«Ψυχές μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες»- Η δευτερολογία του Κώστα Σπαρτινού

Κατά τη δευτερολογία του στην ολομέλεια της Βουλής, ο εισηγητής του νομοσχεδίου «Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις» Κώστας Σπαρτινός, χαρακτήρισε άστοχη την προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας να διαγκωνισθεί με τη Χρυσή Αυγή σε μια προσπάθεια καθυστέρησης ή και ακύρωσης της διαδικασίας συζήτησης του σχεδίου νόμου με τακτικές στα όρια ή και εκτός του αποδεκτού κοινοβουλευτικού ήθους..

Με τον τρόπο αυτό υπήρξε άλλη μια χαμένη ευκαιρία για την αξιωματική αντιπολίτευση να δώσει ουσιαστικές εναλλακτικές αντιπροτάσεις για την υλοποίηση της συμφωνίας που ψήφισε και αυτή μαζί με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.

Τόνισε ότι σήμερα η κοινωνία ξέρει ότι βρισκόμαστε με μια κρίσιμη στιγμή, στιγμή όπου θα κριθεί πρώτα η Κυβέρνηση και μετά και όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις που ψήφισαν τη συμφωνία του Αυγούστου. Θα κριθεί ακόμα και η ίδια η συμφωνία, όπως και οι δυνάμεις που αρνήθηκαν να την ψηφίσουν, οι οποίες δεν έχουν καταφέρει να δώσουν μια δική τους εναλλακτική, πειστική λύση.

Στο δύσκολο αυτό περιβάλλον , τόνισε ο Κώστας Σπαρτινός, οικονομικών, δημοσιονομικών και πολιτικών συσχετισμών, δεν υπάρχουν άριστες λύσεις , υπάρχουν όμως βέλτιστες λύσεις. Το να μειώνεις, να ελαχιστοποιείς, να αντιρροπείς τις αρνητικές επιπτώσεις και να μεγιστοποιείς όσο μπορείς τις θετικές.

Σε αυτή τη ρεαλιστική αλλά και ελπιδοφόρα βάση, εμπιστεύτηκε ο ελληνικός λαός  τον ΣΥΡΙΖΑ και περιμένει τα αποτελέσματα για να κρίνει.

Τέλος κάλεσε τους βουλευτές της αντιπολίτευσης, που κατηγόρησαν τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ότι σκέφτονται την “καρέκλα τους”, όταν θα έρθει η ώρα για ουσιαστικές τομές που έχουν να κάνουν με την κοινοβουλευτική λειτουργία, να τις στηρίξουν και μάλιστα με αναδρομική ισχύ.

Κατέληξε λέγοντας ότι αυτές οι αναφορές αλλά και άλλες για τη συνείδηση των βουλευτών της πλειοψηφίας, όταν εκστομίζονται από πολιτικούς με μακριά και γνωστή θητεία στο πολιτικό σύστημα, του φέρνουν στη μνήμη το στίχο του Γ. Σεφέρη για τις ψυχές τις “μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες”.