Πάρτε έναν… ανεξάρτητο Έλληνα και πατριώτη!

Δεν θα ξεχάσω ποτέ το κράξιμο που έφαγε ο Σημίτης στη Βουλή, όταν ευχαρίστησε τους Αμερικανούς για τη συμβολή τους στην εκτόνωση της κρίσης των Ιμίων.

Και έφαγε το κράξιμο κάτω από τη συναισθηματική φόρτιση και πίεση της κοινής γνώμης, που έβραζε από μια ατιμωτική υποχώρηση, η οποία έθετε σε αμφιβολία την εδαφική κυριαρχία της χώρας, και μάλιστα με τίμημα τρεις νεκρούς.

Το πρώτο πράγμα που έκανε ο Πάνος Καμμένος όταν ανέλαβε υπουργός Εθνικής Άμυνας ήταν να πετάξει με ελικόπτερο πάνω από την περιοχή των Ιμίων και να ρίξει ένα στεφάνι στη μνήμη των αξιωματικών που έχασαν εκεί τη ζωή τους.

Όμως, επειδή το παλικάρι δεν κρατιέται και δεν βουτάει συνήθως τη γλώσσα του στο μυαλό του πριν μιλήσει, πέταξε στη Νέα Υόρκη και μια ρουκέτα που μάλλον πέρασε «στο ντούκου» στο εσωτερικό της χώρας.

Αυτός, λοιπόν, ο… ανεξάρτητος Έλληνας, ο μεγάλος πατριώτης, πρότεινε ευθέως στους Αμερικανούς συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων του Αιγαίου!

Και δεν πρότεινε αυτή την ευθεία παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας ως αρχηγός των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» (άλλη ειρωνεία κι αυτή) αλλά ως υπουργός Εθνικής Άμυνας!

Το πιο αξιοσημείωτο, όμως, ήταν ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς, αυτή που πέραν των άλλων έχει γαλουχηθεί γενιές και γενιές με έναν εμβληματικό αντιαμερικανισμό, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, την έκανε… γαργάρα!

Λέξη για την ταμπακέρα από αυτούς που χαρακτήριζαν «Γερμανοτσολιάδες» όσους ασκούσαν και υποστήριζαν μνημονιακές πολιτικές. Λέξη από αυτούς που ζητούσαν ακόμη και να στηθούν κρεμάλες στο Σύνταγμα για τους… προδότες των Μνημονίων!

Να ξεκαθαρίσω κάτι: η πατριδοκαπηλεία, ως θεώρηση και αντίληψη μου είναι ιδιαίτερα απεχθής, αν όχι υποκριτική.

Ως ένας άνθρωπος που έχει ζήσει επί χρόνια σε νησί του ανατολικού Αιγαίου, στις εσχατιές της Ελλάδας, μπορώ να ξεχωρίζω το ανυπόκριτο πατριωτικό αίσθημα του Έλληνα που ζει σε ακριτικές περιοχές και υποχρεώνεται επί χρόνια να έχει στρατιωτικό όπλο για να υπερασπιστεί πρωτίστως το σπίτι του και την οικογένεια του, από τον δήθεν πατριωτισμό αυτών που ζουν στα μετόπισθεν και το παίζουν Ελληνάρες και την ίδια ώρα βάζουν μέσο για να υπηρετήσει ο κανακάρης τους στον Άραξο.

Το πλουσιόπαιδο που χρήζει ιδιαίτερης ψυχανάλυσης και σήμερα παριστάνει τον πατριώτη (και) από τη νευραλγική θέση του υπουργού Άμυνας, ανήκει σίγουρα στη δεύτερη κατηγορία.

Και αναμφίβολα, πέρα από το να προσφέρει κομμάτια του Αιγαίου στους Αμερικανούς, σαν να πρόκειται για οικόπεδο του, ο ίδιος δεν θα χρειαστεί να προτάξει ποτέ τα στήθη του εάν -ο μη γένοιτο- παραστεί ανάγκη για να υπερασπιστεί τα σύνορα της χώρας.

Τουτέστιν, τσάμπα μάγκας….

ΣΣ: Σχόλια, αναλύσεις και άρθρα του Διονύση Ζακυνθινού μπορείτε να διαβάσετε στο blog του:zakpatras.wordpress.com