Συναντήσαμε την τρανσέξουαλ ηθοποιό Φένια Αποστόλου στην Πάτρα-Σκηνοθετεί το "Other Side" στο Θέατρο "Απόλλων"

Δεν έχουν περάσει πολλοί μήνες από την τελευταία μας συνάντηση με αφορμή την Bellελέν. Το κοινό της Πάτρας ανταποκρίθηκε θετικά στην παράσταση...

Πράγματι. Στην Πάτρα τον τελευταίο χρόνο ήρθα και με τις τρεις μου ιδιότητες. Σαν ηθοποιός, σαν σκηνοθέτης αλλά και σαν χορογράφος. Με γνωρίσατε μέσα από τις τρεις μου υποστάσεις.

Στο "Οther side" υπογράφεις την σκηνοθεσία αλλά και την χορογραφία….

Προερχόμενη από τον χώρο του χορού η σκηνοθετική μου ματιά χαρακτηρίζεται από μια έντονη σωματικότητα. Πρόκειται για ένα ολόκληρο θεατρικό έργο το οποίο όμως έχει και μια έντονη σωματικότητα.

Υπάρχουν κάποιες στιγμές... χορού στην παράσταση. Γενικότερα υπάρχουν κάποες θεατρικές δουλειές μου όπου οι ηθοποιοί μου κινούνται πιο «φορμαλιστικά». Πέρα από το ότι υπάρχει ένα ρεαλιστικό στήσιμο όπου μπορεί για παράδειγμα δυο άνθρωποι να μιλάνε σε έναν καναπέ.

Για μένα η σκηνοθεσία και η χορογραφία είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Δεν μπορώ να τα δω ξεχωριστά. Μπορούν να συνδυαστούν.Η σύγχρονη παραστατική τέχνη έχει αφήσει ανοιχτά τα σύνορά της.

Λίγα λόγια  για την υπόθεση του «Other side».

Πρόκειται για ένα μεταπολεμικό δράμα. Βρισκόμαστε μετά τον πόλεμο της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Είναι έργο ενός σημαντικού δραματουργού των Βαλκανίων. Είναι ένα έργο για τον έρωτα και τις ανθρώπινες σχέσεις κάτω από ένα ζοφερό τοπίο, όπως είναι αυτό του πολέμου.

Βλέπουμε ότι συμβαίνει μετά τον πόλεμο. Βλέπουμε τα σημάδια που αφήνει στις ανθρώπινες ζωές που προσπαθούν να βρουν ξανά τις ισορροπίες τους, τις σχέσεις τους με τους συνανθρώπους τους, μια καινούργια τους ταυτότητα. Γιατί με έναν πόλεμο όλα εκμηδενίζονται.

Συναντάμε τέσσερις χαρακτήρες.Τον Λάκι που είναι μαριονετίστας, την Λίλη που είναι μια εκδιδόμενη μητέρα, τον Τρίκι  που είναι ένας ταχυδακτυλουργός που δεν του πετυχαίνουν τα τρικ και την Μάλα που είναι μια έφηβη που αναζητά την αγάπη κάνοντας εύκολα sex. Υπάρχουν και δυο μαριονέτες τις οποίες υποδύονται δυο χορευτές  Εκεί υπάρχουν χορογραφίες και μουσική χωρίς λόγο.

Το έργο είναι γραμμένο με έναν περίεργο τρόπο. Μοιάζει σαν να έχει γραφτεί ανάποδα. Ο συγγραφέας δεν ακολουθεί μια γραμμική αφήγηση του χρόνου. Έχουμε flashbach στις ζωές και στις σχέσεις των ηρώων. Το έργο είναι αποσπασματικό. Όμως η κίνηση και ο τρόπος που έχει «δεθεί» η παράσταση "φωτίζουν" την ιστορία. Η κίνηση την κάνει πιο συγκεκριμένη και κατευθυνόμενη.

Υπάρχει κάποιος χαρακτήρας που σε κέντρισε περισσότερο; Ταυτίστηκες με κάποιον;

Γενικά λατρεύω όλους μου τους ήρωες και για αυτό υπάρχει μια ισορροπία στον τρόπο με τον οποίο δημιουργώ για κάθε ήρωα αλλά και performer. Για μένα η κάθε φράση, η κάθε κίνηση, ο κάθε ρόλος, το κάθε λεπτό έχουν σημασία/

Ταυτίζομαι με όλους τους χαρακτήρες για να μπορέσω να τους γεννήσω και να τους αποδώσω.

Δεν αισθάνομαι ότι έχω κάποιον που ταυτίζομαι η αγαπώ περισσότερο απο άλλους. Για μένα όλοι οι ήρωες είναι ευαίσθητα αγρίμια που έχουν "μπλοκάρει" σε σχέση με την συναισθηματική τους επικοινωνία .

Υπάρχει μια βιαιότητα στην ζωή τους. Έχουν κακοποιηθεί οι ήρωες. Ο καθένας έχει μια προσωπική ιστορία που κάποια στιγμή φέρει στην σκηνή και αυτό με συγκίνησε. Μιλάνε μια σκληρή γλώσσα, απειλούν, βρίζουν αλλά αυτός είναι ο μόνος τρόπος έκφρασης που έμαθαν.Το κάνουν από δίψα για αγάπη και απελπισία. Απελπισία και από την ανάγκη να ξεφύγουν από την μοναξιά τους. Είναι «κολασμένοι άγγελοι».

