Ο (κομπλεξικός) Αντώνης Σαμαράς

Αρχή άνδρα δείκνυσι έλεγαν οι Αρχαίοι Έλληνες. Ισχύει αυτό και για τον τέως πρωθυπουργό.

Από πιστούς Νεοδημοκράτες και στελέχη του κόμματος (πλέον) της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έχω ακούσει τα χειρότερα για τον (άνθρωπο) Αντώνη Σαμαρά. Τον «στολίζουν» με διάφορους επιθετικούς προσδιορισμούς και «κοσμητικά» επίθετα, χώρια που πολλοί δεν τον πάνε ούτε με σφαίρες.

Τον τέως πρωθυπουργό δεν τον γνωρίζω προσωπικά και ως εκ τούτου δεν μπορώ έχω άποψη για το ποιον του, για τον χαρακτήρα του.

Όμως, η πολιτική απρέπεια του να μην παραδώσει εθιμοτυπικά ως όφειλε την  πρωθυπουργία στον Αλέξη Τσίπρα, υποδηλώνει αν μη τι άλλο κακία και κόμπλεξ.

Κάποια πράγματα στην πολιτική δεν είναι, απλώς, θέματα fair play και  πολιτικού πολιτισμού. Είναι και κάτι παραπάνω.

Μέχρι τώρα ξέραμε ότι στις εκλογικές αναμετρήσεις, με το «κλείδωμα» του αποτελέσματος, ο ηττημένος έσπευδε να συγχαρεί τον νικητή.

Επίσης ξέραμε ότι ο απερχόμενος πρωθυπουργός υποδεχόταν στο Μέγαρο Μαξίμου τον επόμενο και του παρέδιδε και τυπικά τη διακυβέρνηση της χώρας, ενώ είχε συνήθως μαζί του μια συνάντηση ενημερωτικού χαρακτήρα.

Στην προκειμένη περίπτωση αυτό δεν συνέβη και την κύρια ευθύνη γι’ αυτό την έχει ο (κομπλεξικός και εγωπαθής) Αντώνης Σαμαράς, όποιες κι αν είναι οι αιτιάσεις που διατυπώνονται από τη Συγγρού.

Ο ίδιος θα έπρεπε, ως μεγαλύτερος στην ηλικία και παλαιότερος στην πολιτική, να παραδώσει στον διάδοχό του μαθήματα πολιτικού πολιτισμού, δείχνοντας του ότι ξέρει να ξεχωρίζει τις πολιτικές διαφορές από τα προσωπικά.

Άλλωστε, το «εγώ δεν συνομιλώ με τον υβριστή μου», που προβαλλόταν προεκλογικά ως δικαιολογία για την άρνηση του να έλθει σε ευθεία τηλεοπτική αντιπαράθεση με τον αντίπαλο του, ακούγεται επίσης εγωιστικό.

Αλήθεια, αν ο ίδιος δεν δεχόταν να συνομιλήσει «με τον υβριστή του», τι θα έπρεπε να πράξουν μαζί του η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που έριξε τον πατέρα τους, προδίδοντας την παράταξη του, από την κυβέρνηση;

Και σε γενικές γραμμές τι θα πρέπει να πράξουν τώρα στη Νέα Δημοκρατία μετά την ιστορική ήττα που υπέστησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν η πρώτη αντίδραση του ιδίου ήταν «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε», αντί να αναλάβει εμπράκτως την πολιτική ευθύνη, κινώντας τις διαδικασίες της διαδοχής του;

Τελικά, κάτι ήξεραν οι Αρχαίοι Έλληνες….

ΣΣ: Άρθρα, αναλύσεις και σχόλια του Διονύση Ζακυνθινού μπορείτε να διαβάσετε και στο προσωπικό blog του: zakpatras.wordpress.com.