Πώς ο Περικλής Πιλαβάς της γνωστής ποτοποιΐας έφτιαξε την πιο επιτυχημένη ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία της Ελλάδας!

Η ετικέτα ξεκίνησε απο την Πάτρα και τον Περικλή Πιλαβά, της γνωστής ποτοποιΐας, το 2007 και με μόλις τέσσερα άτομα προσωπικό σήμερα αποτελεί ίσως την σοβαρότερη ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία στην Ελλάδα! Οι γνωρίζοντες τα τεκτενόμενα της εναλλακτικής μουσικής σκηνής την ξέρουν πολύ καλά. Τελευταία αρχίζει να κάνει αίσθηση και σε ευρύτερο κοινό, καθώς η πορεία της που την έχει αναδείξει σε leader στο χώρο, προκαλεί συνεχώς δημοσιεύματα αθηναϊκών ΜΜΕ. Ο λόγος για την Inner-Ear, που είναι εύκολο να αναγνωρίσει κανείς ένα άλμπουμ της και μόνο από το εξώφυλλο.

Τα όμορφα artwork που αποτυπώνονται συνήθως πάνω τους αποτελούν ξεχωριστά έργα τέχνης,  αφορμή  για  πολλούς ώστε να αγοράσουν τη φυσική εκδοχή  ενός  δίσκου, και μάλιστα την  έκδοση  του  βινυλίου.

«Για να σ’ το πω απλά και ειλικρινά, βγάζουμε ό,τι μας αρέσει...»

Ο Δημήτρης Μπούρας υπεύθυνος επικοινωνίας της Inner-Ear Records, μιλά πρόσφατα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και τον Αιμίλιο Χαρμπή και περιγράφει με (στη σύντομη εκδοχή), τη «στρατηγική» της εταιρείας από την Πάτρα, της σημαντικότερης ίσως ανεξάρτητης δισκογραφικής αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα.

Με μόλις τέσσερα άτομα προσωπικό, η ετικέτα που ξεκίνησε το 2007 από τον Περικλή Πιλαβά, στηρίζει όσο λίγοι τη ρημαγμένη από την κρίση αλλά δυναμική και πεισματάρικη εναλλακτική σκηνή –με την ευρεία έννοια του όρου «εναλλακτικός»–, δημιουργώντας μάλιστα μια συγκεκριμένη αισθητική με την οποία την περιβάλει.

Πώς λειτουργεί όμως και πώς κερδίζει μια ανεξάρτητη δισκογραφική στην Ελλάδα του 2015; «Οποιοσδήποτε μπορεί να έρθει σε επαφή μαζί μας από το σάιτ και μέσω της ειδικής πλατφόρμας να μας στείλει το υλικό του· εμείς τα ακούμε όλα και απαντάμε άμεσα.

Το σημαντικότερο όμως είναι πως ασχολούμαστε οι ίδιοι, είμαστε δηλαδή ενεργά μέλη της σκηνής, παρακολουθούμε συνεχώς συναυλίες κτλ. Οπότε έτσι εντοπίζουμε πολλούς υποσχόμενους καλλιτέχνες και σχήματα», μας λέει ο κ. Μπούρας και συνεχίζει εξηγώντας πως ο τρόπος που προχωρούν από εκεί και πέρα εξαρτάται από την περίπτωση, αφού όπως λέει κάποιοι φέρνουν παραγωγές σχεδόν έτοιμες και άλλοι βρίσκονται σε πολύ πιο πρώιμο στάδιο.

Ανεξάρτητα από τη διαδικασία, πάντως, το τελικό αποτέλεσμα μιας πλήρους συνεργασίας κατά κανόνα περιλαμβάνει την ηλεκτρονική κυκλοφορία σε όλες τις διαθέσιμες πλατφόρμες (iTunes, Spotify, Bandcamp κ.λπ.) καθώς και την κοπή ορισμένου αριθμού βινυλίων. Η έκδοση του cd δεν υπάρχει απαραίτητα, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ενσωματώνεται μαζί με τους κωδικούς ψηφιακού «κατεβάσματος» στο πακέτο εκείνης του βινυλίου.

