ήταν σε κακή κατάσταση και τώρα δεχόταν τον ερχομό 1.250.000 ανθρώπων.

Και τότε όμως αυτοί οι άνθρωποι έδωσαν μαθήματα αντοχής, αξιοπρέπειας, υπομονής, εργατικότητας και θάρρους.

Μετέδωσαν στους ντόπιους Έλληνες, όχι τον πόνο τους ή την πίκρα τους, αλλά τις αξίες τους, τις ιδέες τους, τα επιτεύγματά τους, όλα αυτά που αργότερα θα συντελούσαν στην οικονομική ανάκαμψη της χώρας μας.

Όλα αυτά που οδήγησαν κι εμάς να τους αφιερώσουμε τη φετινή γιορτή λήξης του σχολείου μας".

ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ.