Μάριος Κάρδαρης: Ανεβαίνει στις κορυφές του κόσμου για καλό σκοπό και μιλάει για όλα στο thebest

Πότε και πώς προέκυψε να ασχοληθείς με την ορειβασία;

Το μικρόβιο της ορειβασίας το κόλλησα στα 23 μου από μια απλή πεζοπορία που πραγματοποίησα με κάποιους φίλους. Στην ουσία με «τράβηξαν» να πάω. Δεν ήμουν ο τύπος που το συνήθιζε ή που θα το έκανε εύκολα. Δεν είχα πάει ποτέ και το θεωρούσα άσκοπο να πάω και να περπατήσω σε ένα βουνό. Πήγα όμως και γεννήθηκε ένας έρωτας.

Από εκεί και πέρα;

Βρέθηκα σε πιστοποιημένες σχολές της Ελληνικής ομοσπονδίας για αναρρίχηση και ορειβασία και στην  συνέχεια άρχισα να συμμετέχω σε ορειβατικές αποστολές.

Συνδυάζεις αυτές τις αποστολές με φιλανθρωπικούς σκοπούς…

Πριν κάποια χρόνια ο αδελφός αγόραζε ρούχα σε ένα άπορο κοριτσάκι 7 ετών που είχε έρθει από την Ρουμανία. Όταν έφυγε για την Αυστραλία μου ζήτησε να το κάνω εγώ γι’ αυτόν. Η αντίδραση του παιδιού όταν το έδωσα τα πράγματα τα Χριστούγεννα ήταν συγκλονιστική. Με αγκάλιασε, με φίλησε και ζωγράφισε εμάς τους δυο χεράκι- χεράκι σε ένα βουνό κάτω από τον ήλιο. Τότε μου γεννήθηκε η ιδέα, αν και δεν είχα πάει ποτέ στο εξωτερικό, να κάνω μια ορειβατική αποστολή στις Άλπεις με σκοπό να αντιπροσωπεύσω ένα ίδρυμα από την Ελλάδα έτσι ώστε να βοηθηθούν πολλά παιδιά. Σε συνεργασία με το «Χαμόγελο του παιδιού» τον Αύγουστο του 2013 πραγματοποιήθηκε αυτή η αποστολή και σηκώσαμε στις Άλπεις την Ελληνική σημαία αλλά και την σημαία του συλλόγου. Θέλαμε να περάσουμε το μήνυμα ότι πρέπει να είμαστε ενωμένοι έτσι ώστε να προστατεύσουμε όλα τα παιδιά χωρίς φυλετικές διακρίσεις και θρησκευτικές διαφορές.

Πώς βοηθιούνται τα Ιδρύματα μέσα από αυτές τις αποστολές;

Βρίσκουμε χορηγούς που καλύπτουν τα έξοδά μας. Από εκεί πέρα δεν μαζεύεται κάποιο χρηματικό ποσό που δίνεται στα ιδρύματα. Μέσα από την προβολή που παίρνουν οι αποστολές βρίσκεται όλο και περισσότερος κόσμος που στηρίζει τα ιδρύματα. Τα ιδρύματα κερδίζουν περισσότερους εθελοντές. Προβάλλονται οι σκοποί των ιδρυμάτων με ένα ξεχωριστό τρόπο.

Εκτός από τις Άλπεις, ποιες άλλες κορυφές έχεις ανέβει;

Πέρα από τις Γαλλικές Άλπεις έχω πάει στην Αργεντινή, στο ψηλότερο βουνό του δυτικού ημισφαιρίου του πλανήτη. Εκεί έχοντας χορηγούς από την Αμερική ενισχύσαμε ένα ίδρυμα που προστάτευε παιδιά από έκθεση σε ανήλικη πορνεία και σωματεμπορία. Είναι το νούμερο ένα έγκλημα σε αυτή την Ήπειρο. Εκεί μέσα από τους χορηγούς μας μαζεύτηκαν 200.000 δολάρια τα οποία προσφέρθηκαν στο ίδρυμα για να φτιαχτεί μια ψυχιατρική κλινική στην Νέα Υόρκη. Στην Ευρώπη πραγματοποιήσαμε μια αποστολή για το Ίδρυμα «Ελπίδα».. Ακόμα πραγματοποιήσαμε μια για την «Κιβωτό της αγάπης» αλλά και μια για ένα ορφανοτροφείο του Βόλου.

