Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Αιγιάλεια Νάσος Νασόπουλος Ρούλα Πισπιρίγκου Βασιλιάς Κάρολος της Αγγλίας Κέιτ Μίντλετον
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

/

Αυτά είναι μερικά από τα παλιότερα καταστήματα της Πάτρας με ιστορία 143 ετών

Αυτά είναι μερικά από τα παλιότερα κατασ...

Μας μιλούν οι νέοι που κράτησαν την οικογενειακή παράδοση

Ζωντανή διατηρούν την ιστορία του επιχειρείν στη Πάτρα ορισμένοι συμπολίτες, που παρά τις δυσκολίες των καιρών, έχουν αποφασίσει να συνεχίσουν την οικογενειακή τους παράδοση και να κρατούν ανοικτά τα μαγαζιά που βρήκαν από τους προγόνους τους. Νέοι άνθρωποι, οι περισσότεροι, βρέθηκαν, κάποια στιγμή της ζωής τους, μπροστά στο δίλλημα να επιμείνουν στην τέχνη των παππούδων τους ή να κάνουν κάτι δικό τους, πιο σύγχρονο και «εμπορικό».

Αποφάσισαν όμως, και δε δείχνουν να το μετανιώνουν, το δύσκολο ίσως δρόμο της συνέχειας. Με τη βοήθεια του «Ιστορικού Λευκώματος Αχαϊκής Βιομηχανίας 1825-1975» του Νικόλαου Β. Σαραφόπουλου, το thebest.gr εντόπισε και σας παρουσιάζει ορισμένες από τις πιο παλιές τέτοιες επιχειρήσεις που έχουν τα στόρια τους ανεβασμένα από το πολύ μακρινό... 1872.

 

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΘΑΝΟΣ ΧΡΙΣΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

 

Μιλήσαμε με τους νέους ιδιοκτήτες τους οι οποίοι θυμούνται το πώς ξεκίνησαν όλα:

ΑΦΟΙ ΜΠΕΛΛΑΣ

Η οικογένεια Μπέλλα ανελλιπώς από το 1872 κατασκεύαζε και συνεχίζει να κατασκευάζει καμπάνες, πολυελαίους, μανουάλια και Εκκλησιαστικά σκεύη. Σήμερα είναι το μοναδικό εργοστάσιο στην Ελλάδα που κατασκευάζει τέτοια είδη, διατρέχοντας όλα τα στάδια της παραγωγής, από την πρώτη ύλη, ως και την τελική διαμόρφωση των ανωτέρων προϊόντων. Επιπλέον ασχολείται και με τον καθαρισμό, τη συντήρηση και την επιμετάλλωση.

Όπως μας εξηγεί ο Δημήτρης Μπέλλας την αρχή έκανε ο προπάππους του ο οποίος κατέβηκε στην Πάτρα από την Στεμνίτσα Αρκαδίας και εγκαταστάθηκε στην περιοχή του Μαρκάτου. Ο ίδιος είναι η τέταρτη γενιά που διατηρεί το μαγαζί καθώς και την παραγωγή.

«Δεν το θεωρώ μόνο ως υποχρέωση. Όμως ήταν μια δουλειά στρωμένη και θεωρώ ήταν κρίμα, μετά από τόσα και τόσα χρόνια, 143 συνολικά, στα δικά μου χέρια να χαθεί η οικογενειακή παράδοση. Σίγουρα η δουλειά μας έχει χτυπηθεί πάρα πολύ από την κρίση γιατί είναι ακριβά και τα μέταλλα, όμως συνεχίζουμε…», σημειώνει ο κ. Μπέλλας.

 

 

ΧΑΛΚΟΥΡΓΕΙΟ ΣΤΟΛΑΚΗ

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1890, άνοιξε, και λειτουργεί ακόμα και σήμερα στην Ερμού (110), το Χαλκουργείο Στολάκη. Υπεύθυνος της επιχείρησης είναι πλέον ο Νίκος Στολάκης, ο οποίος, παρά το γεγονός ότι τελείωσε το Φυσικό του Πανεπιστημίου Πατρών, αποφάσισε να μην βάλει λουκέτο στο μαγαζί που βρήκε ουσιαστικά από τον προπάππο του. Όπως θυμάται, κάποια στιγμή, πέθαναν απότομα όλοι μαζί οι συγγενείς του που το διατηρούσαν (πατέρας, θείοι κ.α.) κι εκείνος το κράτησε ανοικτό μέχρι να δει τι θα κάνει, κι επειδή ουδέν μονιμότερον του προσωρινού… «Δεν μου πάει καρδιά να το κλείσω, παρά το γεγονός ότι είναι πολύ δύσκολη η συντήρηση μιας τέτοιας επιχείρησης που φτιάχνει και γανώνει χάλκινα αντικείμενα. Η ιστορία τους όμως είναι μεγάλης σημασίας για μένα. Με αυτό το μαγαζί έζησαν οι οικογένειες των προγόνων μου, έκαναν περιουσίες όταν ο χαλκός είχε άνθιση», μας λέει.

