Ο Νίκος Δημογιάννης, η "Αντηχώ" και ο Καββαδίας- Όταν η Πάτρα έχει ταλέντο και το... πάει ταξίδι με τον ποιητή των θαλλασών

Μια συναυλία με αμιγώς Πατρινό άρωμα

Η γνωριμία μας κρατάει χρόνια και αν είναι κάτι που θυμάμαι πέραν του ιδιαίτερου χαρακτήρα του, αυτό είναι η αγάπη του για την μουσική, η οποία ουδέποτε δεν κάθησε ..ήσυχη στην γωνία, αφήνοντας κάτι άλλο να πρωταγωνιστήσει στον κύκλο των ενδιαφερόντων του. Ούτε καν η Νομική την οποία χωρίς πολύ μεγάλη σκέψη εγκατέλειψε, όπως συμβαίνει με όλους τους ανθρώπους που αφήνουν να μιλήσει το.., μέσα τους και έχουν όχι μόνο ανοικτά αυτιά για να το ακούσουν, αλλά και το θάρρος να το ακολουθήσουν.

Ο Νίκος Δημογιάννης, τον οποίο θα απολαύσουμε την Κυριακή 29 Μαΐου στις 8:30μμ στο Royal Theater, σε με μία ξεχωριστή συναυλία – αφιέρωμα στον ποιητή Νίκο Καββαδία, γιορτάζοντας με το Σωματείο "Αντηχώ" τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του (δειτε εδώ), είδε την επιλογή του να δικαιώνεται και να του επιστρέφει την χαρά και την πληρότητα που μόνο η μουσική μπορεί να το κάνει.

Το βιογραφικό του είναι ενδεικτικό:

Ανώτερα θεωρητικά- σύνθεση α΄βραβείο, Πιάνο (δίπλωμα β΄βραβείο), σεμινάρια: (Andre Marchand, Igor Tarasanski), δύο χρόνια μαθητεία δίπλα στον διακεκριμένο πιανίστα Valery Sagaidatchny συνεργασία ως μαέστρος και ενορχηστρωτής με τις ορχήστρες: “REGENSBURG”, “YOUTH SYMPHONY ORCHESTRA BUXTEHUDE”, "PUCHHEIMER JUDEND KAMMER ORCHESTER", «SINGAKADEMIE NIEDERSACHEN» (η μεγάλη χορωδία και ορχήστρα) κατά την παρουσίαση του «CANTO GENERAL» (Μίκη Θεοδωράκη-P.Neruda) στο πολιτιστικό & συνεδριακό κέντρο Πανεπιστημίου Πατρών.

Το 2006 εργάστηκε στην καλλιτεχνική διεύθυνση και οργανωτική επιτροπή του Α' Διεθνούς Συμποσίου Χορωδιακής Μουσικής, που έγινε στην Πάτρα, υπό την αιγίδα της “Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης-Πάτρα 2006”.

Στο συνθετικό του έργο συναντάμε έργα για πιάνο, φωνή και πιάνο, έγχορδα, συμφωνική ορχήστρα, συμφωνική μαντολινάτα, μουσική για θέατρο, μουσική για θέατρο σκιών, μουσική για χοροθέατρο για τις ομάδες σύγχρονου χορού :“X-ART”, "THE CONTEMPORY LAB”, την παιδική σκηνή της Αιμιλίας Υψηλάντη, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ ΒΟΛΟΥ και το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ, μουσική επιμέλεια στον «Oliver Twist» για τον Ελληνικό Σύλλογο της Βασιλικής Ακαδημίας Χορού του Λονδίνου (θέατρο κολλεγίου Αθηνών). κ.α.

Ως καλλιτεχνικός διευθυντής, μαέστρος και ενορχηστρωτής της “Πατραϊκής Μαντολινάτας & Μικτής Χορωδίας”(2004-2014),παρουσίασε πρωτότυπα θεματικά αφιερώματα (Μ.Χατζιδάκι, ελληνικό και ξένο κινηματογράφο, "ελαφρό" ελληνικό τραγούδι, «νέο κύμα», ρεμπέτικο, με το καινοτόμο σχήμα της συμφωνικής μαντολινάτας (Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας 2011, 2012).

Έχει αποσπάσει ευνοϊκές κριτικές από Έλληνες συνθέτες- τραγουδοποιούς, των οποίων συνθέσεις ενορχήστρωσε για τα εν λόγω αφιερώματα (Μίμης Πλέσσας, Σταμάτης Σπανουδάκης, Διονύσης Σαββόπουλος, Νότης Μαρουδής...)

