Η αξιόλογη ταινία «Ο Ήχος της Σιωπής – Louder than Bombs» από 5 Μαΐου στην Ελλάδα

Στις 5 Μαίου 2016 θα βγει στις ελληνικές αίθουσες η ταινία «Ο Ήχος της Σιωπής – Louder than Bombs» του Γιοακίμ Τρίερ με τους Ιζαμπέλ Ιπέρ, Γκαμπριέλ Μπερν και Τζέσε Άιζενμπεργκ που είχε συμμετάσχει στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ των Καννών του 2015.

Το φιλμ που διανέμουν στις ελληνικές αίθουσες από κοινού οι Seven Films και Σπέντζος, έχει τιμηθεί με το βραβείο καλύτερης ταινίας του Φεστιβάλ της Στοκχόλμης 2015.

Πρόκειται για μία συμπαραγωγή της Νορβηγίας, της Γαλλίας και της Δανίας, διάρκειας 109 λεπτών.

Σύνοψη

Τρία χρόνια μετά τον αναπάντεχο θάνατο της πολεμικής ανταποκρίτριας Ιζαμπέλ Ριντ, μία εκδήλωση που γίνεται στη μνήμη της, θα φέρει ξανά κοντά το σύζυγο της και τους δυο γιους τους. Ένα βαθιά κρυμμένο μυστικό θα έρθει στην επιφάνεια, και οι τρεις άντρες θα πρέπει να κοιτάξουν ο ένας τον άλλο και να επαναπροσδιορίσουν τους εαυτούς τους.

Ο Γιοακίμ Τρίερ, γεννημένος το 1974, είναι διεθνώς καταξιωμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Οι πολυβραβευμένες του ταινίες Reprise (2006) και Όσλο, 31 Αυγούστου -Oslo, August 31st (2011), τις οποίες συνυπογράφει το σενάριο ο Έσκιλ Βογκτ, έχουν συμμετάσχει και διακριθεί σε διεθνή φεστιβάλ όπως των Καννών, του Σάντανς, του Τορόντο, του Κάρλοβι Βάρι, του Γκέτενμποργκ, του Μιλάνου και της Κωνσταντινούπολης.

Το "Όσλο, 31 Αυγούστου - Oslo, August 31st" προβλήθηκε στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ Καννών το 2011 και ήταν υποψήφιο για Βραβείο Σεζάρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας το 2013, ενώ ταυτόχρονα ξεπέρασε τα 180,000 εισιτήρια στις γαλλικές αίθουσες.

Το  Reprise τιμήθηκε με το Βραβείο  Amanda το 2007 (το σημαντικότερο κινηματογραφικό βραβείο της Νορβηγίας) για Καλύτερη Νορβηγική Ταινία, Καλύτερη Σκηνοθεσία και Καλύτερο Σενάριο. Η ταινία διανεμήθηκε στις ΗΠΑ από τη Miramax, και ήταν η υποψηφιότητα της Νορβηγίας για τα Βραβεί α Όσκαρ το 2006. Ο Τρίερ ήταν στη λίστα των New York Times με τους 20 Σκηνοθέτες που πρέπει να προσέξετε, το 2013. Η ταινία «Ο Ήχος της Σιωπής - Louder Than Bombs» είναι η πρώτη του αγγλόφωνη ταινία και η πρώτη του συμμετοχή στο Διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών.

ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

Ψάχναμε έναν τίτλο που θα αντιπροσώπευε τη ζωή μιας οικογένειας της οποίας η φιλόδοξη μητέρα εργάζεται στο εξωτερικό ως πολεμική ανταποκρίτρια. Η μη συγκρισιμότητα του πόνου είναι κάτι που βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον. Φυσικά, αυτός είναι κι ο τίτλος του πρώτου άλμπουμ των Smiths, όταν έφταναν στην Αμερική για πρώτη φορά. Η ταινία δεν αφορά ούτε τον πόλεμο ούτε τους Smiths φυσικά. Ανακάλυψα ωστόσο ότι οι Smiths δανείστηκαν τον τίτλο από την Αμερικανίδα ποιήτρια Ελίζαμπεθ Σμαρτ και το βιβλίο της By Grand Central Station I Sat Down and Wept. Μου αρέσει που αυτές οι λέξεις έχουν αμερικανική προέλευση, καθώς η ταινία γυρίστηκε στις ΗΠΑ.

ΠΩΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕ Η ΤΑΙΝΙΑ

Με την πρώτη μου ταινία Reprise, απέσπασα την προσοχή των ΗΠΑ. Άρχισα να διαβάζω πολλά σενάρια στα αγγλικά, και δέχτηκα αρκετές προσφορές. Γνώρισα πολλούς ενδιαφέροντες ανθρώπους της Αμερικανικής κινηματογραφικής βιομηχανίας, αλλά δεν είχα βρει ακόμα την ταινία που πίστευα ότι με αντιπροσώπευε και θα ήθελα να διερευνήσω κινηματογραφικά. Είχαμε πολλές ιδέες με το σεναριογράφο Έσκιλ Βογκτ, οπότε νιώθαμε καλύτερα να ξεκινήσουμε από το μηδέν, παρά να αναλάβουμε κάποιο από αυτά τα σενάρια.

Δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι προέρχομαι από μία χώρα της οποίας τη γλώσσα μιλούν μόλις 5 εκατομμύρια άνθρωποι, οπότε ήταν επόμενο για εμένα να σπουδάσω κινηματογράφο στο Λονδίνο.

Ο Έσκιλ κι εγώ πάντα θέλαμε να προσεγγίσουμε το διεθνές κοινό, και ήταν για εμάς σπουδαία επιβράβευση η αναγνώριση των ταινιών Reprise and Όσλο, 31 Αυγούστου (Oslo, August 31st ) σε τόσες διαφορετικές  χώρες. Ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο το παράδοξο ότι η διαφορετική κουλτούρα ήταν που τις κατέστησε τόσο ενδιαφέρουσες. Με αυτό στο νου, κάναμε εκτενή έρευνα για τα σκηνικά και τους χαρακτήρες στις ΗΠΑ πριν προχωρήσουμε στην υλοποίηση της ταινίας. Πιστεύω ότι εκτός από την ομιλούμενη γλώσσα είναι και η κινηματογραφική που σε καθορίζει. Χρησιμοποιώντας τα αγγλικά όμως είχα τη δυνατότητα να δουλέψω με εξαιρετικό διεθνές καστ, κάτι που ήθελα να κάνω για πάρα πολύ καιρό. Από μικρό παιδί έβλεπα ταινίες από όλο τον κόσμο. Ο κινηματογράφος ήταν για μένα ανέκαθεν ένα μέσο για να ξεπερνώ τα φυσικά σύνορα της χώρας μου.

Ο Γκάμπριελ Μπερν ερμηνεύει τον Τζιν, ένα μοντέρνο πατέρα. Με τον όρο μοντέρνο εννοώ ότι αντίθετα με την κλασική πατριαρχική οικογένεια, έχει περισσότερη συναισθηματική ευθύνη στο σπίτι. Άφησε την καριέρα του ως ηθοποιός κι έγινε δάσκαλος για να είναι πιο κοντά στα παιδιά του.  Ο Τζιν προσπαθεί να κρατήσει την οικογένεια ενωμένη, αλλά παλεύει να κατανοήσει τον 15χρονο γιο του Κόνραντ, που είναι βυθισμένος στα ηλεκτρονικά παιχνίδια και το ίντερνετ. Υπάρχει μια ζεστασιά στο Τζιν. Η δυναμή του βρίσκεται στην ικανότητα του να κατανοεί τους άλλους, αλλά αδυνατεί να καταλάβει τον ίδιο του τον εαυτό.

Η ευφυία και η ζεστασιά του Γκάμπριελ Μπερν ήταν απαραίτητα στοιχεία για να αποδώσουμε σωστά το χαρακτήρα. Μιλούσαμε συχνά για το πόσο κουρασμένοι είμασταν από τα στερεότυπα των πατριαρχικών πορτραίτων που βλέπαμε στις ταινίες, το μοντέλο του πατέρα στον οποίο οι γιοι πρέπει να αποδείξουν τον εαυτό τους. Ο Τζιν είναι ασυνήθιστα συναισθηματικός και ο Γκάμπριελ φέρνει στο χαρακτήρα αλήθεια και χιούμορ. Είναι το είδος του ηθοποιού που ανταποκρίνεται καλά στην ιστορία μιας ταινίας. Καταφέρνει να έχει καθολική εικόνα της ταινίας.

Ο Τζόνα που υποδύεται ο Τζέσε Άιζενμπεργκ, είναι φιλόδοξος, ευάλωτος χαρακτήρας και νιώθει ότι ήταν πιο κοντά στη μητέρα του από οποιονδήποτε άλλον.

Ο σκηνοθέτης χαρακτήρισε τον Άιζενμπεργκ ως ακριβή με πολύ χιούμορ στις ερμηνείες του. «Πολύς κόσμος δε γνωρίζει ότι ο Τζέσε είναι και πολύ καλός θεατρικός συγγραφέας- ήταν τρομερή έμπνευση να συζητώ μαζί του τη δραματουργία και το χαρακτήρα του», ανέφερε ο Γιοακίμ Τρίερ.