Η δουλειά είναι περιορισμένη όμως η επιμονή του κ. Στολάκη δείχνει ανεξάντλητη. Βέβαια, όπως σημειώνει, τα τελευταία χρόνια τον «κυνηγούν» και πάλι τον χαλκό οι Πατρινοί γιατί έχει αποδειχθεί ότι είναι αντιμικροβιακός και τον χρησιμοποιούν π.χ. στα Νοσοκομεία πλέον λόγω λοιμώξεων ενώ  έχουν γυρίσει κάποιοι  στην μαγειρική σε χάλκινα είδη.

«Αποφεύγουν το αλουμίνιο, που είναι καθαρά καρκινογόνο και έχει άλλη γεύση το φαγητό. Ελπίζω πώς θα αντέξω γιατί έχουμε κάποια πελατεία, ορισμένους συμπολίτες δηλαδή που το ψάχνουν και φτιάχνουν σκεύη. Δουλεύουμε και με αποστακτήρες τσίπουρου, όπου δεν μπορούν να ξεφύγουν από τον χαλκό, κάνουμε και συντήρηση και γάνωμα των παλιών σκευών», υπογραμμίζει ο κ. Στολάκης.

 

 

ΓΕΩΡΓΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ Αν. ΠΑΥΛΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΥ

Το καμίνι στο κατάστημα με γεωργικά εργαλεία Αν. Παύλου Γραμματικόπουλου ξεκίνησε να καίει περίπου το 1890. Αφεντικό στην επιχείρηση, 125 χρόνια μετά, είναι ο Διονύσης Γραμματικόπουλος. Στον ίδιο χώρο δούλευε ο παππούλης του και ο πατέρας του ως υπάλληλος από το 1955 του Φώτιου Φιλιππόπουλου στον οποίο ανήκε εκείνη την εποχή το εργαστήρι.

Όπως θυμάται ο Διονύσης Γραμματικόπουλος: «Από μικρό παιδί μου άρεσε η μυρωδιά του αναμμένου κάρβουνου, το χρώμα που έπαιρνε το καυτό μέταλλο καθώς και ο ήχος από το χτύπημα του αμονιού. Μεγαλώνοντας καθιερώθηκα ως βασικός βοηθός του πατέρα μου. Γύρω στα 23 μου, είχα ενεργό συμμετοχή και ευθύνη στο μαγαζί, μαζί με τον πατέρα μου Παύλο ο οποίος έφυγε από τη ζωή τις αρχές του 2014».

 

 

ΕΡΓΑΛΕΙΟΛΕΙΑΝΤΙΚΗ ΕΥΑΓΓ. Ν. ΡΟΓΓΗ

Το 1898 ξεκινάει η ιστορία του καταστήματος «Εργαλειολειαντικής» Ευαγγ. Ν. Ρόγγη. Αρχικά λειτούργησε στην Αγίου Νικολάου, και από το 1968 μεταφέρθηκε στην Κανακάρη όπου συνεχίζει να το δουλεύει ο Αθανάσιος Σκούτας. Πάντα ως αντικείμενό του είχε την εμπορία μαχαιριών, ψαλιδιών, μπαλτάδων κ.α., καθώς και το τρόχισμά τους.

Ιδρυτής της επιχείρησης ήταν ο Νικόλαος Ρόγγης και μετά την αποχώρησή του το ανέλαβε ο γιος του, Ευάγγελος. Όπως μας εξηγεί ο κ. Σκούτας, ο Ευάγγελος Ρόγγης ήταν θείος του και, καθώς ο ίδιος δεν είχε παιδιά, τον έπεισε να το αναλάβει.

«Εγώ γεννήθηκα στον Καναδά, όταν η γονείς μου αποφάσισαν να επιστρέψουμε στην Ελλάδα ο θείος μου είχε σχέδια για μένα και το μαγαζί. Παρά το γεγονός ότι ήταν να διοριστώ στο Ταχυδρομείο τελικά αποφάσισα να συνεχίσω την οικογενειακή παράδοση. Από μικρό με είχε δίπλα του και με προετοίμαζε για διάδοχό του. Φυσικά και δεν έχω μετανιώσει για την επιλογή μου», τονίζει.

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

Ειδήσεις