Χρέος μας έναντι της ιστορίας η δημιουργία ενός Μουσείου για το λιμάνι της Πάτρας

«Από την Καλυδώνα στο Εγνατία». Ο τίτλος του αξιόλογου βιβλίου του Λεωνίδα Σωτηρόπουλου αποτυπώνει με ακρίβεια το ιστορικό θέμα που πραγματεύεται, άκρως ενδιαφέρον για κάθε πολίτη της Πάτρας.

Τα εκατοντάδες πλοία που έχουν δρομολογηθεί στο πέρασμα των χρόνων από το λιμάνι της Πάτρας αποτελούν, το καθένα ξεχωριστά, και μια ψηφίδα στην πολυσχιδή ιστορία της κινητήριας δύναμης της πόλης.Διότι για την Πάτρα το λιμάνι της ήταν ανέκαθεν αυτό: η δύναμη της, η ίδια της η ύπαρξη.

Εάν η Πάτρα έγινε ένα μεγάλο αστικό οικονομικό κέντρο με μια αξιοσημείωτη αναπτυξιακή δυναμική, το οφείλει αναμφίβολα στο λιμάνι της. Και το λιμάνι με τη σειρά του οφείλει πολλά σε όλα εκείνα τα πλοία, μικρά και μεγάλα, που με την παρουσία τους και τη συμβολή τους τού προσέδωσαν το μέγεθος και την αίγλη που όλοι αναγνωρίζουν σήμερα ότι έχει.

Το βιβλίο του Λεωνίδα Σωτηρόπουλου έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό έως τώρα κενό στην τοπική ιστοριογραφία, καταγράφοντας την ιστορική διαδρομή τους. Και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, τού αξίζει μια θέση στη βιβλιοθήκη κάθε Πατρινής, κάθε Πατρινού.

«Από την Καλυδώνα στο Εγνατία», και από το «Εγνατία» έως τις μέρες μας, το συναρπαστικό ταξίδι του λιμανιού της Πάτρας συνεχίζεται.Και ήλθε, πιστεύω, η ώρα να προσεγγίσουμε ως τοπική κοινωνία ένα σημαντικό σταθμό: τη δημιουργία ενός Μουσείου για το λιμάνι της Πάτρας.
Καταθέτω τη συγκεκριμένη πρόταση με την ακλόνητη πεποίθηση ότι η υλοποίηση του είναι εφικτή, εφόσον ο ΟΛΠΑ και οι υπόλοιποι φορείς της πόλης συνεννοηθούν και βρουν έναν κοινό βηματισμό στην κατεύθυνση αυτή.

Το λιμάνι της Πάτρας πρέπει να έχει τον δικό του χώρο για να αφηγείται τη δική του, συναρπαστική, ιστορία. Και μπορούμε να τον φτιάξουμε όλες και όλοι μαζί, παρά το γεγονός ότι διανύουμε μια δύσκολη οικονομικά συγκυρία.Άλλωστε, ένα Μουσείο για το λιμάνι της Πάτρας συνιστά κι ένα χρέος μας, που πρέπει να εκπληρώσουμε έναντι της ιστορίας μας και των επόμενων γενιών.