ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ από την παράσταση με την Βέρα Κρούσκα στην Πάτρα - Την παρακολούθησαν Πελετίδης και Καζάκος

Στο γεμάτο από κόσμο Δημοτικό θέατρο «Απόλλων» της Πάτρας πραγματοποιήθηκαν την Παρασκευή 27 και το Σάββατο 28/5/2016, οι παραστάσεις του έργου «Πού είναι η μάνα σου μωρή;» παρουσία της συγγραφέως  Δήμητρας Πέτρουλα, με την πρωταγωνίστρια Βέρα Κρούσκα να αφήνει πολύ καλές εντυπώσεις.

Όπως αναφέρεται στο σχετικό δελτίο Τύπου, ήταν μία εξαιρετική παράσταση με ιστορικό ενδιαφέρον, με την γνωστή πρωταγωνίστρια Βέρα Κρούσκα στον κεντρικό ρόλο ενώ η σκηνοθεσία και μουσική επιμέλεια ήταν του Ένκε Φεζολλάρι.

Την παράσταση παρακολούθησαν και χειροκρότησαν θερμά ο Δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης, ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού Βασίλης Θωμόπουλος, οι Αντιδήμαρχοι κ. Πελεκούδας, κ. Στάμος, κ. Αθανασόπουλος, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας Ανδρέας Τερζής, ο σύμβουλος του Δημάρχου Ανδρέας Αντωνόπουλος, ο αντιπρόεδρος του Δ.Σ. Πέτρος Βάης, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Θεάτρου Κώστας Καζάκος, ο οποίος και γνωρίζει εδώ και πολλά χρόνια την Βέρα Κρούσκα, γι’ αυτό και η ιδιαίτερα ζεστή υποδοχή που της επιφύλαξε, καθώς και μέλη του Συμβουλίου, δημοσιογράφοι και πολλοί φίλοι του θεάτρου.

«Πίστεψα» -σημειώνει η Δήμητρα Πέτρουλα- «πως είχα υποχρέωση να το γράψω σαν ελάχιστη ανταπόδοση στην πολύτιμη και συνάμα βαριά κληρονομιά που μου αφήσανε οι σκοτωμένοι μου γονείς και τ' αδέρφια μου. Τη ζωή τους τη χαρίσανε όπου εκείνοι πιστεύανε πως έπρεπε. Αδιαφιλονίκητο δικαίωμα τους. Σε μένα όμως, είτε το 'θελα είτε όχι, αφήσανε το σκοτωμό τους.

Έτσι αποφάσισα να γράψω ρωτώντας κι όλους όσοι δεχτήκανε και δέχονται την ίδια με μένα κληρονομιά, όπου κι αν βρίσκονται, είτε στην πατρίδα μου είτε στη Χιλή είτε στη Νικαράγουα είτε στο Λίβανο είτε στην Αφρική, ή όπου αλλού. Τι θα την κάνουμε αυτή μας τη βαριά κληρονομιά; Μέτρο να μετράμε το μίσος, αίμα να ποτίζουμε την εκδίκηση, ή μαχητή ακούραστο και φύλακα ακοίμητο της Ειρήνης»;

Εβδομήντα (70) χρόνια μετά, το έργο είναι επίκαιρο όσο ποτέ, και αναγκαίο για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας (της άρνησης της λήθης), σε μια εποχή που ιδεολογικοί απόγονοί των παραπάνω, επιδιώκουν μια συνειδητή παραχάραξη της ιστορίας, εξυμνώντας τους ως «πατριώτες». Εβδομήντα χρόνια μετά και γίνεται τραγικά επίκαιρο, καθώς οι ιδεολογικοί απόγονοι των Ναζί προσπαθούν να βρουν κοινωνικά ερείσματα, εκμεταλλευόμενοι την  εντεινόμενη κρίση και τις συνέπειες της.

Εβδομήντα χρόνια μετά και το μήνυμα της πολύπαθης γενιάς είναι χαραγμένο στο μνημείο των εκτελεσμένων, που ευλαβικά έστησε η Δήμητρα Πέτρουλα:

«Διαβάτη αντί μνημόσυνο/ ιστόρισε την ερημιά/ που άφησε πίσω ο διχασμός/ σαν πέρασ' απ' τη Μάνη. / Είθε ο δικός μας σκοτωμός/ και το δικό μας αίμα/ να γίνει για τους ζωντανούς/ μήνυμα συμφιλίωσης/ και προσταγή ενότητας/ ομόνοιας και ειρήνης/ να μη ρημάξει η Ελλάδα μας/ ως ρήμαξε η Μάνη».

*Οι φωτογραφίες είναι του Παναγιώτη Μουλίνου.