Γιατί είπες «ναι» στην παράσταση;

Εκτός από τους χαρακτήρες λάτρεψα και τον τρόπο γραφής. Ήθελα να αναμετρηθώ με αυτό το τον τρόπο γραφής. Το έργο είχε κάτι το δισυπόστατο και είναι «ατακαριστό». Βρήκα έναν ρυθμό στο κείμενο. Τέλος ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό από τον «Πελεκάνο», ένα κείμενο με μεγαλύτερη έκταση.

Η παράσταση κέρδισε το ενδιαφέρον και στο εξωτερικό. Γιατί συνέβη αυτό;

Ήταν λογικό να αγαπηθεί στις Βαλκανικές χώρες.Αλλά δεν μείναμε εκέι. Είναι σπάνιο μια ελληνική ομάδα να ταξιδεύει τόσο πολύ στο εξωτερικό και να επιλέγεται για να συμμετάσχει σε τέσσερα διεθνή Φεστιβαλ.

Είναι φτιαγμένο με τέτοιο τρόπο το έργο που ξεπερνάει την γλώσσα. Είναι ένα θέαμα που συνδυάζει την κίνηση με το λόγο με έναν κινηματογραφικό τρόπο. Επίσης έχει την αισθητική του ευρωπαϊκού θεάτρου. Η παράσταση έχει μια μοναδικότητα και ως προς την τεχνοτροπία της. Δεν μπορώ να την κατηγοριοποιήσω.

Τι αίσθηση πιστεύεις ότι αφήνει στον θεατή η παράσταση;

Όλοι έχουμε μέσα μας και το καλό και το κακό. Οι συγκεκριμένοι ήρωες είναι λίγο οργισμένοι. Βλέπουμε ακραίες καταστάσεις σε σχέση με αυτά που έχουμε συνηθίσει εμείς. Πίσω από την σκληρότητα υπάρχει μια πολύ μεγάλη ευαισθησία.

Πιστεύω ότι ο θεατής ξεπερνάει την όποια σκληρότητα και βλέπει ότι οι ήρωες είναι βαθιά πληγωμένα παιδιά. Δεν μπορούν να πουν το «Σ’αγαπώ» με έναν λουλούδι. Μπορεί να το κάνουν με την απειλή ενός όπλου. Διεκδικούν την αγάπη με όπλο.Το τι θα κρατήσει ο κάθε θεατής είναι αρκετά προσωπικό.

Πιστεύω όμως ότι στο τέλος της παράστασης ο θεατής εξαγνίζεται.

Το έργο είναι επίκαιρο…

Είναι διπολικό. Μια αναμέτρηση ανάμεσα στον έρωτα και τον θάνατο. Αυτό είναι πάντα επίκαιρο. Οι ήρωες θα μπορούσαν να είναι από οποιαδήποτε χώρα, πολιτισμό και χρονική στιγμή. Ο πόλεμος δυστυχώς παραμένει επίκαιρο θέμα αν και ο σύγχρονος πολιτισμός θα έπρεπε να τον έχει εξαφανίσει.

Τι καινούργιο υπάρχει στα σχέδια σου;

Προσπαθώ να κρατήσω τα έργα μου στον χρόνο όσο περισσότερο μπορώ. Πέρα από αυτά που υπάρχουν ήδη και ελπίζω να συνεχιστούν, έχω ετοιμάσει ένα καινούργιο χορευτικό έργο 40 λεπτών.

Πρόκειται για ένα ζευγάρι που ανταλλάσει τους ρόλους τους για μια βραδιά. Θα κάνει πρεμιέρα την πρώτη εβδομάδα του Ιουνίου στο «Μιχάλης Κακογιάννης».

Επίσης θα κάνω μια σκηνική σύνθεση βασισμένη σε ένα πολύ γνωστό παραμύθι. Θα υπάρχει κείμενο και κίνηση. Με ενδιαφέρει η διεθνής απήχηση του έργου μου και γι’ αυτό θα ήθελα να το κάνω πιο «open» σε σχέση με το πώς θα παρουσιαστεί.

Ένα μήνυμα για τους αναγνώστες μας…

Οι άνθρωποι είμαστε ικανοί για τα πάντα. Όσοι παρακολουθήσουν την παράσταση θα δουν πώς ένα σύστημα κάνει τους ανθρώπους να έχουν τέτοιες πληγές που δεν μπορούν να τις ξεπεράσουν. Πολλές φορές η βία δεν ξεπερνιέται ποτέ...

Περιμένω το κοινό να συγκινηθεί  με αυτό που θα δει.

Trailer παράστασης :
https://www.youtube.com/watch?v=qERHk2ikZzM

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ: 
Μετάφραση: Γκάγκα Ρόσιτς
Σκηνοθεσία-Χορογραφία: Φένια Αποστόλου
Πρωτότυπη Μουσική: Μάνος Αντωνιάδης
Σκηνικά - Ειδικές κατασκευές: Τόνια Αβδελοπούλου
Κοστούμια: Ζωή Μολυβδά - Φαμέλη
Φωτισμοί: Τάσος Σκλαβούνος
Video Art: Chris Tourlakis
ΔΙΑΝΟΜΗ: 
Λάκι: Δημοσθένης Ελευθεριάδης
Λίλυ: Βιργινία Ταμπαροπούλου
Τρίκυ: Γιάννης Αθανασόπουλος
Μάλα: Μυρτώ Γκόνη
Μαριονέτες - Χορευτές
Πικόνιο: Κωστής Τσιαμάγκας
Μάλα: Σίλια Καρφοπούλου

Πληροφορίες-Κρατήσεις: 2610 273613 στο Δημοτικό Θέατρο Απόλλων.