Vintage αισθητική

«Το cd έχει πια εκφυλιστεί, υποτιμήθηκε και από τις ίδιες τις εταιρείες τα προηγούμενα χρόνια, επλήγη και από τα νόμιμα και παράνομα “κατεβάσματα” του Διαδικτύου. Πλέον –και στο πλαίσιο της αναβίωσης μιας vintage αισθητικής– κάποιος που θέλει να ξοδέψει τα χρήματά του σε μουσική προτιμά κάτι πιο απτό, ειδικά όταν βλέπει προσεγμένες δουλειές με καλαίσθητα εξώφυλλα, ποιοτικές εκτυπώσεις, συνοδευτικό υλικό κ.λπ. Εμείς τα εκτιμάμε όλα αυτά και προσπαθούμε να τα προσφέρουμε. Αλλωστε, όλοι που δουλεύουμε στην Inner-Ear είμαστε μανιώδεις συλλέκτες και οι ίδιοι. Από την άλλη, υπάρχουν και εκείνοι που αγοράζουν χωρίς να έχουν καν πικάπ, καθαρά για συλλεκτικούς λόγους, για να τα βλέπουν...» επισημαίνει ο κ. Μπούρας σχετικά με το «μοδάτο» θέμα του βινυλίου.

Τι είναι εκείνο όμως που βλέπουν στην Ιnner-Ear και σε μερικές ακόμα μικρότερες δισκογραφικές ώστε να στηρίξουν την ανεξάρτητη ελληνική σκηνή, σε μια περίοδο μάλιστα που καμία σχέση δεν έχει –από άποψη πωλήσεων– με τη «χρυσή» δεκαετία του ’90, για παράδειγμα; «Oντας 20 χρόνια ενεργό μέλος αυτής της σκηνής, μπορώ να πω ότι από άποψη μουσικής ποιότητας βρισκόμαστε στην καλύτερή της στιγμή. Ακόμα και η ελληνόφωνη ποπ-ροκ της δεκαετίας του ’90, αν και έβγαλε κάποιες καταπληκτικές μπάντες, είχε και πολλά δεύτερης διαλογής μουσικά προϊόντα, τα οποία πουλούσαν απλά λόγω μόδας, ενώ σχετικά μικρή ήταν και η παρουσία της στο εξωτερικό. Σήμερα υπάρχουν ελληνικές μπάντες με αγγλόφωνο στίχο, οι οποίες κάνουν περιοδείες σε όλο τον κόσμο και στέκονται ως ίσος προς ίσο με τους ξένους· καμιά φορά, μάλιστα, είναι λιγότερο γνωστοί εδώ σε σχέση με κάποιες χώρες ή πόλεις του εξωτερικού. Αυτές οι μπάντες δεν είναι απλά “καλές για ελληνικές”, είναι πραγματικά καλές...».

Εκτός πάντως από τις εγχώριες κυκλοφορίες, η Inner-Ear κοιτάζει αρκετά και στο εξωτερικό. Σε συνεργασία με τη γερμανική Rough Trade, πολλοί δίσκοι της ελληνικής εταιρείας βρίσκουν σημεία πώλησης σε όλη την Ευρώπη, βοηθώντας έτσι και τα καλά ελληνικά μουσικά σχήματα να επικοινωνήσουν τη δουλειά τους και εκτός συνόρων. «Δισκογραφικά κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βοηθήσουμε. Στις συναυλίες ο ρόλος μας είναι επικουρικός, όμως τα αποτελέσματα μέχρι στιγμής είναι ικανοποιητικά· οι Noise Figures πρόσφατα έπαιξαν 23 ημέρες στο εξωτερικό, αυτό είναι σημαντικό επίτευγμα.

​Ολες οι εκδόσεις της Inner-Ear υπάρχουν στα περισσότερα δισκοπωλεία, ενώ στον μίνιμαλ και εύχρηστο ιστότοπο inner-ear.gr, μπορεί κανείς να εξερευνήσει νέες και παλιές κυκλοφορίες και, φυσικά, να κάνει τις παραγγελίες του.

Σταθερές αξίες

Πίσω από τις δυο-τρεις προβεβλημένες δισκογραφικές εταιρείες στη χώρα (κατά κανόνα θυγατρικές κολοσσών του εξωτερικού) υπάρχει περίπου μια ντουζίνα μικρών και πολύ μικρών ετικετών, οι οποίες δουλεύουν στα πρότυπα της Inner Ear. Εταιρείες όπως η Β-otherside records ή η Ειρκτή έχουν ένα σύντομο και πολύ συγκεκριμένο μουσικό κατάλογο, ανάλογο με τα γούστα, πολλές φορές και τις φιλίες, των ανθρώπων τους.

Από την άλλη, ξεχωριστή υπόθεση αποτελούν οι δισκογραφικές που δραστηριοποιούνται στον πολύ ανερχόμενο χώρο της χορευτικής-ηλεκτρονικής μουσικής. Οι συγκεκριμένες μάλιστα λίγο επηρεάζονται ακόμα και από τη γενικευμένη κρίση της μουσικής βιομηχανίας, αφού συνεργάζονται έντονα με τους επαγγελματίες του είδους (dj, ηχολήπτες κ.ά.) και έχουν σταθερή πελατεία.