Όσο για την Ιζαμπέλ Ριντ που υποδύεται η Ιζαμπέλ Ιπέρ, ως πρόσωπο είναι εμπνευσμένο από πολλές ανταποκρίτριες και φωτογράφους πολέμου, αλλά η ταινία όπως εξηγεί ο σκηνοθέτης, δεν αφορά στο επάγγελμα αυτό καθαυτό. «Η ιστορία αφορά στις σχέσεις γονέων και παιδιών και τις μάχες που δίνει μια οικογένεια. Υπήρξα για πολύ καιρό φαν της Ιζαμπέλ Ιπέρ πριν τη συναντήσω στο για πρώτη φορά στο φεστιβάλ της Στοκχόλμης. Διατηρήσαμε επαφή και ενθουσιάστηκα όταν δέχτηκε να παίξει το ρόλο της μητέρας. Δε μπορώ να φανταστώ άλλη ηθοποιό να ενσαρκώνει αυτή την αινιγματική φιγούρα».

Ο Γκάμπριελ Μπερν έχει πρωταγωνιστήσει σε περισσότερες από 60 ταινίες μεγάλου μήκους συμπεριλαμβανομένων των εξής: Το Πέρασμα του Μίλλερ (Miller’s Crossing), Συνήθεις Ύποπτοι (The Usual Suspects), Εξκάλιμπερ (Excalibur), Into The West, Μικρές Κυρίες (Little Women), Ο Νεκρός (Dead Man), Το Τέλος Της Βίας (The End Of Violence), Ο Άνθρωπος Με Τη Σιδερένια Μάσκα (The Man In The Iron Mask), Το Παιχνίδι του Έρωτα (Vanity Fair), Φόνος Εξ Αμελείας ( Jindabyne), και Wah-Wah.

Στο Μπρόντγουεϊ, ο Μπερν έλαβε μια υποψηφιότητα για Βραβείο Τόνι για την ερμηνεία του στο Moon For The Misbegotten, ενώ απέσπασε το Βραβείο Outer Critics Circle για την ερμηνεία του στο  A Touch Of The Poet.

Ο Γκάμπριελ Μπερν πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική σειρά του HBO In Treatment, για το οποίο έλαβε Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία του και ήταν υποψήφιος δύο φορές για Βραβείο Emmy.

Ο Τζέσε Άιζενμπεργκ έγινε ευρέως γνωστός από την ταινία «The Social Network» όπου προτάθηκε και για Όσκαρ) ενώ πρόσφατα ενσάρκωσε το διάσημο κακό Λεξ Λούθορ στο «Batman v Superman: Dawn of Justice – Η Αυγή της Δικαιοσύνης» που έχει σαρώσει στα διεθνή ταμεία.

Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έχει συνεργαστεί με καταξιωμένους Γάλλους σκηνοθέτες όπως οι Ζαν Λυκ Γκοντάρ, Αντρέ Τεσινέ, Μορίς Πιαλά, Πατρίς Σερό, Μπενουά Ζακό, Κλαιρ Ντενί, Ολιβιέ Ασσάγιας, Φρανσουά Οζόν, Αν Φοντέν, όπως και με διεθνείς όπως οι Ότο Πρέμινγκερ, τους αδερφούς Ταβιάνι, Μάρκο Φερέρι, Ντέιβιντ Ο΄Ράσελ, Αντρέι Βάιντα, Μίκαελ Χάνεκε.

Η Βενετία την τίμησε με το Ειδικό Χρυσό Λέοντα της Επιτροπής για τη συνεισφορά της στον κινηματογράφο. Στις Κάννες βραβεύτηκε δύο φορές για τις ερμηνείες της ενώ ήταν πρόεδρος της επιτροπής για την 62η διοργάνωση του Φεστιβάλ.

Η Ιπέρ πρωταγωνίστησε σε τρεις (3) ταινίες που επιλέχθηκαν για το περσινό Φεστιβάλ Καννών: Ο Ήχος της Σιωπής (Louder than Bombs),  Valley of Love του Γκιγιόμ Νικλού και Άσφαλτος (Asphalte) του Σάμιουελ Μπένεκτριτ, φιλμ που πρόβαλλε πριν δύο μήνες η Κινηματογραφική Λέσχη της Πάτρας.

Η Ιζαμπέλ Ιπέρ χρίστηκε Ιππότης του Εθνικού Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής, Ιππότης  του Εθνικού Τάγματος Αξίας και  Διοικητής του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών στη Γαλλία.

*Η ταινία ενδεχομένως να έρθει και στην Πάτρα, στα Ster Cinemas, στη Βέσο Μάρε.

Eπιμέλεια - Τ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