Aπόψε η Κινηματογραφική Λέσχη Πάτρας προβάλλει τον "Επιφανή Άγνωστο" με τον Κασοβίτς

Την Γαλλική ταινία παραγωγής 2014 «Ο Επιφανής Άγνωστος – Un Illustre Inconnu» σε σκηνοθεσία Ματιέ Ντελαπόρτ με τον εξαιρετικό Ματιέ Κασοβίτς και τους Μαρί-Ζοζέ Κροζέ, 'Ερικ Καραβακά θα προβάλλει σήμερα Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015 στις 18.00, στις 20.15 και στις 22.30 στην αίθουσα 3 των Ster Cinemas, στη Βέσο Μάρε, η Κινηματογραφική Λέσχη της Πάτρας και η πρόεδρος της Ελένη Δάσιου.

Κεντρικός ήρωας του φιλμ είναι ο Σεμπαστιάν Νικολά, ένας άχρωμος και άοσμος 45άρης. Παρατηρεί τους ανθρώπους, μαθαίνει να τους μιμείται, ενώ συχνά οικειοποιείται μυστικά την ταυτότητά τους. Μέχρι που συναντά τον διάσημο κι εκκεντρικό μουσικό Ανρί ντε Μοντάλτ.

Όπως έγραψε το περιοδικό Αθηνόραμα στην κριτική του, πρόκειται για ένα ρεσιτάλ αλλαγής ρόλων και προσωπείων από τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Ματιέ Κασοβίτς (τον θυμόμαστε και από την υπέροχη ταινία «Αμελί»), σε ένα ατμοσφαιρικό, αλλά εύκολων τελικών λύσεων δραματικό θρίλερ. Από τον σεναριογράφο της αστυνομικής περιπέτειας «22 Σφαίρες» και σκηνοθέτη της κομεντί «Για Όλα Φταίει τ’ Όνομά σου», Ματιέ Ντελαπόρτ ο οποίος συνυπογράφει και το σενάριο με τον Αλεξάντρ Ντε Λα Πατελιέρ.

Φωτογραφία: Νταβίντ Ουνγκαρό

Μοντάζ: Σίλια Λαφιτντιπόντ.

Διάρκεια: 118΄.

Ο Σεμπαστιάν Νικολά πάντα ονειρευόταν ότι είναι κάποιος άλλος. Αλλά δεν είχε καθόλου φαντασία. Έτσι αντιγράφει. Παρατηρεί τους ανθρώπους που συναντά, και στη συνέχεια τους μιμείται. Περνάει μέσα από τις ζωές τους. Αλλά κάποια ταξίδια δεν έχουν δρόμο επιστροφής.

O σκηνοθέτης και σεναριογράφος Ματιέ Ντελαπόρτ σχετικά με την επιλογή του Γάλλου πρωταγωνιστή Ματιέ Κασοβίτς, ανέφερε.

«Συναντήθηκα με πολλούς ηθοποιούς γιατί πρόκειται για έναν εξαιρετικά δύσκολο ρόλο. Αλλά αφού διάβασε 40 σελίδες του σεναρίου, ο Ματιέ τηλεφώνησε στον παραγωγό για να του πει ότι αν και οι επόμενες 40 σελίδες ήταν το ίδιο καλές θα έκανε την ταινία. Νομίζω ότι η ταινία δεν θα ήταν αυτή που είναι χωρίς αυτόν….

Με τον Ματιέ Κασοβίτς τα πράγματα ήταν πολύ απλά – κατάλαβε αμέσως τι ήθελα. Αν ένας ηθοποιός πρόκειται να σου δώσει τον καλύτερο του εαυτό, πρέπει να ανοιχτεί και να ψάξει για το ευαίσθητο κομμάτι του εαυτού του. Για να το κάνει αυτό, πρέπει να υπάρχει εμπιστοσύνη. Αυτός είναι ο ρόλος του σκηνοθέτη. Τα πήγαμε πολύ καλά, με ένα πολύ επαγγελματικό τρόπο, με αμοιβαίο σεβασμό ο ένας για τα δικαιώματα του άλλου. Μόλις έφτανε στα γυρίσματα και έβλεπε πού είναι η κάμερα ήξερε ακριβώς τι να κάνει και πώς να τοποθετηθεί.

Έχει εκπληκτική φαντασία, ευαισθησία, και σεμνότητα. Άντεξε 13 εβδομάδες γυρισμάτων με 4 ώρες μέικ απ την ημέρα! Στην αρχή, δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο μεγάλη φυσική πρόκληση θα ήταν για αυτόν. Ευτυχώς, ο Ματιέ είναι σε καταπληκτική φόρμα και πολύ αθλητικός. Πιστεύω ότι ένας άλλος ηθοποιός θα είχε εξαντληθεί στο τέλος των γυρισμάτων.