Συμμετείχε με τη μικτή χορωδία της “Πατραϊκής Μαντολινάτας” στην Α’ εκτέλεση του έργου “24 Ελληνικοί Χοροί” του Φ. Τσαλαχούρη, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών κατά την σύμπραξη της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών με τη Μεγάλη Χορωδία της “Στέγης Ελληνικών Χορωδιών”.

Είναι καθηγητής μουσικής στην Α/θμια Εκπ/ση από το 1994.Έχει συμμετάσχει ως εισηγητής σε ημερίδες και συνέδρια με θέματα σχετικά με τη μουσική στην εκπαίδευση.

Είναι από τα ιδρυτικά μέλη της νεοϊδρυθείσης θεατροπαιδαγωγικής ομάδας ΠΑıΘέΑ, που πρωτοεμφανίζεται με την παράσταση θεάτρου σκιών «ΤΟ ΓΑΪΤΑΝΑΚΙ ΤΩΝ ΣΚΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ».

Στην δισκογραφία θα βρούμε τις δουλειές του «ΤΑ ΜΑΓΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ", για το οποίο απέσπασε The February 2016 Akademia Music Awards και ΤΟ ΓΑΪΤΑΝΑΚΙ ΤΩΝ ΣΚΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ". (Δείτε περισσότερα στη σελίδα του)

Ο ίδιος μου μιλάει για το ξεκίνημα που έγινε κάπως...μουδιασμένα από το ακορντεόν και όχι το πιάνο και για την συναυλία του με την "Αντηχώ", τον Χρήστο Κωνσταντόπουλο και την Μαρία Ρούτση, μια σύμπραξη με άρωμα αμιγώς Πατρινό, που μας απευθύνει πρόσκληση για το βράδυ της Κυριακής.

Η ΑΡΧΗ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗ ΦΙΛΑΡΜΟΜΙΚΗ

«Ξεκίνησα στη «ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» - ΩΔΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ, εκεί όπου ακόμα τότε, άοκνα δίδασκε ο μεγάλος Κων/νος Κυδωνιάτης ,ακμαίος, παρά τα 84 έτη του. Η μικρή μου εμπειρία μαζί του ήταν ως μαθητής του, στο 5ο solfege. Εγώ παιδάκι τότε του Δημοτικού, κυριολεκτικά τρόμαζα μπροστά στη μεγάλη του αυστηρότητα, σε κάθε μου λάθος. Αυτός ήταν η αφορμή να ξεκινήσω το πιάνο και τα θεωρητικά, καθώς μέχρι τότε μάθαινα ακορντεόν, με το οποίο αδυνατούσα να ανταπεξέλθω! Όσο για τις σπουδές εκτός μουσικής; Eπιτυχών στη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης, αλλά μη αποφοιτήσας».

Η ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΣΗ ΩΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

«Θεωρώ γενικότερα ότι η ενορχήστρωση μπορεί να έχει μια ιδιαίτερη δυναμική, καθώς μπορεί ένα έργο ακόμα και να το ανασυνθέσει. Τι εννοώ:

Τα μοτίβα- θέματα- μελωδίες των γνώριμων τραγουδιών (του Θ. Μικρούτσικου, Μαρίζας Κωχ, Ξέμπαρκων,Γ. Σπανού, Μιχ. Τρανουδάκη) από μόνα τους, επειδή έχουν μεγάλη μελωδική ισχύ, λειτουργούν ως πόλοι έλξης, όπου αναδύουν στην επιφάνεια, από τον ενορχηστρωτή, καινούργια στοιχεία τα οποία με τη σειρά τους έρχονται να φωτίσουν το αρχικό έργο μέσα από άλλη οπτική γωνία αποκαλύπτοντας διαστάσεις που ενδεχομένως ούτε κι ο δημιουργός τους γνώριζε ότι υπήρχαν.

Δηλαδή μπορεί το κάθε έργο την ώρα γέννησής – δημιουργίας του να αποκαλύπτει κάποιες πλευρές του , ωστόσο όμως κρύβει πολλές ακόμα, που υπάρχουν μέσα του εν υπνώση, σε κάποιο είδος νάρκης ή λήθαργου. Κάποιες από αυτές ξυπνάνε και ενεργοποιούνται όταν σε δεύτερο χρόνο ο ίδιος ο συνθέτης- δημιουργός, ή κάποιος ενορχηστρωτής, ή ερμηνευτής καταπιάνεται με το έργο είτε σαν ενορχήστρωση , είτε σαν ερμηνεία – εκτέλεση.

Έτσι εξηγείται για ποιο λόγο , όταν ακούμε ένα τραγούδι, το οποίο ενώ το γνωρίζουμε πολύ καλά, μετά από μια εύστοχη ενορχήστρωση νοιώθουμε έκπληξη λες και ακούμε κάτι ολοκαίνουργιο. Λες και το ακούμε για πρώτη φορά. Ή αντίστοιχα το ίδιο συναίσθημα όταν ακούμε μια διαφορετική ερμηνεία από μια ορχήστρα ή έναν εκτελεστή σε κάποιο «κλασσικό» έργο που δεν επιδέχεται ενορχήστρωση.

