Έλληνας ψηφοφόρος: ‘Εχω μάγκα πρωθυπουργό, αλλά τρέχω στα ΑΤΜ τα μαύρα μεσάνυχτα

Αυτό που ζήσαμε χθες τα ξημερώματα δεν πρέπει να περάσει στα ψιλά της προσοχής μας. Είναι ενδεικτικο των αντιδράσεων των ημερών που θα έρθουν και ίσως και των ημερών μετά και το δημοψήφισμα.

Άν ρωτούσες χθες κατά τις 3 το βράδυ το βαρύ, τους στημένους στις ουρές έξω απο τα καταστήματα αυτόματης ανάληψης, τι σκέφτονται γύρω από τα διαδραματιζόμενα, θα διαπίστωνες ότι ένας μεγάλος αριθμός τους, σου απευθυνόταν με εθνική υπερηφάνεια, σου έλεγε ένα  «έχουμε μάγκα πρωθυπουργό» και ακολούθως σου εκμυστηρευόταν και ότι θα φτάσει στην κάλπη κρατώντας ένα μεγάλο «όχι» όμοιο με αυτό του Μεταξά.

Ναι, αλλά την ίδια ώρα, ο ίδιος άνθρωπος βρισκόταν έξω από ένα ΑΤΜ, να ξεροσταλιάζει με το μάτι του γλαρό για να προλάβει να βγάλει τα λεφτά του μην του τα κλειδώσουνε οι τράπεζες.

Φορώντας την πιτζάμα μέσα απο το παντελόνι για να τρέξει να βρει την κάρτα ανάληψης, να πάρει το κλειδί του αυτοκινήτου, καθώς η νυχτερινή βόλτα μπορεί να είναι μεγάλη, με την ψυχή στο στόμα, ο ίδιος επαναστάτης έσπευσε να αποσύρει τα τελευταία του ευρώ και αυτή τη φορά χωρίς τα...κανάλια να έχουν προλάβει, λόγω του καταιγισμού των εξελίξεων, να κινδυνολογήσουν.

Χωρίς να ακούσει τις φωνές των κυβερνητικών περί αναγκαίας ψυχραιμίας και περί διαβεβαιώσεων Ντράγκι.

Όχι αυτή η εικόνα, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη, ούτε από την κυβέρνηση, αλλά ούτε και από τους ίδιους τους πολίτες που μέσα στην σύγχυση της βραδιάς δεν πρόλαβαν να δουν τον εαυτό τους να αντικατοπτρίζεται στο τζάμι της τράπεζας.

Πόσο έτοιμοι είναι οι πολίτες για την ρήξη και την πληρωμή του κόστους της; Πόσο πραγματικά γνωρίζουν γιατί αποφασίζουν την άλλη Κυριακή; Να μου επιτραπεί να αμφιβάλω.

Η επανάσταση δεν μπορεί να ξεκινάει από τα ΑΤΜ. Γιατί αν ξεκινάει απο εκεί, εκεί και θα καταλήξει. Και  ο νοών,  νοείτω.