Αλλά ο Ματιέ Κασοβίτς ήταν βράχος, κι αυτό δεν είναι απαραίτητα εμφανές. Βγάζει προς τα έξω μια ευαισθησία. Επιπλέον, είναι εφευρετικός, αποφεύγοντας τις εύκολες λύσεις. Αυτό κάνει εφικτό για τον καθένα να δει τον εαυτό του σ’ αυτό το χαρακτήρα – έχει την ικανότητα να παίζει χωρίς να πιθηκίζει. Ποτέ δεν φαίνεται βεβιασμένο ή ψεύτικο».

Για τη σκηνοθετική τεχνική του, ο Ντελαπόρτ περιέγραψε τα εξής.

«Όλα τα βλέπουμε μέσα από τα μάτια του Σεμπαστιάν Νικολά. Εκτός από την σεκάνς πριν τους τίτλους αρχής, τον παρακολουθούμε καθώς αυτός παρακολουθεί τους άλλους. Το κοινό αρχικά βλέπει το χαρακτήρα του Σεμπαστιάν με ένα εντελώς ψυχρό, κλινικό τρόπο, και, σιγά - σιγά, έρχεται στη δική του οπτική γωνία, μοιράζεται τα συναισθήματα του, ταυτίζεται συναισθηματικά μαζί του. Όσον αφορά στο γύρισμα, στην αρχή της ταινίας, όλα είναι σε μελετημένα πλάνα και ο Σεμπαστιάν πάντα στέκεται γύρω από τις γωνίες του κάδρου σαν να είναι κοινωνικά συμβατικός.

Όλα γύρω του είναι άψογα και αυτό αντανακλάται σε ένα μάλλον ψυχρό, ελεγχόμενο και γεωμετρικό κάδρο. Αργότερα, όταν ο Σεμπαστιάν αρχίζει να κινείται και να αισθάνεται, η κάμερα αρχίζει να κινείται, η εικόνα γίνεται θολή, σαν να έγινε ξαφνικά η σκηνοθεσία πιο οργανική.

Ο Αλεξάντρ Ντε Λα Πατελιέρ κι εγώ το συζητήσαμε και αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε το ίδιο συνερ­γείο που είχαμε στο «Για όλα φταίει τ΄όνομα σου»…

Με τον διευθυντή φωτογραφίας, τον σκηνογράφο και τον ενδυματολόγο εστιάσαμε σε δύο βασικά πράγματα: τα χρώματα (κόκκινα, πράσινα και μπλε) και το κάδρο. Με τον Σεμπαστιάν όλα είναι μονοχρωμία γιατί έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο που είναι όλος γκρι. Απ΄ την άλλη, το διαμέρισμα του Ντε Μοντάλτ, είναι γεμάτο πράσινα και κόκκινα, κουλτούρα και πάθος. Την ίδια στιγμή, ο διευθυντής φωτογραφίας Νταβίντ Ουνγκαρό δούλεψε φωτίζοντας αυτά τα χρώματα σύμφωνα με το τι συνέβαινε στην ιστορία».

Το σκηνοθετικό και συγγραφικό δίδυμο πίσω από την περσινή επιτυχία του «Για όλα Φταίει το Όνομά σου» ενώνει τις δυνάμεις του με τον χαρισματικό Ματιέ Κασοβίτς, ο οποίος κάνει επίδειξη του σπουδαίου υποκριτικού του εύρους σε ένα φινετσάτο θρίλερ.

Κατά την διάρκεια της ημέρας, ο Σεμπαστιάν Νικόλα είναι o χαμηλών τόνων υπάλληλος ενός μεσιτικού γραφείου που ξεσκαρτάρει τα διαμερίσματα του Παρισιού για να βρει εκείνα που θα ικανοποιούν τις απαιτήσεις των πελατών του.

Όμως, όταν η νύχτα πέφτει, ο φιλήσυχος εργένης αφοσιώνεται σε αυτό που νοηματοδοτεί την ύπαρξή του: παίρνει την μορφή άλλων ανθρώπων.

Όλα λαμβάνουν χώρα στο εργαστήριο που κρύβει στο σπίτι του, όπου ο Σεμπαστιάν δημιουργεί εκείνες τις μάσκες που, σε συνδυασμό με το μακιγιάζ και τις απαραίτητες περούκες, τον καθιστούν πιστό αντίγραφο του εκάστοτε στόχου του.

Εκτός όμως από την δεξιοτεχνία του στην κατασκευή μασκών, ο μεσήλικας μεσίτης είναι επίσης εξαιρετικός στην μίμηση της φωνής και των κινήσεων των μοντέλων του, των οποίων αντιγράφει προσεχτικά την παραμικρή λεπτομέρεια που διαμορφώνει την εξωλεκτική τους.