Υπάρχει κάποια έντονη ανάμνηση από αυτά τα ταξίδια;

Σε κάθε ανάβαση υπάρχει κάτι το οποίο δεν θα ξεχάσεις ποτέ. Στην πρώτη μας αποστολή στις Άλπεις χάσαμε τα νερά μας και σκαρφαλώναμε για 14 έως 15 ώρες χωρίς νερό. Πάθαμε αφυδάτωση και είχαμε αρχίσει να παραλύουμε. Εγώ είχα πρόβλημα με το πόδι μου, μια κοπέλα θυμάμαι είχε πρόβλημα με την όραση της .Στην κατάβαση συναντήσαμε κακοκαιρία αλλά όλα πήγαν καλά. Στην Αργεντινή είχαμε να αντιμετωπίσουμε το πολικό ψύχος. Είχε – 30 βαθμούς. Κάποιοι εξαιτίας του υψόμετρου έχασαν την ζωή τους από πνευμονικό οίδημα και υποθερμία.

Στις Άλπεις επίσης, όταν φτάσαμε στην κορυφή μας έπιασε χιονοθύελλα. Αναγκαστήκαμε να μείνουμε εκεί, σε χιονότρυπα για τρεις μέρες. Λόγω παγετού και κακοκαιρίας πάθαμε μερική τύφλωση. Μάλιστα τότε έχασαν την ζωή τους πέντε άτομα από μια Γερμανική αποστολή. Δεν μπορούσαν να έρθουν να μας βοηθήσουν διασώστες και έπρεπε να κατέβουμε μόνοι μας. Μας πήρε μια βδομάδα για να κατέβουμε. Ήταν η μεγαλύτερη κακοκαιρία που γνώρισαν οι Άλπεις τα τελευταία 40 χρόνια.

Υπήρξαν στιγμές που φοβήθηκες;

Όποιος πει ότι δεν φοβάται μπροστά σε όλα αυτά θα πει ψέματα. Φοβάσαι. Γι’ αυτό εκπαιδεύεσαι να διατηρείς την ψυχραιμία σου. Προσωπικά, σαν αρχηγός μιας αποστολής έχω από πίσω μου κι άλλα άτομα, ευθύνη. Εάν δεις και κρίνεις ότι τα πράγματα δεν είναι ευνοϊκά πρέπει να γυρίσεις πίσω. Επιτυχία δεν είναι να φτάσεις στην κορυφή.  Επιτυχία είναι να γυρίσεις στο σπίτι σου σώος και αβλαβής. Εμπειρία είναι όλη η διαδικασία όχι το να φτάσεις στην κορυφή μόνο. Δεν θα δώσω ποτέ κάτι παραπάνω από την ζωή μου για μια κορυφή.

Τι πρέπει να διαθέτει κανείς για συμμετέχει σε μια τέτοια αποστολή ορειβασίας;

Υπομονή και αγάπη για το βουνό. Όταν έχεις αυτά μπορείς να μάθεις από έναν έμπειρο και πιστοποιημένο ορειβάτη και αναρριχητή. Ξεκινάς από την πεζοπορία και ανεβαίνεις σκαλί -σκαλί. Υπάρχουν στάδια μέχρι να μπορείς να ανέβεις χιονισμένα βουνά. Χρειάζεται μια καλή φυσική κατάσταση, όρεξη, αγάπη και σεβασμός για το βουνό. Αν δεν το σέβεσαι δεν θα σε σεβαστεί. Το βουνό σου δίνει κάποια σημάδια και πρέπει να είσαι σε θέση να τα καταλάβεις και να τα αναγνωρίζεις. Δεν μπορείς να παρακούσεις την φύση. Δεν κατακτάς ένα βουνό. Αυτό σε αφήνει να το ανέβεις. Θέλει και μια μικρή δόση τρέλας. Δεν είναι επικίνδυνη η ορειβασία. Γίνεται όσο ανεβάζεις τον πήχη τεχνικά και υψομετρικά. Ατυχήματα έχουν γίνει μόνο από ανθρώπινο λάθος ποτέ εξαιτίας υλικών που χρησιμοποιούμε.

Ποιο είναι το όνειρό σου από εδώ και πέρα;

Να αναρριχηθούμε σε κάποιες κορυφές του Περού και να πάμε και στα Ιμαλάια. Δεν είναι σκοπός το Έβερεστ προς το παρόν. Σκοπός μου είναι να βοηθήσω όσο περισσότερους ανθρώπους μπορώ σε Ελλάδα και εξωτερικό. Να περάσουμε μηνύματα μέσω του αθλητισμού.