Βέβαια μπορεί κάποιος σε αυτό να μου κάνει τον αντίλογο λέγοντάς μου: ο ενορχηστρωτής - εκτελεστής, αποκαλύπτει νέα στοιχεία του έργου , ή μήπως αυτός ενσωματώνει στο έργο δικά του, σαν κάποια «μετάγγιση», που την κάνει καθώς καταθέτει από το είναι του, στοιχεία μέσα στο έργο κατά τη στιγμή της ενορχήστρωσης - ερμηνείας;

Αυτά δεν μπορείς ούτε να τα τα ορίσεις, ούτε να οριοθετήσεις, γιατί δεν είναι μετρήσιμα μεγέθη. Είναι το σημείο που ανοίγει ο χώρος δημιουργίας είτε απόπλευράς ενορχηστρωτή είτε από πλευράς ερμηνευτή – εκτελεστή.

Άρα εν κατακλείδι, ο τρόπος ενορχηστρωτικής προσέγγισής μου, εξαρτάται από τα στοιχεία που το ίδιο υλικό ενεργοποιεί. Είναι κάτι αμφίδρομο».

Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ "ΑΝΤΗΧΩ", ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟ, ΡΟΥΤΣΗ

«Τόσο η Μαρία Ρούτση με το Χρήστο Κωνσταντόπουλο, όσο και οι μουσικοί μας (Δημήτρης Μακρής(κιθάρα) Μαριλένα Σουρή(πιάνο) Μαρία Γούτου (βιολί), Αντώνης Αλατάκης(τσέλο) Μιχάλης Δάρμας (κ/μπάσο) Ντίνος Κακός (κρουστά) και βέβαια το εξαίρετο Φωνητικό Σύνολο “ΑΝΤΗΧΩ” της μαέστρου Μέλπως Βικάτου, το οποίο έχει να παρουσιάσει σημαντική διαδρομή στη χορωδιακή μουσική, όχι μόνο τε τοπικό επίπεδο, πετυχαίνουν κάτι πολύ σημαντικό, που είναι να μορφοποιήσουν ότι θεωρητικά περιέγραψα, δίνοντας ζωντάνια και υπόσταση σε όλα αυτά. Αυτό πλέον που μένει είναι η παρουσία του ίδιου του κοινού της Πάτρας, για να μπορέσουμε να παρουσιάσουμε το αποτέλεσμα μιας μεγάλης προετοιμασίας»

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ

«Ίσως η παρουσία του κοινού σε τέτοιες συναυλίες να αποτελεί και τη μεγαλύτερη στήριξη παραγωγής τέχνης και πολιτισμού ιδίως σε καιρούς κρίσης. Είναι απολύτως αναγκαία ώστε να μπορούν όλοι οι εμπλεκόμενοι καλλιτέχνες και συντελεστές να παίρνουν την απαραίτητη ανατροφοδότηση για περαιτέρω παραγωγές, κάθε φορά πιο ολοκληρωμένες και πλήρεις.

Γι αυτό με μεγάλη μου χαρά απευθύνω κάλεσμα στους συμπολίτες μου, μέσα από το best ,το οποίο ευχαριστώ."

Η Μέλπω Βικάτου

Η "ΑΝΤΗΧΩ" ΚΑΙ Η ΜΕΛΠΩ ΒΙΚΑΤΟΥ

Το Σωματείο Χορωδία "Αντηχώ" το οποίο έχει την βασική οργανωτική ευθυνη της αυριανής συναυλίας, ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2015. Η έδρα του βρίσκεται σε χώρο του Ωδείου Παγκανίνι Γούναρη και Ιωάννη Βλάχου 4. Η ίδρυση του ήταν το επιστέγασμα μιας 12ετούς πορείας του φωνητικού συνόλου "Αντηχώ". Στην συνέχεια δημιουργήθηκαν τα τμήματα της παιδικής και της προπαιδικής χορωδίας. Καλλιτεχνική διευθύντρια και υπεύθυνη της παιδικής χορωδίας και του φωνητικού συνόλου είναι η Μέλπω Βικάτου, ενώ υπεύθυνη του προπαιδικού τμήματος είναι η Πένη Γιαννοπούλου".

Η Μέλπω Βικάτου μας μιλάει για αυτό το εγχείρημα που το όνομά του μας παραπέμπει στην παραγωγή ενός πολύ δυνατού ήχου.