Και αν κάποιος θα πίστευε πως μια τόσο απαιτητική διαδικασία θα πλαισιωνόταν μόνο από μια οργανωμένη απάτη, αυτό δεν θα μπορούσε να ισχύει στην περίπτωση του Σεμπαστιάν, ο οποίος είναι απλά εξαρτημένος απ’ την ηδονή που νιώθει όταν ζει τις ζωές των άλλων.

Όταν ένας διάσημος σολίστ επιστρέφει στο Παρίσι και ψάχνοντας για διαμέρισμα εμπιστεύεται το επαγγελματικό ένστικτο του αινιγματικού άνδρα, έχει έρθει η ώρα για τον Σεμπαστιάν να αντιληφθεί πως η ευκαιρία που πάντα έψαχνε για να γίνει κάποιος άλλος, είναι πλέον ορθάνοιχτη.

Το σκηνοθετικό και συγγραφικό δίδυμο των Ματιέ Ντελαπόρτ και Αλεξάντρ Ντε Λα Πατελιέρ επιστρέφει με ένα πρωτότυπο θρίλερ γαλλικής παραγωγής το οποίο διαθέτει ένα σπουδαίο ατού, που δεν είναι άλλο απ’ τον πρωταγωνιστή του.

Ο λόγος για τον Ματιέ Κασοβίτς, ο οποίος αφήνοντας για λίγο στην άκρη τις σκηνοθετικές του απόπειρες, υποδύεται τον Σεμπαστιάν αλλά και τον περφεξιονίστα του βιολιού Ανρί ντε Μοντάλτ, ενώ προσαρμόζεται με άνεση χαμαιλέοντα στις ιδιαίτερες απαιτήσεις των ρόλων του σε μια επίδειξη του σπάνιου υποκριτικού του εύρους.

Ο «Επιφανής Άγνωστος» που εν τέλει ενσαρκώνει, είναι ένας μυστηριώδης άνδρας που, αν και παραδέχεται πως έχει ζήσει 42 χρόνια πλήρους ανυπαρξίας, αναζητά την συγκίνηση μέσα στην καθημερινότητα άλλων ανθρώπων, χωρίς όμως να καταλαβαίνει πως αυτό που στα αλήθεια ψάχνει είναι η πραγματική του ταυτότητα.

Και αν η συνειδητή επιλογή των σεναριογράφων να μην δώσουν κανένα στοιχείο για την προηγούμενη ζωή του, διατηρεί απόκρυφη αύρα γύρω από το πρόσωπο του ήρωα, είναι προφανές πως κάποιες περισσότερες αποκαλύψεις θα μπορούσαν να τονώσουν δραματουργικά σκηνές, όπως αυτή που ο μεταμφιεσμένος Σεμπαστιάν έρχεται μετά από καιρό σε επαφή με την οικογένειά του.

Σε γενικές γραμμές όμως, αν και μεγαλύτερος σε διάρκεια απ’ ότι αντέχει η ιστορία του, ο «Επιφανής Άγνωστος» χάρη στην φινετσάτη σκηνοθεσία του Ντελαπόρτ και στις αναζωογονητικές ανατροπές του σεναρίου διατηρεί έντονο το σασπένς μέχρι και το φινάλε. ΚΩΣΤΗΣ ΘΕΟΔΟΣΟΠΟΥΛΟΣ

Με την ύποπτη συστολή και την αινιγματική του άρνηση να ενδώσει σε οτιδήποτε σχετίζεται με το θυμικό, ο Ματιέ Κασοβίτς (πάντα ενδιαφέρων ηθοποιός, αν και άνισος σκηνοθέτης) καθιστά άκρως «παρακολουθήσιμη» την ελικοειδή και απειλητική πορεία του Επιφανούς Αγνώστου, ενός μεσίτη που πάντα ονειρευόταν να γίνει κάποιος άλλος, παρακολουθώντας εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες που συναντούσε λόγω της δουλειάς του και κλέβοντας την εμφάνιση και τη ζωή τους, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Η ταινία του σκηνοθετικού διδύμου Ντελαπόρτ-Ντε Λα Πατελιέρ από τη Γαλλία ενώνει την αυτοκτονία της αρχής με την πλοκή, κερδίζοντας πόντους σασπένς και πολυπλοκότητας σε μια περίπτωση που θυμίζει πολύ εκείνη του Φρεντερίκ Μπουρντέν, του επονομαζόμενου και Χαμαιλέοντα, λόγω των περίπου 500 ανθρώπων που είχε υποδυθεί στην εγκληματική, μυστηριώδη καριέρα του. ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ.

Εκ των χορηγών επικοινωνίας των προβολών της Κινηματογραφικής Λέσχης είναι το thebest.gr.