Χρήστος Θηβαίος στο thebest.gr: "Το μόνο που χρειάζεται αυτή την στιγμή είναι αλληλεγγύη και συνείδηση"

Συνέντευξη στην Κωνσταντίνα Τσίχλα

Ο Χρήστος Θηβαίος είναι χωρίς αμφιβολία από τους πιο αγαπημένους καλλιτέχνες της γενιά του. Ακολουθώντας πιστά την τέχνη του και την μουσική του συνεχίζει μια πορεία ετών γεμάτη με όμορφες συνεργασίες και τραγούδια που έχουν αγαπηθεί.

Λίγες μέρες πριν την συναυλία που θα πραγματοποιήσει στην Πάτρα με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου μίλησε για όλα στο thebest.gr.

Κάνουμε αυτή την συζήτηση με αφορμή την εμφάνιση που θα πραγματοποιήσετε με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου στην Πάτρα. Αισθάνομαι ότι υπάρχει μια ιδιαίτερη σχέση με αυτή την πόλη.

Ναι έχω έρθει αρκετές φορές. Διάφορες συναυλίες, διάφορες συνεργασίες. Για παράδειγμα μια συνεργασία που με έχει στιγματίσει είναι αυτή με την Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων. Συνεργαστήκαμε πάνω και σε ένα ευρύτερο ρεπερτόριο (τραγούδια δικά μου αλλά και άλλων καλλιτεχνών)όταν ακόμα υπήρχε ο Θανάσης Τσιπινάκης.

Θυμάμαι αυτή την συνύπαρξη από την οποία έχουν περάσει πολλά χρόνια και αισθάνομαι ότι από αυτήν την συνεργασία με την Ορχήστρα Νυκτών εγχόρδων που πλέον συνεχίζει χωρίς τον «δικό της» Θανάση Τσιπινάκη, θα έχετε να θυμάστε πολλά πράγματα.

Ναι. Πάρα πολλά. Οι ατέλειωτες πρόβες, οι συναυλίες και πραγματικά είναι τιμή για την πόλη της Πάτρας όλο το έργο του Θανάση Τσιπινάκη . Ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος, μουσικός και καλλιτέχνης. Έδωσε πολλά από την ορχήστρα και την ζωή του.

Αυτή την φορά θα σας άκουσε με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

Αυτή την φορά ..ερχόμαστε «με φόρα» με τον Βασίλη. Είμαστε μαζί αυτό το καλοκαίρι σε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. Ξεκινάμε από την Δράμα. Η Δεύτερη συναυλία μας είναι στην Πάτρα. Μετά από την συνεργασία που είχαμε τον φετινό χειμώνα στην Αθήνα συνεχίζουμε. Είμαστε μαζί στην παράσταση "εννέα και πέντε" σε κείμενα Οδυσσέα Ιωάννου και σκηνοθεσία Παντελή Βούλγαρη. Στις συναυλίες δεν θα παρουσιάσουμε το θεατρικό που είχαμε τον χειμώνα αν και θα υπάρχουν στο πρόγραμμα και κάποια τραγούδια από εκεί θα είναι μια ακραιφνώς ροκ συναυλία.

Το κοινό της Πάτρας θεωρώ ότι το γνωρίζετε και οι δυο καλά.

Αρκετά καλά.(γελάει)

Εντοπίζετε κάποιες διαφορές σε σχέση με το κοινό της Αθήνας αλλά και άλλων πιο μικρών ;

Η Πάτρα είναι ένα σταυροδρόμι πολιτισμών λόγω του ότι ως κυτίδα αστικής τάξης από τον 19^ο αιώνα και μετά είναι σίγουρα μια πηγή πολιτισμού. Μην ξεχνάμε ότι σε αυτή την όμορφη πόλη υπάρχει και το Φεστιβάλ της αλλά και εξαιρετικοί άνθρωποι που ασχολούνται με τα πολιτιστικά της.

Σίγουρα αποτελεί μια από τις γωνίες του πολιτιστικού και ιστορικού τριγώνου που ξεκινάει από την Αρχαία Ολυμπία και καταλήγει στους Δελφούς. Είναι μια, με την ευρύτερη έννοια Ολυμπιακή πόλη. Εχει άπειρες εκδηλώσει; Και αναφέρομαι ξανά και στην Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων που φιλοξενεί.Είναι πολύ σημαντικό ότι η Ορχήστρα αυτή ανανεώνεται με νέα παιδιά.

Υπάρχουν στην Πάτρα άνθρωποι αλλά και μέρη με τα οποία είστε, κατά κάποιον τρόπο, "δεμένος";

Μια βόλτα στην πόλη την κάνω πάντα όταν έρχομαι. Στα μπαράκια της Γεροκωστοπύλου, στο λιμάνι, στην Αγίου Νικολάου. Υπάρχουν άνθρωποι με τους οποίους έχω συνεργαστεί και στο Φεστιβάλ, και σίγουρα τα παιδιά της Ορχήσταρας.

Με αυτή την Ορχήστρα πρόσφατα συνεργάστηκε και ο Γιάννης Χαρούλης. Είπε λοιπόν επι σκηνής ότι εσείς ήσασταν το μαγικό χέρι που τον τράβηξε από την Κρήτη. Σας χαρακτήρισε αδελφό. Υπάρχουν στον χώρο άνθρωποι που λειτούργησαν έτσι για εσάς;

Βέβαια. Όλους τους ανθρώπους που έχω συνεργαστεί, τα ονόματα τα οποία ξέρετε τους θυμάμαι με αγάπη. Τους χρωστάω την ζεστασιά στον χώρο της μουσικής και την συλλογικότητα στο να δίνεις. Είναι πολύ σημαντικό για όποιον ασχολείται με αυτό το είδος τέχνης. Πάντα ήταν γεναιόδωροι μαζί μου.

Θεωρώ ότι είναι αρκετοί αυτοί οι άνθρωποι και θα ήταν δύσκοο να ξεχωρίσετε κάποιον.

Πραγματικά είναι πολύ δύσκολο.

Μέσα από την φετινή σας περιοδεία θα βρεθείτε κοντά στο κοινό σας ένα καλοκαίρι αρκετά δύσκολο για την χώρα. Πώς αισθάνεται ένας καλλιτέχνης όταν συναντάει ανθρώπους που τον αγαπούν μια τέτοια εποχή;

Ούτε εγώ ούτε ο Βασίλης εμπνεόμαστε από την θλίψη. Απλά προσπαθούμε να την μεταλλάξουμε. Πιστεύω ότι απλά τώρα φαίνονται με το ένδυμα της κρίσης. Πάντα έτσι ήταν. Υπήρχε μια κωδικοποιημένη και κρυμμένη ασταθής ευμάρεια η οποία για ψηφοθηρικούς και διαφημιστικούς λόγους βαφτιζόταν ως ευτυχία –ευμάρεια-καλοπέραση. Ακόμα και οι συντάξεις είχαν πρόβλημα. Απλά μπορούσαν να «συμψηφιστούν» για κάποια δευτερεύουσα εμπορική συναλλαγή ή αγοραστική δυνατότητα μέσω πλαστικού χρήματος Τα πράγματα ήταν πάντα έτσι και τώρα τα αντιμετωπίζουμε «κατά πρόσωπο».

Τελικά τι έχει φταίξει και δεν μπορούμε «να δούμε το φώς»;

Έχει φταίξει η ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Ίσως και από την επανάσταση του 1821.Έχουν φταίξει τα πάντα. Υπήρξε από τότε μια τελείως μικροαστική σκέψη και λειτουργικότητα. Ένας νέο-μεσαίωνας μέσα από την επιβολή της Εκκλησίας. Το λέω αυτό χωρίς να θέλω να αντιταχθώ με το δέος που μπορεί να αισθάνεται κάποιος για την ορθοδοξία. Το θέμα δεν είναι η ίδια η θρησκεία αλλά ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιήθηκε ως μέσο εξουσίας και επιβολής.

Αυτοί οι λεκέδες «νεοτερικότητας» οι οποίοι διετέλεσαν ως μικροί γραφειοκρατικοί οργανισμοί (είτε χρησιμοποιώντας την θρησκεία είτε την πολιτική) μας έφεραν εδώ.

Υπάρχουν βέβαια κάποιες πεφωτισμένες παροχές σε αυτή την χώρα την οποία επιβάρυνε πάρα πολύ το προσωπικό συμφέρον.

Σε αυτή την χώρα όπου η μουσική έχει ανθίσει είναι αισιόδοξα τα πράγματα αυτή την στιγμή;

Βεβαίως. Όσο υπάρχουν νέοι άνθρωποι. Υπάρχουν νέοι οι οποίοι μας τιμούν και εμπνέονται από εμάς όμως είναι καιρός μας μας ανατρέψουν και να κάνουν τα δικά τους πράγματα.

Μετά από όλα αυτά τα χρόνια πορείας στην μουσική έχετε καταφέρει να κάνετε υα δικά σας «πράγματα», αυτά που είχατε στο μυαλό σας να κάνετε όταν ήσασταν νεώτερος;

Θα έλεγα πως ναι. Οχι μόνο έκανα αυτά που είχα στο μυαλό μου αλλά καταφέρνω στα 52 μου χρόνια να θεωρώ πολυτιμότερο το να είμαι χρήσιμος παρά γνωστός.

Τι σκέφτεστε όταν λέτε την λέξη χρήσιμος;

Να συνεχίσω να κάνω την δουλειά μου με απόλυτη ειλικρίνεια και συνείδηση. Να προσπαθώ διαρκώς να γίνομαι καλύτερος και για την οικογενειά μου, την γυναίκα μου, τα παιδιά μου, τους φίλους μου, για όλους.

Πώς καταφέρατε να ισορροπήσετε ανάμεσα στην επαγγελματική και προσωπική σας ζωή όλα αυτά τα χρόνια;

Το κλειδί και η λύση της αλήθειας είναι ότι δεν καταΦέρνω να ισορροπήσω..προσπαθώ.Προσπαθώ κάθε μέρα να σκέφτομαι τι μπορώ να κάνω καλύτερα.

Πέρα από τις συναυλίες με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου,τι υπάρχει στα άμεσα σχέδια σας;

Θα συνεχίσουμε και του χρόνου με τον Βασίλη την Παράσταση «εννέα και πέντε». Ετοιμάζω και έναν νέο δίσκο που έχει να κάνει με την πρώτη αιματηρή εξέγερση σε ελληνικό έδαφος. Συγκεκριμένα έχει να κάνει με τους μεταλλωρύχους της Σερίφου -21^η Αυγούστου 1916.Αυτή είναι η τραγουδοποιητική μου πλευρά.

Από την άλλη γράφω μουσική για βρεφικό θέατρο. Γίνεται σε συνεργασία με την Μαρία Παυλοπούλου και είμαι περήφανος γι αυτό γιατί δημιουργώ κάτι εκ νέου. Είναι άλλος δημιουργικός χάρτης που μελετάω τον τελευταίο καιρό.

Σας ακούσαμε να τραγουδάτε τραγούδια που απευθύνονται σε παιδιά μαζί με τον γιό σας.

Ναι, και θα υπάρχει και συνέχεια.