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ

"Σκοπός του Σωματείου μας, είναι η προαγωγή της χορωδιακής πράξης ως μέσο έκφρασης, επικοινωνίας και κοινωνικοποίησης των μελών του, αποβλέποντας στην πολιτιστική ανάπτυξη τόσο των ίδιων όσο και του κοινού. Παράλληλα, στοχεύει στην σωστή φωνητική ανάπτυξη των χορωδών του".

ΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ

"Το σωματείο αποτελείται από την προχορωδία,την παιδική χορωδία και το φωνητικό σύνολο"

ΤΟ ΦΩΝΗΤΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ

"Το Γυναικείο Φωνητικό Σύνολο Αντηχώ ιδρύθηκε το 2006. Αποτελείται από 18 μέλη. Αρκετά από αυτά έχουν μουσικές γνώσεις. Φιλοσοφία του συνόλου είναι να ξεφύγει από την κλασσική χορωδιακή δομή, παρουσιάζοντας νέες πρωτοποριακές μορφές δράσης του χορωδιακού συνόλου. Στα χρόνια λειτουργίας του το σύνολο Αντηχώ έχει μία σημαντική πολιτιστική παρουσία,τόσο στην Πάτρα όσο και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας Έχουμε παρουσιάσει πρωτότυπα αφιερώματα, όπως οι μουσικές του κόσμου (παραδοσιακά τραγουδια σε 12 γλώσσεs) το αφιέρωμα στα 60s-70s , musical κ.τ.λ.

Το ρεπερτόριό μας περιλαμβάνει κλασσικά έργα, πολυπολιτισμική παραδοσιακή μουσική spirituals καθώς και έργα σύγχρονων συνθετών. Έχουμε συνεργαστεί με Φιλαρμονικές Ορχήστρες καθώς και σύνολα μουσικής δωματίου. Έχουμε συμπράξει με χορωδίες της Ελλάδος και του εξωτερικού".

ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΚΑΒΒΑΔΙΑ

«Όνειρο του φωνητικού συνόλου και δικό μου ήταν να παρουσιάσουμε ένα αφιέρωμα στον Νίκο Καββαδία. Ιδρύοντας τον δικό μας σωματείο το όνειρό άρχισε να αποκτά ζωή!! Το αφιέρωμα αυτό είναι συνολική δουλειά μίας εξαιρετικής ομάδας Πατρινών καλλιτεχνών.Η πρόταση στον Νίκο Δημογιάννη για συνεργασία πάνω στην Καββαδία έγινε αμέσως δεκτή. Με τον Νίκο έχουμε συνεργαστεί αρκετές φορές στο παρελθόν. Η δουλειά του είναι πάντα πρωτότυπη, ιδιαίτερη, πολύ αξιόλογη, ανάλογη στην δεξιοτεχνία και την γνώση του. Μετά ήρθε η σειρά των ερμηνευτών. Συνοδηπόροι ο Χρήστος Κωνσταντόπουλος ένας Πατρινός τραγουδιστής πολύ ιδιαίτερος και βιωματικός στην ερμηνεία του όπως άλλωστε και η ποίηση του Ν.Καββαδία, και η Μαρία Ρούτση μιά Πατρινή τραγουδίστρια την οποία θαύμασα στην παράσταση η ζωή του Γαλιλαίου,όπου με εντυπωσίασε με την στυβαρή και επιβλητική φωνή της. Οι δυό τους, ήρθαν και συμπλήρωσαν την καλλιτεχνική αυτήν ομάδα.»

ΓΙΑΤΙ ΚΑΒΒΑΔΙΑ;

«Ο Καββαδίας είναι ένας πολύ ιδιαίτερος ποιητής, ίσως ο μόνος ποιητής στα λογοτεχνικά δεδομένα, χαρακτηρισμένος από δύο ονόματα: ναυτικός -ποιητής , αν και σε όλη του την ζωή δήλωνε ναυτικός και όχι ποιητής. Λίγα πράγματα μπορεί πει κανείς, κατά την γνώμη μου που να μην είναι κλισέ, για τον Νίκο Καββαδία ως πρόσωπο. Ο Νίκος Καββαδίας πιστεύω ότι είναι ἴσως ὁ μόνος ποὺ ἀξίζει τὸν χαρακτηρισμὸ του ἀπόλυτα βιωματικού στην ποίησή του. Μας ταξιδεύει,μαζί του βιώμουμε την θαλασοταραχή, το πούσι, το ανάποδο τραβέρσο γενικά την ζωή των ναυτικών μέσα στα φορτηγά καράβια, νιώθουμε τον πόνο ,την μοναξιά,τον φόβο, του ναύτη τις δύσκολες συνθήκες κάτω από τις οποίες ταξίδευαν τότε οι ναυτικοί»